«Լոուքոսթերի» հիմնական պատճառներից մեկն այն է, որ Փաշինյանին ձեռնտու քվեարկության համար եվրոպաներից «սամալյոտներով» ընտրող բերեն:

Կողմերը միմյանց կծմծում են «է՛լ գող փիսո, է՛լ քաչալ շուն» բառապաշարով, բայց մինչև վերջ չեն բացվում, քանզի երկուսն էլ կտուժեն։

Ի՞նչն է «հոգեպես» ավելի ազնիվ և քաղաքականապես ավելի գրագետ։

34 թվականին պատասխանում են այո, հետո մի 11 տարի «զիգ հայլ» էին բղավում, մինչև որ 1945-ին «Հիտլեր կապուտ»-ով գերմանացի տղամարդիկ, եթե ողջ էին մնացել, գերի էին հանձնվում, իսկ գերմանուհիների հետ էլ չասեմ, թե ինչեր էին կատարվում:

Ի՞նչ դարակազմիկ վտանգ, սպառնալիք են տեսնում ՍԴ ներկայիս կազմի մեջ, որ չսպասելով դատավորների կամավոր հրաժարականի «ժամկետը» լրանա` ձեռքը գցեցին այդ սևեռուն գաղափարը ոտքի վրա «սղղացնելու» փրփուրներին։

Զարմանալի է, որ Բուքիքիոյին չեն մեղադրում «պիցցայակեր» լինելու մեջ:

Նիկոլն ընդդիմություն աշխատելու տարիներին Մուկուչյանին համարում էր մեծ ընտրակեղծարար, իսկ ԿԸՀ նախագահն էլ կարծում էր, որ Նիկոլը դեռ երկար ճանապարհ ունի անցնելու՝ մարդ դառնալու համար։

Ո՞վ, իրավասու ո՞ր ատյանն է լսելու բողոքը և որոշելու «ընդունված» իրավական ակտի իրավաչափությունը։

Թե ինչպես է այս բացասական դինամիկայի պայմաններում Նիկոլն ապահովելու իր խոստացած 5 միլիոն թիվը, պարզ չէ։

Ապրիլի 5-ով բուն պայքարը ոչ թե ավարտվում է, այլ թևակոխելու է վճռորոշ փուլ։

Նիկոլին իր թամաշայի մասովկա է պետք։ Իր գոռգոռոցների վրա փողոց դուրս եկող զանգված արդեն չկա։ Դրա համար էլ դրսից է ուզում մասովկա ապահովել։

Արմեն Սարգսյանը հերթական անգամ ցույց տվեց, որ ինքը ոչ թե պետության, այլ լրիվ ուրիշ բանի գլուխ է։ Նա հրապարակեց հանրաքվեի օրը և թռավ։

Նիկոլը հասկանում է, որ առանց ընտակեղծիքների ինքը չի կարողանա «խփել» 650 կողմ քվե։

Ուշադրություն գրավեց Սահմանադրությունը «ոտքի վրա-ձեռքի հետ» փոփոխելու իշխանության հակասահմանադրական նկրտումներին երեք իրավապաշտպանների հայտարարությանը տասնյակ ու տասնյակ իրավաբանների արձագանքը:

Սահմանադրական դատարանն «արձակելու» փնթի գործողության`մեկ քայլանոց կոմբինացիայի համար «շըփ-թըփ» հրավիրած արտահերթ թամաշան կազմակերպվեց հե՛նց փետրվարի 6-ին:

Փաշինյանին պետք է իր կրնկի տակ մտած, զուտ ձևական, բուտաֆորիկ ՍԴ։

Հետաքրքիր է` իսկ պատրա՞ստ է հետևել ԵԽԽՎ համազեկուցողների խորհրդին և դիմել Վենետիկի հանձնաժողով` բացահայտ հակասահմանադրական, անօրինական այս «բոլոլայի» մասին եզրակացություն ստանալու համար։

Ֆիզիկապես գրեթե անհնար է լուրջ վերաբերվել անլրջության այդ շքերթին: