Սերժ Սարգսյանը դեռ չէր հասցրել հրապարակել իր իմաստուն որոշումը, ԱԺ նախագահ Գալուստ Սահակյանն արդեն հրավերներ է ստացել ...

Տիգրանի հեռանալով բան չի փոխվել, պարզապես դեմագոգիան է շատացել։ Նոր վարչապետի խնդիրը դարձել է Սերժ Սարգսյանի համար ժամանակ շահելը։

Սերժ Սարգսյանը Տիգրան Սարգսյանին վարչապետ նշանակելիս խնդիր էր դրել փող հավաքել։ Շատ փող։ Տիգրանն էլ սկսեց հավաքել՝ գաղափարական հիմնավորում տալով հետադիմական այդ ծրագրին։

Որքան էլ հիմա որոշ ՀՀԿ–ականներ ասեն, թե ՕԵԿ–ի հեռացման հետ կապված խնդիր չեն տեսնում, միևնույն է դա այդպես չէ։ ՕԵԿ–ն ԱԺ–ում ունի վեց ձայն, և այդ ձայները հաճախ որոշիչ են եղել քվեարկությունների ժամանակ։

Պետք է զերծ մնալ Սերժ Սարգսյանի պարտադրած արհեստական ու կեղծ օրակարգերից և առաջնորդվել իրական օրակարգով։

Հետաքրքիր է՝ ո՞ւմ «մարդն» է Սերժ Սարգսյանը։ Ասում են՝ Կևորկովի։

Պետք է հեռանալ, որովհետև զոռով սիրելի չես լինի։ Եվ ամենակարևորը՝ պետք է հեռանալ, որովհետև մոտդ չի ստացվում։ Քոնը չի։

Եթե սրա կամ նրա «մարդու» տեսությամբ եք ուզում առաջնորդվել, ապա Քոչարյանի թիվ մեկ «մարդը» Սերժ Սարգսյանն էր։ Այլ հարց է, որ երկրորդ նախագահն այնքան էլ հաջողված կադր չի համարում նրան։

Թուրքական կողմն այսպիսի պահվածքի հնարավորություն է ստացել «Ֆուտբոլային» դիվանագիտության արդյունքում:

Սերժ Սարգսյանի համար հայ–թուրքական արձանագրությունների վավերացման հետ կապված «ողջամիտ ժամկետներն» ավարտվել են Բուրսայում Գյուլի կնոջ պատրաստած համեղ քյաբաբներն ուտելուց անմիջապես հետո։

Տարատեսակ բան են կատարվում իշխանական համակարգի ներսում։ Մեկը «ճաք տվածի» պես դուրս է տալիս ու փորձում վերանշանակվել, իսկ մյուսը՝ բաց տեքստով խոսում առկա խնդիրներից ու հրապարակավ մերժում պաշտոնը։

Սերժի արտահաստիքային մամլո խոսնակին մարտական առաջադրանք են տվել։ Հովիկին թույլ են տվել հետ պտտեցնել «կուտակայինը», բայց փոխարենը հանձնարարել են լծվել Սերժի վերարտադրության գործին։

Ինքնազոհողության կարելի է գնալ միայն արժեքների համար։ Դա մեծարվում է։ Լրիվ հակառակն է, երբ մարդը, հանուն պաշտոնի, միացնում է իր իսկ հետհաշվարկը։

«Քաղաքականությամբ զբաղվելու համար խելք պետք չի» : Ընդամենը պետք է կատարել «արդար, ազնիվ ու ճիշտ» «Վերջի բոլշեւիկի» հրահանգները:

Չէ, Հովիկ Աբրահամյանն, իրոք, համոզված է, որ քաղաքականության մեջ խելք պետք չէ։ Եթե համոզված չլիներ, ապա վարչապետի աթոռին նստած՝ մամլո խոսնակի ֆունկցիա չէր կատարի, այն էլ՝ հանդես գալով իր իսկ շահերի դեմ։

Քոչարյանի հարցազրույցը կարելի է գնահատել որպես թափանցիկ ակնարկների ու կոշտ գնահատականների «բուկետ»։

1998–ից հետո առաջին անգամ ՀՀԿ–ն մենակ է մնացել։ Նույնիսկ ՕԵԿ–ը չի ուզում հանրապետականների, կամ ավելի ճիշտ՝ Սերժ Սարգսյանի կողքը մնալ։

ՀՀԿ խմբակցությունում բոլորն էլ գալուստներ են կամ մանվելներ՝ անկախ կրթական մակարդակից, կրոնական պատկանելությունից ու սեռական կողմնորոշումից։