Կարեն Հակոբջանյան. «Մի հարց է հիմա ինձ հետաքրքրում. հնարավո՞ր է, որ ՀՀ նախագահ աշխատող Սերժ Սարգսյանն էլ դրսից բարձր աշխատավարձով գործի առաջարկ ստանալու դեպքում լքի Հայաստանը՝ հեռանալիս հայաստանցիներիս նետելով, թե Հայաստանը դու ես»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հայ ազգային կոնգրեսի վերջին հանրահավաքը բավական ուշագրավ էր նրանով, որ արձանագրվեց այդ ուժի՝ մինչև այժմ կիրառած մարտավարության էական փոփոխություն։ Կոնգրեսականների և նրանց լիդերի ելույթներում հանրությանն ու քաղաքական դաշտի ակտիվ խաղացողներին ուղղված հիմնական «մեսիջները» հետևյալն էին...»

Կարեն Հակոբջանյան. «Դե քանի որ Բաղրամյան 26–ում շատ են կարևորում Պուտինի հետ հանդիպման փաստի «ռասկրուտկան» ու դեռ մի բան էլ վերահսկվող «ազատ, բայց սերժատու» լրատվամիջոցներով «դարի դաբրո» են ներկայացնում Սերժի՝ Պուտինին մոտիկից տեսնելու «մոմենտը», ուստի հետաքրքրասերներին ներկայացնենք մեր ունեցած հավաստի տեղեկությունները»

Կարեն Հակոբջանյան. «Սպասվող զարգացումների արդյունքում «տիրացուին» չի հաջողվելու խուսափել դաժան ճակատագրից եթե անգամ կոտրած տաշտակով նա, ասենք, բաց ծով դուրս գա ու փորձի ճողոպրել»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Պարզ է, որ եթե Հայ առաքելական եկեղեցուն ազատում են հարկերից, իսկ սովորական բիզնեսին ճնշում, ապա եկեղեցու ազդեցությունից դուրս գտնվող բիզնեսը ստիպված կլինի տնտեսապես ինտեգրվել Էջմիածնի հետ՝ այդ գործի միջնորդ տեսնելով աշխարհիկ Տիգրան Սարգսյանին»։

Կարեն Հակոբջանյան. «ՀՀ նախագահի պաշտոնը զբաղեցրած Սերժ Սարգսյանը կամաց–կամաց հայտնվում է «Ոսկե ձկնիկը» հեքիաթի ծերուկի դերում։ Հերիք չէ նա հանգամանքների բերումով նախագահ է դարձել, դեռ մի բան էլ ուզում է Քադաֆիի ու Մուբարաքի պես տասնամյակներով իշխել՝ Հայաստանը դարձնելով «մեկ ազգ, մեկ օլիգարխ, մեկ տիրացու, մեկ փեսա» կարգախոսով կառավարվող երկիր»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Մինչև ԱԺ թաքնված ընդդիմությունը կսկսի իր կռիվը մասնավոր սեփականության պաշտպանության համար, տնտեսության առանձին հատվածներում իշխանություններն արդեն կոնկրետ գործողությունների են անցել»։

Կարեն Հակոբջանյան. ««Այս տարվա առաջին 9 ամիսների ընթացքում Հայաստանի համախառն ներքին արդյունքում արձանագրվել է 5 տոկոս աճ»,– դեմքի ինքնագոհ արտահայտությամբ կառավարության վերջին նիստը բացելով հայտարարել է վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը։ Ճիշտ է, «միջազգային կենտրոնների» սիրահարի մոտ այլևս չկա նախկին էնտուզիազմը, բայց ՀՆԱ 5–տոկոսանոց աճի մասին նա այնպիսի պաթոսով խոսեց, կարծես ..»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյան–Գագիկ Ծառուկյան քաղաքական հարաբերությունների ճշգրտման այս փուլում նախագահական նստավայրի երիտհուշագրամոլները կրկին խաղի մեջ են մտցրել «դհոլներին», բայց ի տարբերություն այս տարվա փետրվարին տեղի ունեցած իրադարձությունների...»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Տիգրան Սարգսյանն էլ, թերևս, զգաց, որ նյուվասյուկիզմի և դեմագոգիկ դասախոսությունների փուլն անցավ, և մի նոր բան է նախաձեռնել։ Հիմա արդեն Կառավարության նիստերի ժամանակ թամաշաներ են կազմակերպվում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Կարծում ենք, որ Սարգսյանը ճիշտ կանի, եթե իշխանության հանձնման ուկրաինական տարբերակն ընտրի, երբ տնտեսական խայտառակ ցուցանիշներ արձանագրած Ուկրաինայի նախագահ Յուշչենկոն, քիչ ձայներ ստանալով հաջորդ ընտրություններում, խաղաղ ձևով հեռացավ։ Այլապես...»

Կարեն Հակոբջանյան. «Բաղրամյան 26-ի այս մեկ շաբաթվա տեղեկատվական արտահոսքերը, ավելի շանտաժի են նման, քան ծրագրավորված քայլերի: Եթե իրավիճակի հստակ գնահատական տանք, ապա այդ թիմը այսօր չունի պետական կառավարման համակարգում և երկրում էական տեղաշարժերի գնալու ռեսուրս»։

Կարեն Հակոբջանյան. «ՀԱԿ շուրջօրյա հանրահավաքի էներգետիկան և գլխաքանակային դեֆիցիտը ցույց տվեցին, որ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի գլխավորած թիմը վերջնականապես մարգինալացել է և պետք է փորձի ԱԺ առաջիկա ընտրություններում հաղթահարել պահանջվող նվազագույն տոկոսային շեմը, որպեսզի կարողանա 6-7-հոգանոց խմբակցություն ունենալ խորհրդարանում, ոչ ավելին։»

Կարեն Հակոբջանյան. «Միակ իրական ձեռքբերումն այս տխրահռչակ «ֆուտբոլից» այն էր, որ գործնականում ապացուցվեց տարիներ շարունակ քարոզած Լևոն Տեր–Պետրոսյանի գաղափարական սնանկությունն ու հակահայկական էությունը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «8 օր Ազատության հրապարակում վրանների տակ անցկացրածները Լևոն Տեր–Պետրոսյանի ղեկավարության ներքո ապրեցին այնպես, ինչպես նրա իշխանության տարիներին, այն է՝ ցրտի ու խավարի մեջ քնեցին շորերով, մի կերպ բավարարեցին իրենց տարրական կարիքներն ու վարեցին նախնադարին վայել կյանք»։

Վահան Իշխանյան. «Իսկ Լևոնը հաջողությամբ իր վրեժը լուծեց Վազգեն Սարգսյանից, նրա եղբորը դարձնելով իր հետևորդը` ինձ տապալեցի՞ր, դե տես բանդիտ` եղբայրդ դարձել է իմ հենարանը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «ՀԱԿ–իշխանություն հակամարտությունը թևակոխել է սկզբունքային ու գաղափարական պայքարի փուլ։ Ինչպես հայտնի է՝ իշխանությունները, ի հակառակ «ընդդիմության» ցանկության, փակել են տվել Ազատության հրապարակի շրջակայքում տեղադրված զուգարանները՝ հաշվի չառնելով այն հանգամանքը, որ կոնգրեսականները, հանուն «երկխոսության» վերսկսման, անցել են շուրջօրյա հանրահավաքների և այդ ընթացքում բնական կարիքներ են ունենում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հաշվի առնելով ստեղծված գերճգնաժամային իրավիճակը՝ չի բացառվում, որ Ազատության հրապարակի շուրջօրյան վերածվի մարդկանց զուգարանային իրավունքները պաշտպանելու հզոր շարժման։ Նկատենք, որ այդ դեպքում պապիի ուզած գլխաքանակն իրոք կարող է ապահովվել և 1–ը ոչ թե 5, այլ նույնիսկ 10 կարող է դառնալ»։