Կարեն Հակոբջանյան. «ՀՀԿ-ի համամասնական ցուցակով պատգամավոր դարձած ԺԱԿ կուսակցության ղեկավար Սպարտակ Մելիքյանի (կարծում եմ, որ բոլորն էլ հասկանում են, թե ինչի դիմաց և ինչ ձևով է նա հայտնվել ՀՀԿ-ի ցուցակի անցողիկ տեղում) և Վերահսկիչ պալատի նախագահ Իշխան Զաքարյանի միջև առկա վեճը շատ ուշագրավ ենթատեքստ ունի, որը վերաբերում է ոչ միայն Մելիքյանին, այլև իշխանության ներսում տիրող մթնոլորտին»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե ՀԱԿ առաջնորդը կարծում է, որ ցեղակրոնությունը դա ռասիզմ է, իսկ ռասիզմն էլ, ինչպես գիտեք, իր հերթին ասոցացվում է ֆաշիզմի հետ, ապա ինչպես է Տեր-Պետրոսյանը համաձայնվել, որ 2008-ին իրեն աջակցի «Ցեղակրոն» անունով կուսակցությունը, որի ղեկավարին, ի դեպ, կալանավորեցին մարտի 1-ի իրադարձություններից հետո»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Ինչ անենք, լավ: Ազգովի ականջներս փակե՞նք, թե՞ խնդրենք ՕԵԿ-ին' վերագրանցվել որպես ՀՀԿ-ի Օրինաց երկիր կազմակերպություն և այլևս գլուխ չտանել, թե սատարելու են Սերժ Սարգսյանի թեկնածությանը: Տեսեք' հանկարծ այնպես չսատարեք, որ եղած սատարողներն էլ հիասթափվեն»:

Գյումրու ծերերի տուն-ինտերնատի տնօրեն. «Վերջին շրջանում ծերանոց դիմում են միայնակ անժառանգ տարեցները, և այս առումով նկատելի աճ կա: Հիմա երկրորդ մասնաշենքի կառուցման խնդիր է առաջանում, քանի որ ներկայիս մասնաշենքն այլևս չի կարող սպասարկել»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Վերջին մի քանի շաբաթվա ընթացքում իշխանական և լևոնական շրջանակներն ու նրանց հարող ԶԼՄ-ները հիմնականում անդրադառնում են ԱՄՆ-ում կալանավորված հանցավոր խմբին, որի ղեկավարը Արմեն Ղազարյանն է՝ Պզո մականունով։ Կարելի է ասել, որ Պզոյի գործն աշխուժություն մտցրեց ճահճացած մեր ներքաղաքական կյանքում. Սերժականները մի քիչ իրար խառնվեցին, իսկ լևոնականների համար Պզոն դարձավ խոսելու թեմա, քանի որ Ղարաբաղի ու հայ-թուրքականի մասով իրենք, Ս. Սարգսյանի հետ համատեղ, պարտություն էին կրել ու դեպրեսիայի մեջ հայտնվել»։

Դերենիկ Մալխասյան. «Առափիի սողանքի մասին ավելի շատ հիշում են լրատվամիջոցները, իսկ առափեցիներին վերջին շրջանում պաշտոնյաները շատ խոստումներ են տվել: Ավելի որոշակի նրանց հիշողության մեջ դաջվել է ՕԵԿ պատվիրակության ապրիլյան այցելությունը: Այդ ժամանակ Շիրակի մարզում ՕԵԿ-ի «վերակենդանացման» ծրագրի շրջանակում ԱԺ պատգամավոր Հովհաննես Մարգարյանը Առափիում լրատվամիջոցների համար շոու էր կազմակերպել...»։

Կարեն Հակոբջանյան.«Հայաստանի իշխանական վերնախավը հերթական սկանդալի մեջ է հայտնվում։ «Յութուբ»-ում տեղադրված տեսանյութը, որտեղ ԱՄՆ փոխնախագահ Ջո Բայդենը սփյուռքահայ մի երիտասարդի բացատրում է, թե ինչու ԱՄՆ վարչակազմը չի կատարում իր խոստումը ցեղասպանության ընդունման մասով, շատ ավելի լուրջ հետևանքներ է ունենալուէ, քան պզոյական պատմությունը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե խոսեինք բուքմեյքերների բառապաշարով, ապա կարելի էր ասել, որ 2012թ. խորհրդարան անցնելու ՕԵԿ-ի գործակիցն առնվազն 50 է, այսինքն՝ դա այնքան անհավանական է, որ մեկը հիսունի հարաբերակցությամբ միայն կարող ես «կլիենտ» գտնել, որպեսզի վերջինս «ստավկա» անի ԱԽՔ Արթուր Բաղդասարյանի վրա։ Չգիտի՞ այդ մասին Սերժ Սարգսյանը։ Վստահաբար՝ գիտի։ Բայց այդ դեպքում հարց է առաջանում, թե ինչո՞ւ են փչում ՕԵԿ-ի ծակված փուչիկը։ Փորձենք պատասխանել այդ հարցին»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Գաղտնիք չէ, որ «Ֆլեշ» ընկերության նախագահ Բարսեղ Բեգլարյանը վայելում է Սերժ Սարգսյանի հովանավորությունը և ինքն էլ իր հերթին է վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի «կռիշան»։ Բեգլարյանը մշտապես հարցազրույցներ է տալիս ու շեշտում Ս. Սարգսյանի ընկերը լինելու հանգամանքը, ինչը կանաչ լույս է դառնում նրա բիզնեսի համար»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Մոտ երկու տարի սպասելով արտաքին դաշտից եկող անբարենպաստ զարգացումների կամ իրենց հետ երկխոսության գնալու Սերժ Սարգսյանի բարեհաճությանը և տեսնելով, որ ո՛չ մեկն է լինում, ո՛չ էլ մյուսը՝ Տեր-Պետրոսյանը ստիպված վերադառնում է ելման կետ և հիշում իր սիրած ավազկապետության թեման»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Դառը փորձից ելնելով՝ մտավախություն ունեմ, թե շուտով մեր երիտասարդ ֆուտբոլիստներին Սերժ Սարգսյանը կներգրավի իր քարոզչության մեջ։ Վախենամ, որ փողոցային վահանակներ հայտնվեն, որտեղ պատկերված կլինեն գոլ խփողները, իսկ նրանց գլխավերում գրված կլինի «Իմ զենքն իմ գնդակն է» կամ «Իմ զենքն իմ «բուցին» է» կամ էլ «Մեր անունն է հայկական բանակ» կարգախոսները»։

Վարդան Գրիգորյան. «Մեր ժողովրդի մեծ մասը անգործ նստած է տանը: Միթե՞ ամեն մի տարիքավոր մարդ, ամեն ինքնասեր մարդ, չի կարող իր անվերջ ազատ ժամանակից մի փոքր կտոր հատկացնել իր շրջապատի ծուռը դզմզելու, ջարդածը սարքելու, փչացածը կարգավորելու, դժգույնը կոկիկացնելու, գեշը սիրունացնելու գործին: Թող մի բան էլ ինքն անի ու հետո թաղի ՉԱԿ-ի երեսովը տա՝ թե դու՞ք էք ավտարիտետը, հարց լուծողը, ա՛յ կենդանիներ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Այս ամենը հաշվի առնելով՝ չի բացառվում, որ Սարգսյանին հերթական կադրային հարվածը հասցվի և 2012թ. ընտրությունների նախաշեմին ԲՀԿ-ում հայտնվի Վարդան Օսկանյանը, ով 2008-ից սկսած աչքի է ընկել Սերժ Սարգսյանի քաղաքականությունը քննադատելով՝ շեշտը դնելով հատկապես «ֆուտբոլային» դիվանագիտությունը ոչնչացնելու վրա։ Այդպիսով, Ծառուկյանն անուղղակիորեն կհակառակվի նաև Սերժ Սարգսյանի արտաքին քաղաքականությանը»։

Կարեն Հակոբջանյան. « Սարգսյան-Նալբանդյան զույգին թվում է, թե հարևանների հետ բարիդրացիական հարաբերություններ ունենալու համար պետք է աչք փակել բոլոր խնդիրների վրա, դիմացինին անընդհատ «այո» ասել, անողնաշարություն դրսևորել ու խոսափել հարցեր բարձրացնելուց։ Այդօրինակ պահվածքը (մասնավորապես Վրաստանի հետ հարաբերություններում) հանգեցրել է նրան, որ վերջերս Երևանում գտնվող վրաց արտգործնախարար Գրիգոլ Վաշաձեն իրեն այնքան էլ հյուրի պես չէր պահում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «ՀԱԿ առաջնորդի պայքարի «մենյուն» ու «շարժման» օրակարգը բազմազան են՝ «հուժկու» երթից մինչև «հուժկու» հանրահավաք։ Եվ ահա հոկտեմբերի 1-ին նախատեսված էր, ինչպես իրենք են սիրում ասել, հուժկու երթ դեպի եվրոպական կառույցները ներկայացնող հայաստանյան գրասենյակ ու «հուժկու» նամակ-բողոքի հանձնում։ Սակայն սադրիչ եղանակը խափանեց կոնգրեսականների ծրագիրը և երթը տեղի չունեցավ։ Անձրև էր գալիս։ Սարյանի արձանի մոտ հավաքվածներին ասվեց, որ առողջությունն ավելի թանկ է, քան երթը, և, բացի այդ, նամակը, գրողը տանի, կարելի է տալ նաև առանց «շուխուրի» և հոգեբանական էքսցեսների, ինչի՞ մասին է խոսքը ...»։

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Իսկ թվային տեխնոլոգիաների մեր դարում ի՞նչ է կատարվում վերը նշված որակներով բնորոշվող գրական արևելահայերենի հետ։ Ոչ միայն օտարամուտ բառերով ու կաղապարներով է աղավաղվում, այլև իջնում է գավառական լեզվի մակարդակի»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Ցավալի է, իհարկե, որ տաղանդավոր այդ երաժիշտը լքեց Հայաստանը։ Հիշեցնենք, որ Մարտիրոսյանն էր հեղինակը «Կարմիր, կապույտ, ծիրանագույն» երգի, որը համարյա հայկական երկրորդ հիմնի պես մի բան էր դարձել։ Իսկ հիմա այդ մարդը հեռացել է երկրից, և դա տխուր է։ Այս պատմության մեջ կա մի «նուրբ» հանգամանք, որի վրա կուզենայի հրավիրել բոլորի ուշադրությունը»։

Աշոտ Կարապետյան. «Ասում են, թե նրա ամենասիրած երգերից մեկը «Ախ կակայա դոլյա վառավսկայան» է, որը ոստիկանապետը կարողանում է ակորդեոնի միջոցով վերարտադրել ու հրամցնել իր քչաքանակ ունկնդիրներին։ Բայց մեզ տվյալ պահին ոստիկանապետի «հոգևոր» ոլորտը չի հետաքրքրում և այս հոդվածն էլ այդ «հոգևորի» տարբեր դրսևորումների բացահայտմանը չի նվիրված։ Իսկ թե ինչու ենք հիշել ոստիկանությանը՝ ներկայացնեմ ... »։