Երկրում, որտեղ մառազմը դարձել է մտքի փոխարինիչ, պոռոտախոսությունն ու դատարակաբանությունը դարձել են քաղաքականության փոխարինիչ, պողոսությունը դարձել է հասարակության փոխարինիչ, ոսպի փոխարինիչն ի՞նչ է, որ չգտնենք:

Պարզապես երկիրն է ափսոս, որ էս ցռանների, պոպուլիստների, դիլետանտների ու դեմագոգների ձեռքն է ընկել։

Կամ որ փողը «պրծավ», ի՞նչ անենք` ինչպե՞ս իրացնենք մեր «բնական ընտրությունը»։

Գործ անելը այս անձանց, այդ թվում՝ Հայկ Մարությանի սրտով չէ:

Արձանագրենք մի քանի փաստ, որ խոսում են իրենց փոխարեն։

Այս թագավարակի շուրջ աշխարհով մեկ ծավալվող դեպքերին զուգահեռ մի զգացողություն է ծագել, թե մոլորակի մասշտաբով իրականացվող ինչ-որ բազմաշերտ էքսպերիմենտի եմ հետևում:

Փաշինյանի կառավարությունը ոչ կոմպետենտ էր մինչև կորոնավիրուսային ճգնաժամը։ Հիմա այդ ոչ կոմպետենտությունը վերաճել է ոչ լեգիտիմության։

Փաստորեն քննադատության, այլընտրանքային խոսքի, ընդդիմադիր կեցվածքի հանդեպ վախը և ատելությունը սրանց մոտ «ցեղական» է։

Կարեն Դեմիրճյանի անվան Մարզահամերգային համալիրի մահճակալաֆիկացված սրահների լուսանկարները դարձան սոցցանցերի քննարկման «թոփ» թեմաներից մեկը:

Կորոնավիրուսի վարակի տարածման դեմ պայքարի նպատակով հայտարարված «արտակարգ դրության ռեժիմն» իշխող «թավշյա» ռեժիմն օգտագործում է քաղաքացիական ազատությունների ու մարդու իրավունքների նորանոր սահմանափակումներ կիրառելու, բոլորի վրա տոտալ վերահսկողություն սահմանելու հնարավորություններ ստանալու նպատակով:

Արցախի համապետական ընտրություններն առիթ դարձան, որ «Սասնա» ինքնահորջորջված ծուռ մարգինալների խմբակը ևս մեկ անգամ «պտտեցնի» իր մաշված ձայնասկավառակը։

Հպարտ քաղաքացուն Փաշինյանն առաջարկում է յոլա գնալ և վճարել քայլարածների անհեռատես քաղաքականության համար։

Արամ Զավենիչի «փոխանցումը» վստահաբար գետնին չի մնա` կգտնվեն «հաճախորդաց դասի» այլ ներկայացուցիչներ, որոնք կբռնեն Արամի նետած «գնդակը» և կզարգացնեն «ոմանց ունեզրկելու» կրեատիվ գաղափարը։

Գործող կառավարությունը՝ վարչապետ Փաշինյանի գլխավորությամբ, ի սկզբանե անպատասխանատու և վարակի եղած սպառնալիքին անհամարժեք վերաբերմունք դրսևորեց:

Մեր բախտը չի բերել, որ ունենք այսպիսի իշխանություն։ Վիրուսից բեթար նիկոլական իշխանությունն է։

ՀՀ վարչաապետի պաշտոնն զբաղեցնող Նիկոլ Փաշինյանը, փաստորեն, այնքան ազատ ժամանակ ունի, որ արդեն մի երկու օր է՝ զանգում է տարբեր բաժանորդ-քաղաքացիների, հետաքրքրվում՝ ինչ կա-չկա, ոնց են, ոնց չեն։

Առավել շոշափելի ու ցավոտ հարցերը հենց սոցիալական ու տնտեսական են լինելու:

Կորոնավիրուսը սրբում է ամբոխին, փչացնում պոպուլիստ և ապաշնորհ ղեկավարներին։