Սերժ Սարգսյանի նախագահության շրջանում պետական կառավարման համակարգում երկրաշարժի ուժգնությունը գերազանցում է 12 բալը. հիմա աղետի գոտի է ամբողջ Հայաստանը։ Էպիկենտրոնը՝ Բաղրամյան 26։

Վերջին ամիսներին Սերժ Սարգսյանը «քաղաքական նոր մշակույթ» է որդեգրել (չշփոթել իշխանական նոր պրոյեկտ Անի Զախարյանի կուսակցության անվան հետ):

ՀՀԿ ղեկավարն այժմ ավելի ռուսամետ է դարձել, քան պաթոլոգիկ ռուսամոլները միասին վերցրած. «արևմտամետությունից» հետք անգամ չի մնացել։

Եթե Պետրոսն ընկրկեց ու մինչև աքլորականչը 3 անգամ ուրացավ Ուսուցչին, դուք դա անելու եք մինչև վերջ, մանավանդ որ Սերժ Սարգսյանը շա՜տ հեռու է Ուսուցչի կոչումից։

Արևմուտքն ու Ռուսաստանը «դուրս են գրել» Սերժ Սարգսյանին և կուզենային փոխել այստեղ իշխանությունը, բայց ՀՀ քաղաքացիների շահերից բխում է սեփական ուժերով իշխանափոխություն անելը։

Մարդը միայնակ է որոշում ամեն ինչ եւ այդ մասին մինչեւ վերջին պահը չգիտե ոչ ոք: Նրա գործելաոճը, որ գաղտնի գործակալի վարքագիծ է հիշեցնում, չպետք է զարմացնի ոչ ոքի:

Այլեւս մեր իրականությունը չգիտենք ինչ «իզմ»-ով բնութագրել: Սյուրռեալիզմը հաստատ այն չէ… Երեւի՝ «սերժիզմ» եւ «տիգրանիզմ»:

Սերժ Սարգսյանի պարագայում մի փոքր բարդ է. մարդ ես, հնարավոր է՝ դուռը բացի ու ասի. «Եկել եք ստեղ, մեր տոնը խանգարում եք, որ ի՞նչ անեք»։

Սերժ և Տիգրան Սարգսյաններին հաջողվել է «Մեկ պատուհանի» սկզբունքով գործող կոռուպցիոն բուրգ կառուցել։ Ամեն ինչ գնում է վերև։ Անգամ բաժնի պետի կամ մասնագետի հարցով է զբաղվում ՀՀԿ ղեկավարը։

Թող սկզբում կամավոր կուտակային կենսաթոշակային համակարգ ներդնեն ու զուգահեռաբար պարտադիր ձևով քննեն Տիգրան Սարգսյանի օֆշորային գործը և Վերահսկիչ պալատի բացահայտած թալանի մյուս դեպքերը։

Ինչ նախաձեռնեց, չստացվեց: Ինչ պահանջեց, «թարս բուսնեց»։ Ինչին դիպավ, դարձավ «Տարո՛ն ջան, սիրուն չի»։ Ինչին ձգտեց, լրիվ հակառակ վայրում հայտնվեց։

Երեւի ՀՀ իշխանությունները, երբ գրում էին «Ապահով Հայաստան» ծրագիրը, հույս են տածել, որ այն կենսագործելու է ՌԴ նախագահը:

Դե պոռնիկներին էլ գումարեք քաղաքական մարմնավաճառներին, որոնք նույնպես կայուն եկամուտ ունեն ու քիչ քանակ չեն կազմում, և պատկերն ամբողջական կդառնա։

Մարդն անմիջապես նետվեց առաջ, որ համբուրեր Պուտինին, ավաղ, վերջինս ընդգծված կերպով «դիստանցիա» պահեց՝ հետ մղելով Սարգսյանի ջերմագույն խանդաղատանքով «հարձակումը» իր ուղղությամբ:

Իշխանափոխությունը քաղաքական օրակարգի թիվ մեկ խնդիրն է։ Ով այս ամենը չի հասկանում, խաղում է Սերժ Սարգսյանի տիրույթում և նպաստում ՀՀ ինքնիշխանության կորստին։ Մնացածը դեմագոգիա է։

Պետք է գլխավոր «ականն» ականազերծել Բաղրամյան 26–ից։ Բայց դա արդեն ԱԻՆ–ի գործը չէ։ Դա ՀՀ քաղաքացիները պետք է անեն։

Եվրամայդանում տեղի ունեցող իրադարձությունները և Հայաստանի հանդեպ առկա արհամարհանքը ցույց են տալիս, որ արտաքին խոշոր խաղացողներն այլևս չեն պատրաստվում հարաբերվել «քցող» մարդկանց հետ։

Տնաբույծ «արևմտամետները» իրենց համար ելք են գտել։ Պայքարում են ... Պուտինի դեմ։ Շատ անշառ ու անվնաս գործ է. ո՛չ Պուտինն է նեղանում (քանզի տեղյակ չէ, որ այստեղ իր հրաժարականն են պահանջում), ո՛չ էլ Սարգսյանը։