Գրչի մեկ շարժումով թշնամուն հանձնեց պատերազմի ընթացքում նրանց գրավածից էլ ավելին, հանձնեց Արցախը, հանձնեց Հայաստանի ապագան։

Խայտառակ կապիտուլյացիայով Հայոց զույգ պետություններից Արցախի վրա ըստ էության խաչ քաշելուց, իսկ Հայաստանի Հանրապետության հետագա գոյության վրա մի մեծ յաթաղան կախելուց հետո էլ, հատկապես նիկոլ փաշինյանի ֆեյքավաշտերը շրջանառության մեջ են դրել ու շարունակում են շրջանառել զանազան առասպելներ:

Անվերապահ ու հակահայկական կապիտուլյացիայի ակտով Արցախից մնացած Արացախա-կտորի նախագահ Արայիկ Հարությունյանը որոշեց, որ պետք է մինչև վերջ գնա Նիկոլ Փաշինյանի արահետով, նրա քղանցքը բռնած:

Սա արդեն ոչ թե 7 շրջան է, այլ 7+2 շրջան, այսինքն՝ 9 շրջան:

Այն ստորացուցիչ խայտառակությունը, որ նոյեմբերի 10-ի գիշերը նիկոլ փաշինյանը դեմ տվեց Հայաստանին, Արցախին ու մեր ժողովրդին, ավելին է, քան՝ կապիտուլյացիոն ակտը։

Գուցե դա սադրա՞նք էր նույն այս փաշինյանական իշխանության կողմից:

Երբ հպարտությամբ հայտարարվեց, որ թավշյա հեղափոխությունն ավելի մեծ արժեք է, քան Արցախյան ազատամարտը, այդ պահից սկսած Շուշին, ամբողջ Արցախն ու Հայաստանը հայտնվեցին վտանգի տակ։

Երևանի ու Ստեփանակերտի պաշտոնական տեսակետները Շուշիի (և ոչ միայն) մասով մի փոքր տարբերվում են շեշտադրումների և իրավիճակի գնահատականի մասով։

«Խաղաղության» նախապատրաստելու համա՞ր էին պատերազմի պատրաստվող Ադրբեջանի ֆոնին կոչ անում փամփուշտներից զարդեր ստանալ։

Պատերազմը սկսեց ճիշտ այն պահին, երբ հայտնի էր, որ էականորեն փոխվել է ռազմական բալանսը՝ «Բայրաքթարների» միջոցով։

Եթե պատերազմը սկսեր 2018–ին, ապա Ադրբեջանը կռվելու էր առանց «Բայրաքթարների» և չէր ունենալու այն առաջխաղացումը, ինչը հիմա ունի։

Թուրքիայի ռազմական ագրեսիային նախորդել է հսկայական նախապատրաստական աշխատանք Հայաստանում գործող թուրքական 5–րդ շարասյան ու սորոսաթուրքական շրջանակների միջոցով։

Նրանք բացահայտեցին սուտն ու կեղծիքը՝ բացելով պողոսների աչքերն ու SOS ուղարկելով մտածող մարդկանց։ 

Ռազմի դաշտում թուրքական հրահանգիչների ու սիրիացի վարձկանների հետ միասին մեր թիկունքում գործում են թուրքական 5-րդ շարասյան ներկայացուցիչները՝ սորոսականները:

Ո՞րն է թուրք–ադրբեջանական թշնամական զույգի գլխավոր նպատակը և ինչո՞ւ են նրանք հատկապես հարավային ուղղությամբ գրոհում։

Ամբողջ բեռն այս պահին ընկած է մեր բանակի վրա: Բայց բանակին չի կարելի մենակ թողնել:

Ակնհայտ երևաց այն զգուշացումների հիմնավորվածությունը, որ Հայաստանի ու Արցախի համար աններելի շռայլություն են ներքաղաքական արկածախնդրություններն ու բախումնային կամ ճգնաժամային տեևական վիճակները, որ չի կարելի հասարակությանը պառակտել, հասարական միջավայրը «լցոնել» ներքին ատելությամբ և ծայրահեղությամբ:

Հիմնական խստացումները, ինչպես հայտնի է, վերաբերվում են մամուլի և խոսքի ազատությանը: