Մարդու աչքը որ կուշտ չի լինում, մարմինը հազիվ թե հագենա։ Չի փրկի անգամ «սամալյոտի միսը» կամ էլ գերէկզոտիկ կերակրատեսակ համարվող կենգուրուի ամորձին։

Իշխանական քարոզչամեքենան այնքան խոսեց «մութ ու ցուրտ տարիներից» և այնքան կիրառեց այդ քարոզչագործիքը, որ ինքը հայտնվեց մթի ու ցրտի մեջ՝ բառիս բուն և փոխաբերական իմաստով։

Թուրքիան անցել է Հայաստանի դեմ լայնամասշտաբ գրոհի՝ այստեղ ունենալով իր ազդեցության գործակալներին ինչպես քաղաքական, այնպես էլ լրատվական դաշտում։

1.Նե՞գր, թե՞ վագր, 2.օֆշո՞ր, թե՞ «Նաիրիտի» հոր, 3.կուտակայի՞ն, թե՞ հակակարկտայի՞ն,4.պոռնի՞կ, թե՞ «дворник», 5.տիրացո՞ւ, թե՞ հերացու, 6.գործադի՞ր, թե՞ որմնադիր...

ՀՀԿ-ն ու Սերժ Սարգսյանը շա՜տ էին ուզում բանակցային սեղանի շուրջ տեսնել ԼՂՀ-ին, բայց վերջինիս փոխարեն գերադասում են տեսնել Թուրքիային:

Կառավարության անդամները իրենց գերատեսչություններում քեֆեր կանեն, ճոխ նվերներ կբաժանեն աշխատակիցներին ու կթռնեն եվրոպա՝ «օֆշորային» տարածքներ՝ տոնական օրերն այնտեղ անցկացնելու:

Կիրակի օրով «Հարա՜յ, հասե՜ք, քաղաքագետ Սուրենյանցին են ծեծել այդ չար ԲՀԿ–ականները» թեմայով «մուտիտը» դրվեց շրջանառության մեջ ու գնա՜ց «կաշը»։

ՀՀ քաղաքացին, ի դժբախտություն Սերժ Սարգսյանի, կարողանում է տարբերել հստակ քաղաքական պահանջը՝ կառնավալային կոչերից:

Տիգրան Սարգսյանը ոչ թե ցանկանում է գնել «Կիլիկիան», այլ արդեն գնել է այն։ Եվ ոչ միայն «Կիլիկիան»։

Գնաճ` 8 տոկոս՝ 10 տոկոսի փոխարեն: ՀՀ տնտեսական աճ` 4 տոկոս՝ 7 տոկոսի փոխարեն: Դավութօղլուի հետ հանդիպում` մեկ հանդիպում՝ երկուսի փոխարեն:

Վարդանյանը որքան էլ ձգտի, չի կարողանալու ավելի լավ հարաբերությունների հասնել Սերժի հետ, քան «Արմավիայի» սեփականատեր Բաղդասարովը, ում երեխայի կնունքի քավորն է եղել ՀՀԿ ներկայիս ղեկավարը։

«Արևմտամետները» Զորի Գայկովիչից տարբերվում են միայն ձևով, քանզի վերջինս ուղղակիորեն է ողջունում Մաքսային միություն մտնելու գաղափարը, իսկ ահա «արևմտամետները» Հայաստանը Մաքսային միություն մտցրեցին «չերեզ» ԵՄ–ի հետ ասոցացման գործընթաց:

«Ինձանից հետո թեկուզ ջրհեղեղ» հայեցակարգով առաջնորդվող մարդուն չի կարելի փող վստահել, այն էլ՝ ապահով ծերության ակնկալիքով։

Առանձին վերցրած՝ յուրաքանչյուրը հստակ կներկայացնի այսօրվա ճահճից դուրս գալու քայլերի հերթականությունը։ Առանձին վերցրած՝ յուրաքանչյուրը Մաքիավելի է... Ու վերջ...

Սերժ Սարգսյանն այդպես էլ չհասկացավ ձևի ու բովանդակության, ռազմավարության ու մարտավարության տարբերությունները։ Նա խոշորագույն դիլետանտ է և քաղաքականապես անմեղսունակ։

Թուրքերը ամենուր ետնամուտքից կմտնեն, բայց հետո իրենց հանրության համար ինչ-որ բաներ կբացահայտեն բանակցությունների մասին, իսկ հայերը ետնամուտքից կփախչեն՝ գաղտնի պահելով քննարկվող հարցերը:

«Գեղցիական» պայմանագրի շրջանակներում ժողովրդին չեն տանելու պարտության, չեն տանելու հաղթանակի։ Տանելու են Գառնի ու Գեղարդ։

Տիգրան Սարգսյանը մի կողմից է ասում, թե բոլոր ոլոլոլորտներում արձանագրված «ձեռքբերումները» ՀՀԿ-ի աշխատանքի արդյունքն է, հիմա էլ Բիշարյանն է ասում, թե այսօր ինչ առաջընթաց արձանագրում ենք, դրանում ներառված են ՕԵԿ-ի նախընտրական ծրագրերը: