Մինչև այժմ Փաշինյանի արածների ու ասածների կոնտեքստում իր ԱԳՆ-ի վերջին հայտարարությունը, կարելի է ասել՝ ընդամենը քողածածկույթ է, ոչ ավելին:

Փաշինյանենց դեպքում միայն մեկ բան է իսկական: Եվ այդ մեկ բանը սուտն է:

Ո՞վ կարող է վստահ լինել, որ 2022-ի հոկտեմբերին, Պրահայում Ալիևի ու Էրդողանի հետ «բանակցությունների» ժամանակ, Փաշինյանը ոչ միայն Արցախն է ճանաչել ադրբեջանական, այլև Հայոց ցեղսպանությունն է ուրացել:

Այդ անցակետը Նիկոլ Փաշիինյանն Ալիևի հետ տեղադրել էր դեռ 2022-ի հոկտեմբերի 6-ին, Պրահայում:

Նիկոլ Փաշինյանն ու իր իշխանությունը ընթացիկ ցեղասպանությունը հայության վրա ուզում են «ծախել» որպես «խաղաղության օրակարգ»:

Արսենյանը կարծում է, որ եթե Փաշինյանի փեշն է բռնել, ուրեմն վերջ, այլևս իր անցյալը ջնջվել է, ոչ մեկը ոչինչ չի հիշելու կամ հիշեցնելու:

Ապրիլի 20-ը այսուհետ պետք է ՔՊ-ի կողմից հռչակվի հատուկ հիշատակման օր, եթե իհարկե, Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը «ձգի» մինչև հաջորդ ապրիլի 20:

Մի օր, ի վերջո, պիտի ավարտվեր պոպուլիստների դարաշրջանը: Եվ կարծես՝ այն ավարտվում է:

Նպատակն է՝ Ալիևի հետ ձեռք-ձեռքի տված, փաստորեն, հայաթափել Արցախը, գործնականում Հայաստանի ու հայության ոտքերի տակից վերջնականապես հանել պետականություն ունենալու հողը, հիմքը, սյունը:

Իսկ ո՞ւր են այդ բոլոր «ակտիվիստները», բնապահպանները, «մտահոգ քաղաքացիները» հիմա, երբ Երաևնում ծառամորթեր են կազմակերպվում և իրականացվում:

Թե՛ Փաշինյանի, թե՛ Ալիևի խոսույթը բավականին ներդաշնակ էր: Թե՛ Փաշինյանի, թե՛ Ալիևի խոսույթն ակնհայտ հակահայկական էր, թշնամական:

Կա՛մ բոլորս ոտքի ենք ելնում ու Փաշինյանից ազատվում ենք, կա՛մ նա էսպես ճառելով կործանում է Հայաստանը:

Ոստիկաններին շնորհավորող, ոստիկանության նկատմամբ պետության ղեկավարների ուշադրության ու դրական վերաբերմունքի մասին ճառող Փաշինյան երևույթն ինքին գրոտեսկային զավեշտ է:

Տիգրան Ավինյանն ինչ կերպարանափոխությունների էլ որ ենթարկվի, շարունակելու է մնալ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության բերած ծանր աղետների հիմնական համապատասխանատուներից մեկը:

Նորանշանակ ՄԻՊ-ն այցելել է կալանավորված ադրբեջանական երկու զինվորներին, որոնցից մեկը, ի դեպ, նախքան բռնվելը, լայվ էր մտել ու ասում էր, որ հայի արյուն են թափել:

Ռուսաստանի դրոշն այրելու հարցում տարիներ առաջ աչքի էին ընկել ներկայիս նիկոլականները։

Ոչ անձրևանոցներն են «հենց այնպես» նետվում, ոչ էլ՝ թշնամու դրոշն է «հենց այնպես» բոցավառվում:

Նիկոլ Փաշինյանի վարած «քաղաքականությունը» Հայաստանը դրել է մի այնպիսի վիճակում, մի այնպիսի ուղու վրա, որն անխուսափելիորեն հանգեցնում է կորուստների: