Բացառիկ դեպքերից է, երբ բոլոր առումներով ձախողված, նույնիսկ փառասիրությունից զուրկ ղեկավարն ինքն իրեն փորձում է մեխել «առաջնորդի» աթոռին։ Դա նոնսենս է։

Դե՛, ձեզ տեսնեմ, «արևմտամետնե՛ր»։ «Ա վամ սլաբո» Հեֆերնի հրաժարականը պահանջել, Սերժի հրաժարականն էլ՝ վրադիր։ Թե չէ, Կիսելյովի պես «դիշովկեքի» հրաժարականը ով ասես՝ կպահանջի։

Անցած վեց տարիներին այդ ի՞նչ մեծ բարեփոխումներ են իրականացրել Սերժ եւ Տիգրան Սարգսյանները: Եթե եղել են իրական բարեփոխումներ, որոնք ի նպաստ երկրի ու ժողովրդի են եղել, ապա ինչո՞ւ պետք է արգելքների հանդիպեին:

Սերժ Սարգսյանին պետք են էժան ու երկար փողեր, և այդ իսկ պատճառով նա կողմ է «կուտակայինին», որին դեմ է հանրության առնվազն 80 տոկոսը։ Թելը որտեղ բարակ է՝ այնտեղ էլ թող կտրվի։

Դժվար է ասել, թե ինչպիսի քաղաքական զարգացումներ կլինեին Հայաստանում, եթե 2007թ. խորհրդարանական ընտրությունների նախաշեմին՝ Ս. Սարգսյանի քաղաքական շահերից բխող պահին, հանկարծամահ չլիներ Ա. Մարգարյանը։

Որքան էլ իշխանությունները փորձեն արհեստական օրակարգերով լցնել քաղաքական ու տեղեկատվական դաշտերը, միևնույն է, կա երկու օրակարգ։ Մեկն առաջարկել է Սերժ Սարգսյանը, մյուսը՝ քառյակը։

Մի՞թե մեկ մարդու հավերժ իշխանության լինելը ավելի մարազմատիկ չէ, քան կենդանիների դյուրազգաց մասերը սեղմելու արգելքը։

Գերմանական ու բրազիլական ֆուտբոլներին միաժամանակ երկրպագելը նույնն է, ինչ ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ երկրպագես և՛ հայկական, և՛ ադրբեջանական կողմին, նույնն է, ինչ լինես և՛ ՀԱՊԿ–ի, և՛ ՆԱՏՕ–ի կողմնակից, նույնն է, ինչ ԵՄ–ի հետ ասոցացվես ու միևնույն ժամանակ մտնես ՄՄ։

Երկու ոտք ունեցող «Ապահով Հայաստանի» քաղաքացիները կերազեին նման հոգատար վերաբերմունք, ինչը շարադրված է գյուղնախարարության ներկայացրած օրինագիծ–կանոնագրքում:

Մնում ա, որ նա նաև արագաչափ աշխատի, և կունենանք ավելի լավ Երևան։

Պարո՛ն Սարգսյան, գնահատե՛ք Գյուլի արժանիքները, ուրախացե՛ք Գերմանիայի ու Բրազիլիայի հավաքականների հաղթանակներով, միևնույն է, իրականությունը (ճիշտը) մեկն է...

Դատելով Նազարբաևի խոսքի ժամանակ Սարգսյանի դեմքի արտահայտությունից՝ Ալիևի նամակի հրապարակումը Սարգսյանի համար ոչ միայն տհաճ էր, այլ նաև անակնկալ։ Այնպես, ինչպես իր հարցազրույցը հեռուստադիտողի համար։

Հանրային հեռուստաընկերությունը հետևողականորեն ոչնչացրեցին, որպեսզի գովազդային գումարները հոսեն լրիվ այլ ուղղությամբ։ իսկ Հանրայինը այնքան անհամանա, որ վերանա որպես գործոն՝ քաղաքական ինչ–ինչ հաշվարկներից ելնելով։

Նախկին վարչապետը փորձում է լցնել իր շուրջն ու իր մեջ առաջացած դատարկությունը։ Չի՛ ստացվի։ Դա թույլ չեն տա պետության, Փայլակ Հայրապետյանի ու մնացած բոլորիս հաշվին «ձեռքբերումները»։

Պաշտոնական վիճակագրության համաձայն՝ Տիգրան Սարգսյանը հետանկախական շրջանի ամենաանհաջող, ամենակոռումպացված և ամենաստախոս վարչապետն է։

Իշխանությունն ամեն ինչ անում է, որ իր դեմ միավորվեն բոլորը՝ արմատական տրամադրվածներից մինչև չափավորներ։ Իշխանափոխությունը պարտադրվում է վերևից։ Դա բարեփոխումների տանող միակ բանն է, որը գալիս է վերևից։

Կրակողի համար երաշխավորել են ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության պատգամավորներ Ռոբերտ Սարգսյանը (Տարոն Մարգարյանի պատգամավոր աներձագը) եւ Գագիկ Մելիքյանը:

Հոսանքը մի քանի անգամ ու ժամեր շարունակ անջատում են։ Այդպիսով ուզում են ապացուցել, թե՝ ա՛յ, տեսե՛ք, սակագինը բարձր չի, դրա համար էլ չենք կարողանում ձեզ հուսալի ու անվտանգ էլեկտրամատակարարում ապահովել։