Այս երկրում քանի՞ հատ հավի ուղեղով մարդ է մնացել, որ ընդունի այն գաղափարը, թե եկեք Սերժի դեմ չպայքարենք, քանզի իշխանության կգան ավելի ռուսամետ ԲՀԿ–ն ու ՀԱԿ–ը։

Արևմուտքը մինչև վերջ երաշխիք չտվեց Յանուկովիչին իշխանության պահպանման հարցում և պնդեց Տիմոշենկոյին ազատ արձակման հարցի վրա, իսկ ահա Սարգսյանին Արևմուտքն ամեն կերպ աջակցեց։

Ասում են՝ հասարակությանը որակումներ տալը, մեղմ ասած ճիշտ, չի։ Չի՛ կարող հասարակությունը քայքայված, հիվանդ կամ հուսալքված լինել։ Այդպես են ասում։

Արևմուտքը «պռավալի» ենթարկվեց և՛ Սերժ Սարգսյանի, և՛ հայաստանյան մյուս «արևմտամետների» հարցում։ Նրանք «քցեցին» հայ ժողովրդին, բայց «քցվեցին» Սերժի ու նրան կցված «արևմտամետների» կողմից։

Շանթին հատկացված «կաբինետը» պետք է տալ դրա իսկական տիրոջը՝ Դավիթ Շահնազարյանին։ Նա լուրջ հայտ է ներկայացրել այդ «կաբինետին» տիրանալու համար։

Չլինի՞ Տիգրան Սարգսյանը «դրական ակնկալիքներ» ասելով մեզ հերթական շոկին է նախապատրաստում:

Սարգսյանին թվում էր, թե աշխարհաքաղաքական «բոմժությունը» իրեն հնարավորություն է տալու «և, և» խաղալ, բայց արդյունքում զրկվեց անգամ «կամ, կամ»–ով առաջնորդվելու հնարավորությունից։

Սերժ Սարգսյանի ասած՝ «տենդերը հաղթեցրել են» և կանկրետ պաշտոնյաներ շահագրգռված են եղել, որպեսզի ավիատոմսերի գնումներն իրականացվի այդ կազմակերպությունից, իսկ վերջինս էլ «քաշել» է։

Իշխանությունները շարունակում են փիլիսոփայորեն նայել աղքատության թե՛ աճին եւ թե՛ «նվազմանը»:

Գնացեք Կիև ու հարցրեք՝ ո՞վ էր Հայրիկյանը հեղափոխությունից առաջ:

Ֆյուլեները չեն տարբերվում այն պուտանկեքից ու շրջիկ խմբերի անդամներից, ովքեր Սերժ Սարգսյանի, ՀՀԿ–ի ու Տարոն Մարգարյանի համար տոկոսներ էին «խփում» ընտրական գործընթացների ժամանակ։

Արամ Զավենի Սարգսյանն իր Դավալու գյուղից դուրս չի գալիս, Դավիթ Շահնազարյանը դռնեդուռ ընկած համոզում է, որ չի կարելի պահանջել Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը։

«Գաղջ մթնոլորտի» աղբյուրի տեղը բոլորը գիտեն։ Գիտեն, բայց առայժմ դիմանում են։ Առայժմ…

Սերժ Սարգսյանի հեղափոխական գլխավոր միտքը «Ապահով Հայաստանի» կառուցումն է: Ինչին հասնելու համար իշխանության գլխում էլի շատ ու շատ հեղափոխական մտքեր են ծնվում:

Հիմա դուք, որ քեֆերից դուրս չեք գալիս, ինչո՞ւ մոտներդ ոչինչ չի ստացվում։ Այդքան խմելուց հետո՞ էլ օգտակար ինչ–որ բան անելու ցանկություն կամ կարողություն չի առաջանում։

Ուկրաինայի ու Հայաստանի տարբերությունն այն է, որ ԵՄ–ի հետ ասոցացման գնալու կողմնակից ընդդիմադիր գործիչներն այնտեղ սեփականաշնորհված չեն Յանուկովիչի կողմից, իսկ ահա Հայաստանում Սերժ Սարգսյանը հաճախորդացրել է բոլոր մաստի դավիթշահնազարյաններին։

Դե, 2008-ից հետո երկրի որ ոլորտում ձախողումներ չարձանագրվեցին, որ այստեղ էլ ձախողումներ չլինեին:

Ազատիչը միայնակ պայքարում է բոլորի դեմ՝ հանուն զավթած իշխանության պահպանման։