Տիգրան Սարգսյանի համար այս պահին կա մի անլուծելի խնդիր, ինչը չի կարողանում լուծել, եւ ստիպված է ուղղակի մտածել, մտածել, մտածել…ինչպես ազատվել «օֆշորային սկանդալի» հերոսի կարգավիճակից:

Որքան շատ են տարածում այն թեզը, թե իբր Սերժ Սարգսյանն արևմտամետ է և հերոսաբար պայքարում է «Իմպերիալիստական Ռուսաստանի» դեմ, այնքան Հայաստանը կամաց–կամաց վերածվում է ռուսական պետության կցորդի։

Տարոնին «փչացնելու» համար «անկախ» լրատվամիջոցները նույնիսկ գովեստի խոսքեր են շռայլում Երևանի նախկին քաղաքապետներ Երվանդ Զախարյանի, Գագիկ Բեգլարյանի ու Կարեն Կարապետյանի հասցեին։

ՀՀ սահմանադրության մեջ հատուկ հոդված կա ըստ որի՝ Հանրապետության Նախագահը կարող է պաշտոնանկ արվել պետական դավաճանության կամ այլ ծանր հանցագործության համար:

Վերջին շրջանում տեղի ունեցող իրադարձությունները ցույց են տալիս, որ հաճախորդների շուկան ազատականացվել է, ինչը հաճախորդներ պահելու հնարավորություն է տվել նաև Տիգրան Սարգսյանին։

Հատկապես հաճույքից ուշաթափվում են, երբ իրենց փուչ միջոցառումները անցկացնում են նախագահի եւ առաջին տիկնոջ «բարձր հովանու ներքո»:

Եթե «Ժառանգությունն» այս ամենից հետևություններ չանի ու իներցիայի ազդեցության տակ շարունակի պայքարել ԲՀԿ–ի դեմ, ապա վերջում ոչ թե «ԳԱԶ 31», այլ «իշու տաչկա» էլ չի ստանա։

Վարդանյանը Հայաստանում իրեն պահում է ոչ թե որպես միջազգային բիզնես մշակույթի կրող, այլ այնպես, ինչպես հայ խոպանչին Ռուսաստանում՝ շըփ–թըփ, արագ փող աշխատել ու թռնել։

Դուք աղքա՞տ եք։ Դուք նյարդայնացած եք գազի գնի բարձրացումի՞ց։ Դուք ուզում եք միլիոնատեր դառնալ, բայց չգիտեք, թե ինչպե՞ս։ Հոգ չէ։ Մենք կօգնենք ձեզ շատ արագ հարստանալ և դառնալ միլիոնատեր։

Տևական ժամանակ է ինչ քաղաքական թեմաներով լրահոսը չի տարբերվում քրեական քրոնիկոնից՝ վերածվելով ոստիկանական ամփոփագրի։ Անցնող շաբաթը բացառություն չէր։

Հայ առաքելական եկեղեցու և փողատեր Ռուբիկ Վարդանյանի համար օֆշորային գոտիներ են ստեղծվում, ինչը շատ խորհրդանշական է. փողը և եկեղեցին այս իշխանության մեծ բարեկամներն են։

Նեոբոլշևիկներն ընդդեմ բոլորի պատերազմը մտել է պերմանենտ ցնցումների փուլ։ Ընտրությունները պարզապես ժամանակավոր հրադադարի շրջան էին, այլ ոչ թե ներիշխանական համերաշխությանը նպաստող գործընթացներ։

Տիգրան Սարգսյանի արդարացման մարտավարությունը կառուցված է դավադրության տեսության վրա՝ «Սև մոգությունն ընդդեմ աստվածավախ վարչապետի» թեմայով։

Սերժ–արդարադատի մոտ «քաղաքացիականության» պրիստուպը բռնում է այն ժամանակ, երբ տարբեր նպատակներով խնդիր է դրվում իրականացնել «Սիրո՛ւն չէ» օպերացիան, իսկ օֆշորի թեման անձեռնմխելի է։

Պարո՛ն Սարգսյան, արդյոք դուք մի քանի զրո չե՞ք բարձրացնում ձեր գինը։ Այդ ո՞ր մի հիմարն է որոշել Ձեզ վարկաբեկելու համար 10 մլն դոլար ծախսել։

Գեբելսյան քարոզչամեքնեն սկսել է խժռել իր մշակներին։ Դուլյանին ազատելով՝ Բաղրամյան 26–ից բոլոր «երկխոսացվածներին» հասկացնում են, որ «ազատության» փուլն ավարտվել է։ «Մեծ եղբայրը» հետևում է բոլորին։

Կիպրոսում գրանցված օֆշորային կազմակերպության համասեփականատեր վարչապետը Հայաստանում յուրօրինակ օֆշորային գոտիներ է ապահովում Ռուբիկ Վարդանյանի և կղերականության համար՝ ազատելով նրանց հարկերից։

Դանիայի նկատմամբ տարած գեղեցիկ հաղթանակը որպես Սարդարապատ ներկայացնելը նույնքան սխալ է, որքան Մալթայից կրած ամոթալի պարտությունը՝ որպես Ղարսի հանձնում։