Ա՛յս իրավիճակում վերջնահաշվում հայ-ռուսական հարաբերությունների դեմ ուղղված քայլեր կամ հայտարարություններ անելը նշանակում է միայն մեկ բան՝ գործել թշնամու կողմից։

Պատերազմը նաև տեղեկատվական ու մեդիա հարթակներում է ծավալվում:

Փաշինյանն ինչ անում է` «խիյարը թարս է բուսնում», ինչին ձեռք է տալիս, ինչի կողքով անցնում է` փչացնում է։

Պետության ղեկին արկածախնդիր, անպատասխանատու, անձնական քինախնդրությամբ ու խմբակային շահերով առաջնորդվող որևէ մեկի հայտնվելը դառնում է տվյալ պետության ողբերգությունը:

Կա՛մ Նիկոլ Փաշինյանը կհեռացվի իշխանությունից, կա՛մ մենք երկիր կկորցնենք։

Ինչով կվերջանա Հայաստանի և Ադրբեջանի բռնապետերի հեռակա «ցլամարտը», «հուսահատորեն կապակայունացնի՞» Ադրբեջանի ներքաղաքական կյանքը, թե՞ կպայթեցնի առանց այն էլ լարված սահմանային իրավիճակը` կապրենք, կտեսնենք։

Երկրում աստիճանաբար վերաարմատավորվում է «բեսպրեդելի» ու ամենաթողության միջավայրը։

Նախկինում, անկախ ամեն ինչից, թշնամական երկրի կողմից այդ աստիճան «անկում» չէր նկատվում:

Փաշինյանը ոչ թե հերքում է Ալիևի ու ադրբեջանական կայքի ասածներն ու գրածները, այլ սպառնում է Ալիևին, որ ինքն էլ կարող է կոնֆիդենցիալ ինֆորմացիաներ ասել։

Ո՞ր գործչի իշխանության շ..., կներեք, օժանդակիչն է Լևոն Շիրինյանը: Դա հնարավոր չէ կոնկրետ ասել:

Իշխանությունը «շուստրիություններ» է արել՝ վարակային իրավիճակն իր նեղ-քաղաքական շահերին ծառայեցնելու համար:Նման իշխանությունից ինչ ասես՝ սպասելի է։

Բոլոր նրանց, ովքեր ուշագնաց են լինում իրենց «դուխով» «փրկչի» համար, պետք է հարկադրաբար վերադարձնել Հայաստան:

Հայոց աշխարհում «բնակվում է» մտավորականների մի քանի տեսակ, որոնք իրարից տարբերվում են գործող իշխանությունների նկատմամբ լոյալության աստիճանով։

Բա առիթ էր, Ալիևին «փռեիր ասֆալտին», Էրդողանի «թաթիկները կտրեիր»:

Ադրբեջանի ղեկավարությունը՝ «կիրթ ու կառուցողական» Իլհամ Ալիևի գլխավորույթամբ ու, նկատենք՝ Թուրքիայի և Էրդողանի ցուցադրական ակտիվ «դամքաշությամբ», պատրաստվում է նոր արկածախնդրության:

Ադրբեջանցիները փութաջանորեն պատրաստվում են ռազմական նոր արկածախնդրության և դրան ընդառաջ` տոտալ քարոզչական, ապատեղեկատվական արշավ են սկսել Հայաստանի և Արցախի դեմ։

Նիկոլ Փաշինյանն իր հախուռն ու մի քիչ էլ՝ հիվանդոտ երևակայության արգասիքը՝ «Նյու Վասյուկի», ուզում էի ասել՝ «Հայաստան-2050» ծրագիրն ուղղակի պարտավո՛ր էր ներկայացնել «10 միլիոն ծառերի» անվերջանալի պուրակում:

Քանի՞ կոպեկ արժեն Նիկոլի թվերը, որոնցով նա կերակրում է իրեն հավատացողներին, թե բա 25 օլիմպիական ոսկե մեդալ ենք բերելու։ 2050–ին։ Գըմփ–գըմփ–հո՛ւ։