Կարեն Հակոբջանյան. «Դե ճիշտ էր էլի ասում Գալուստ Սահակյանը՝ լևոնենց պետք էր Սևանի հանրային լողափ տանել, մանավանդ որ «երկխոսությունից» առաջ Սերժ Սարգսյանն անձամբ էր այցելել այնտեղ ու տեղանքն ուսումնասիրել»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Իշխանության ու ՀԱԿ–ի համատեղ գյալաջին ընթացքի մեջ է։ Կողմերը, չնայած շոգ եղանակին, տքնաջան աշխատում են ու փորձում են համատեղ ուժերով կայացնել «քաղաքական նոր մշակույթը»։ Երրորդ հանդիպման ժամանակ «կոնտր–ագենտները» մոտ երեք ժամ «զրից» են արել ու ...»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Տեր–Պետրոսյանը հատկապես հետևողական է պահանջների վերջնաժամկետներ սահմանելու ու իր դրած նպատակին հասնելու հարցում ճիշտ այնպես, ինչպես ՀԱԿ անդամ Արամ Զ. Սարգսյանն է 2003–ից սկսած հեղափոխության ժամկետներ սահմանում ու իրականացնում խոստումը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Ի սկզբանե լինելով մեռելածին կառույց՝ Կոնգրեսն այժմ դաշտում մնում է բացառապես իշխանական օժանդակության և անվճար քարոզչության շնորհիվ։ Միմյանց օգնելով՝ Տեր–Պետրոսյանի ու Սարգսյանի նեղ թիմերը փորձում են երկարաձգել իրենց գոյությունը, բայց ամեն ինչ իր վերջն ունի»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Փաստորեն, Սերժ Սարգսյանն արտոնյալ պայմաններով գովազդվելու հնարավորություն է տալիս Լևոն Տեր–Պետրոսյանին և իր թիմին։ Այսինքն, մենք գործ ունենք իշխանության կողմից «ՀԱԿ–ն է միակ ու անկրկնելի ընդդիմությունը» փուչիկի փչման հետ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Գյալաջիի օգնությամբ ՀԱԿ–ը դարձել է հեռուստատիրույթի սիրելին և լայնորեն գովազդվում է այնպիսի ինտենսիվությամբ, ինչպիսին մենք հանդիպում ենք, ասենք, երեխայի տակդիրի կամ ծամոնի գովազդման դեպքում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյանի հայտարարած «նախաձեռնողական» արտաքին քաղաքական կուրսը հերթական «հաջողությունը» գրանցեց։ Հայաստանից Վրաստան մեկնող ծագումով ջավախահայ, Հայկական հանրագիտարան հրատարակչության տնօրեն, «Ջավախք» հայրենակցական միության նախկին նախագահ Հովհաննես Այվազյանին թույլ չեն տվել հատել սահմանը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Դավիթ Հարությունյան–Լևոն Զուրաբյան զույգի քննարկումներից հետո պարզվեց, որ «ընդդիմախոսների» հանդիպման նոր ժամադրավայրը Կառավարության ընդունելությունների տունն է։ Կողմերը գոհ են ու երջանիկ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հայ ազգային կոնգրեսի առաջնորդ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի գործունեությունը քաղաքական դեմագոգիայի և երկակի ստանդարտների կիրառման դասական օրինակներից է։ Այդ երկակի ստանդարտների շրջանակներում նույն երևույթներն ու քայլերը տարբեր կերպ են մեկնաբանվում ու գնահատվում՝ կախված այն բանից, թե ով է գործող անձը»։

2007–ի խորհրդարանական ընտրություններից առաջ ու հետո հօգուտ Սերժ Սարգսյանի անթաքույց քարոզչությամբ զբաղվող ամերիկահայ Ռիչարդ Կիրակոսյանը թուրքական լրատվամիջոցի հետ զրույցում անկեղծացել էր և «խաղաղասիրական» (փաստացի՝ պրոթուրքական) հայտարարություններով հանդես եկել, ինչն այլ կերպ, քան շվեդական սինդրոմով տառապող մարդու վարքագիծ չես որակի։

Կարեն Հակոբջանյան. «Կոալիցիա–ՀԱԿ «երկխոսությունը» միտված է Սերժ Սարգսյանի համար ազգային համաձայնության պատրանք ստեղծելուն և Ղարաբաղյան խնդրից հանրության ուշադրությունը գյալաջիով շեղելուն, իսկ Լևոն Տեր–Պետրոսյանը պարզապես օգտագործվում է, ինչպես որ օգտագործվեց հայ–թուրքական «ֆուտբոլի» ժամանակ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Փաստորեն, իր քաղաքական վերադարձը սկսելով «Արմենիա–Մարիոթ» հյուրանոցից՝ Տեր–Պետրոսյանն այն անփառունակ ավարտում է «Էրեբունի Պլազա» հյուրանոցում իշխանական կոալիցիայի հետ գյալաջի անելու և ՕԵԿ ներկայացուցչի հետ «ջան» ասելու և «ջան» լսելու պատրաստակամությամբ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյանի հետ «երկխոսություն» իրականացրած Ա. Գեղամյանին «դհոլ», իսկ Ա. Բաղդասարյանին «ախք» որակումը տված թիմն այժմ գնում է վերջիններիս հետևից ու մտնում «սահմանադրական» ճանապարհի «վազքուղի», որը, ինչպես պարզվեց ԱԺ խոսնակի խոսքերից, սկսվում է Հանրային խորհրդի փոքր դահլիճից»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյանը հիմա հայտնվել է «յուրայինների մեջ օտար, իսկ օտարների մեջ յուրային» կարգավիճակում, ինչը «նոնսենս» է երկրի ղեկավարի դիրքը զբաղեցնող գործչի պարագայում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյանը «մոռանում» է նաև, որ 1998–ի իշխանափոխության ժամանակ ինքը Տեր–Պետրոսյանի դեմ է դուրս եկել՝ հայտնվելով այն թիմում, որը մերժում էր «Սերգո՛ ջան, լավ չես ապրելու՝ մինչև Ղարաբաղի հարցը չլուծվի» պարտվողական ու կապիտուլյացիոն ձևակերպումը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սարգսյանն, ամենայն հավանականությամբ, պատրաստվում է «նախաձեռնողական» դառնալ նաև Ղարաբաղի հարցում, ու հիմա, ինչպես հայ–թուրքականի փուլում, ՀԱԿ–ն օգտագործվելու է, իսկ Տեր–Պետրոսյանին վերապահված է լինելու Հայաստանի կողմից միակողմանի զիջումների գնալու անհրաժեշտության «փողոցային» աջակցությունն ապահովելու գործը, ինչի շուրջ էլ, փաստացի, «երկխոսելու» են Կոնգրեսն ու իշխանությունը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Կոնգրեսից սկսեց նեխած հոտ գալ և ամառային տապը է՛լ ավելի նպաստեց քաղաքական դիակի վերածված այդ ուժի գարշահոտության տարածմանը։ Եվ ահա այս պայմաններում Սերժ Սարգսյանը վերցրեց ու վերակենդանացրեց ՀԱԿ–ին՝ Տեր–Պետրոսյանին առաջարկելով «երկխոսություն» և միաժամանակ անհարմար վիճակի մեջ դնելով իշխանական լայն շրջանակներին, մասնավորապես՝ ՀՀԿ–ականներին։ Տեսնես ինչու։»

Կարեն Հակոբջանյան. ««Նախաձեռնողական» որակված ՀՀ արտաքին քաղաքականությունն իրենից ներկայացնում է, պատկերավոր ասած, բերանը ջուր առած վիճակ, երբ դու հնազանդորեն ենթարկվում ես միջնորդների բոլոր ասածներին ու ոչ մի բան չես պահանջում»։