Կարեն Հակոբջանյան. ««Ախր ա՛յ Սերժ, մի՞թե չես տեսնում, որ մենք ընդհանուր թշնամի ու, հետևաբար, նաև ընդհանուր շահեր ունենք։ Օգտագործի՛ր ինձ որպես գործիք՝ Քոչարյանի դեմ պայքարելու և վերարտադրվելու համար։ Մեզ էլ հետո ԱԺ–ում ինչ կտաս, կտաս։ Մենք մաքսիմալիստ չենք»։ Սա՛ է Տեր–Պետրոսյանի հիմնական մեսիջը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Կարծում եմ, որ վաղուց եկել է ժամանակը, որպեսզի հայ ժողովուրդը վարչապետին ուղարկի հենց այդ «Հայկական աշխարհ» նախապես, իհարկե, հետ ստանալով կորեյկոյական ճանապարհով ձեռքբերած նրա բոլոր կարողությունները»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Պարզվում է, որ «հիմա»–ն կամ «սկսել ա»–ն, որոնց այնքա՜ն սպասում էին զոմբիները, հանուն իշխանությունների հետ գյալաջիի էր։ Ինչպես ասաց Տեր–Պետրոսյանը՝ իրենք մաքսիմալիստ չեն ու երբեք էլ չեն եղել։ Ըստ այդմ՝ իրենց «հիմա»–ն միտված է ընդհատված «երկխոսությունը» վերսկսելուն»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Դատելով ամենից՝ Սերժ Սարգսյանն ու իր նեղ թիմը խուճապի են մատնվել ու ոչ մի կերպ չեն կարողանում թաքցնել իրենց հոգեվիճակը։ Ու որքան շատ են գոռում, թե «ճղոպուրի» պես պինդ ենք, այնքան պարզ է դառնում, որ բանները բուրդ է»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Ռուսաստանում տեղի ունեցած ներիշխանական պայքարի հանգուցալուծումը Հայաստանի հասարակական, քաղաքական ու պետական կառավարման լայն շրջանակների մոտ քննարկման թիվ մեկ թեմա է դարձրել այն հարցը, թե արդյոք Պուտինի վերադարձը նշանակու՞մ է նաև Ռոբերտ Քոչարյանի վերադարձ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Ինչպես «սերժատուներն» էին մի ժամանակ գրում, Սերժ Սարգսյանը Դմիտրի Մեդվեդեվի «նապառնիկն» է և, հետևաբար, դատելով իրադարձությունների ընթացքից, 2–րդ ժամկետ մեր «ճկուն» նախագահին չի սպասվում։ Hasta la vista!»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյանը, ձգտելով պահել աթոռը, քաղաքական դաշտում հայտնվել է անվճռական մենակի դերում կամ, ավելի ճիշտ, մնացել է Լ. Տեր–Պետրոսյանի հույսին։ Բայց խնդիրն այն է, որ Տեր–Պետրոսյանն էլ իր հերթին է մնացել Սերժի հույսին, քանզի առանց վերջինիս քարոզչական ու այլ բնույթի աջակցության՝ ՀԱԿ–ը վերջնականապես կվերածվեր քաղաքական դիակի»։

Կարեն Հակոբջանյան. ««Նաիրիտն» այն «սև խոռոչն» է, որի միջոցով կարելի է կյանքի կոչել մարքսիստական «փող–ապրանք–փող’» բանաձևը, որը քողածածկելու համար ընդամենն անհրաժեշտ են տերտերական առոգանություն և եղբայրական նվիրվածություն»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Պետությունը պետք է տարանջատվի եկեղեցուց, և այստեղ երկրորդ կարծիք լինել չի կարող։ Չգիտեմ հասկանո՞ւմ են արդյոք այս ամենը Սերժ Սարգսյանն ու իր «տերտերական» շրջապատը, թե՞ ոչ, բայց եկեղեցականներին կանգնեցնելով մեր զորքի գլուխ՝ դեպի դասական կրոնապետության են տանում երկիրը՝ այդտեղից բխող բոլոր բացասական հետևանքներով»։

Հրանտ Մարկոսյան. «Մինչ Հայաստանյան քաղաքական-հասարակական էլիտան գտնվում է վիկիլիքսյան հրապարակումների ազդեցության տակ` հասարակությունն ապրում է իր ընթացիկ կյանքով»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե Տեր–Պետրոսյանը անկեղծ լիներ իր շարքերի հետ, ապա «ցասման» հանրահավաքում «սկսել ա» ազդարարելով՝ պետք է շարունակեր իր խոսքը հետևյալ կերպ. «Սկսել ա Սերժի հետ առևտուրը հաջողացնելու և վերջնականապես նրա «էջմիածնական միաբանը» դառնալու եզրափակիչ փուլը»»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Կարևորն այն է, որ մեր հավաքականի անդամները գոլի համն առել են ու կամաց–կամաց դուրս են գալիս հայկական ֆուտբոլիստներին հատուկ կոմպլեքսավորվածությունից։ Ճիշտ է, դեռ շատ անելիքներ կան, դեռ պետք է հատկապես պաշտպանությունում կարողանալ հասնել այնպիսի որակների, որ մանկական սխալներ թույլ չտրվեն, բայց ամեն դեպքում նկատենք, որ Վարդան Մինասյանին հաջողվել է խաղային ձեռագիր մշակել ու տղաների մեջ «սրսկել» 90 րոպե խաղից չկրտվելու կարողությունը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «2008–ին, երբ «տիրացուն» վարչապետ նշանակվեց՝ ամեն ինչ ջրի երես դուրս եկավ։ Շատ արագ պայթեցին բոլոր այն միֆերը, որոնք հյուսվել էին Տիգրան Սարգսյանի շուրջ։ Այս ընթացքում պայթեցին նաև վարչապետի փչած փուչիկները»։

Կարեն Հակոբջանյան. ««WikiLeaks»–ի սենսացիոն հրապարակումներից կարելի է համարել նաև այն, որ նախկին նախագահ Լևոն Տեր–Պետրոսյանը, ըստ «Հանցավորության ու թմրանյութերի հարցերով» ՄԱԿ–ի գրասենյակի՝ անձնապես օգտվում է թմրանյութերի բիզնեսից»։

Կարեն Հակոբջանյան. «2009–ի մարտի 3–ին դրամի փոխարժեքի տատանման օգնությամբ մեկ գիշերվա մեջ հանրապետության բնակիչների գրապանը մտնելու գաղափարի հեղինակ Տիգրան Սարգսյանի համար այս պահին կարևոր է շատ գումար հավաքելը և համեմատաբար էժան գնով դոլար գնելը, քանի որ նա պետք է դրսից բերված վարկերի տոկոսները փակի»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Դաշտը պետք է մաքրվի ոչ միայն անպատասխանատու քաղաքական գործիչ–պառազիտներից, այլ նաև դիլետանտ կամ սեփական շահը երկրի հետ փոխելու պատրաստակամ «վերլուծաբան–փորձագետներից»»։

Կարեն Հակոբջանյան. ««Երկխոսական» թոհուբոհի մեջ կարծես մոռացության է մատնվել Տիգրան Սարգսյանի թեման։ Ավելի ճիշտ՝ մեր տնտեսության մեջ տիրող անմխիթար վիճակը և այդ ամենում վարչապետի դերը։ Եթե հիշում եք, ամիսներ առաջ Սերժ Սարգսյանն իր մոտ խորհրդակցություն էր հրավիրել ու հանձնարարել վարչապետին «X» ժամկետում կոնկրետ արդյունքներ տալ, իսկ գների մասով էլ ապահովել մարդկանց աչքին սովոր մակարդակ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Նման գործերում իրեն հավասարը չունեցող Մանվելն արագ կողմնորոշվեց, ինչպես որ կողմնորոշվել էր Տեր–Պետրոսյանի նախագահության շրջանում, Լևոնին հեռացնելու ժամանակ, Վազգեն Սարգսյանի կենդանության օրոք և հոկտեմբերի 27–ին հաջորդած ժամանակահատվածում»։