Պարտադիր, բայց ոչ պարտադրված «տրյուկի» շրջանակներում, փաստորեն, գործատուների վրա են բարդում աշխատողներից գումար պահելու գործը՝ կամավոր–պարտադիր սկզբունքով՝ «Ինչքան էլ փող հավաքենք, էլի քյար ա» ծրագրի շրջանակներում։

Դրսում «փոխզիջվելուն» միշտ պատրաստ իշխանությունը չի կարող սկզբունքային լինել ներսում։ Ժամանակն է նրա հետ գալ «փոխզիջումային» համաձայնության։

«Ամերիկացիներն առաջարկում են հողերը հանձնել Ադրբեջանին, որպեսզի վիժեցնեն ռուս–ադրբեջանական գործարքն ընդդեմ Հայաստանի»,– հայտարարում են 5–րդ շարասյան ներկայացուցիչները։

Իշխանական բուրգի ներսում կա նաև «տաշած քարերի» «շտռաֆ բատ»։ Դա նախագահական նստավայրն է։ Խորհրդականների հաստիքը «բեզռազմեռնի» է։

Ռուսաստանը իրեն վատ պահեց՝ ՄՄ սուրացող և գյուլիստաններից տուն չեկող Սերժի նախագահած Հայաստանին տալով ավելի քիչ միավոր, քան Ադրբեջանին։ Ռուսները գիտեն, որ Հայաստանի գլխին ինչ «օյին» էլ բերեն, ՀՀԿ ղեկավարը ժամերով շնորհակալություն է հայտնելու Պուտինից։

Մենք է մտածում էին՝ ա՛յ մարդ, էսպես էլ տո՞ն կլինի, երկրի ղեկավարը ՌԴ-ում է, իսկ կաթողիկոսն էլ Վատիկանում է: Էս տոնական օրով մեկը հաղթանակած ժողովրդին է անտեր թողել, մյուսն էլ՝ հաղթանակած հոտին։ Այն էլ լավ էր, մեկը կեսից եկավ։

Սերժ Սարգսյանի նախագահության շրջանում, փաստորեն, ավանդույթ է դառնում այն, որ տոնական կամ սգո օրերից առաջ հարվածներ ենք ստանում այդ տոնի կամ սգո թեմաներով։

Սերժ Սարգսյանի «Եւ, եւ»-ի ու «Կամ, կամ»-ի արտաքին քաղաքական աճպարարության հետեւանքը սա էր լինելու: Բայց դե, գեներալ Մանվելն ի՞նչ է հասկանում այս ամենից, համ էլ հո չէ՞ր ասելու, թե «սաղ Վերջի բոլշեւիկն ա մեղավոր»:

Ամերիկացիները հաշիվ–ապրանքագիր են ներկայացնում Սերժ Սարգսյանին ու նրա միջոցով Հայաստանին։

Գործող իշխանությունը մեզ տանում է պատերազմի։ «Ֆուտբոլային դիվանագիտություն», «և, և», «կամ, կամ», «Ամեն ինչին համաձայն եմ, միայն փող տվեք» և այլն, այս ամենը մեկ մարդու իշխանության հետևանք է։

Եթե Վոլինկինն առաջարկում է որոշ ՀԿ–ների դեմ պայքարել, ապա Հեֆերնն առաջարկում է հողերը հանձնել Ադրբեջանին։ Հետևաբար, ՀՀ–ում ՌԴ դեսպանի դեմ խոսացողները պետք է առվազն քարերով «լարեն» Հեֆերնին։

Պաշտոնական Վաշինգթոնը բաց տեքստով Հայաստանի պարտության ու կապիտուլյացիայի կոչ է անում՝ այդ ամենը ներկայացնելով որպես խաղաղության հասնելու ձգտում։

Ե՛վ Տեր–Պետրոսյանի, և՛ Քոչարյանի, և՛ Ծառուկյանի խոսքերն ուղղված էին Սերժ Սարգսյանին, սակայն երեքին էլ արձագանքեց նորանշանակ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը։ Սարգսյանի լռությունն այս առումով շատ ուշագրավ է։

Հովիկ Աբրահամյանը չի կարողանում նույնիսկ Տիգրան Սարգսյանի չափ լինել ու վերածվել է Բաղրամյանի 26-ի մամլո խոսնակի:

Վ. Բաղդասարյանի հետ կապված պատմությունը ևս մեկ անգամ ապացուցում է, որ Սերժ Սարգսյանի կադրային բազայում մնացել են միայն «անառակ որդիները» ու նմանատիպ դեմքերը։

Իշխանության անվավեր անձնագիրն այդպես էլ մնաց անվավեր։ Երկրի ներսում ոչ մի գործարք այլևս չէր կարողանում անել. նույնականացման քարտ չուներ, երկրից հեռանալ էլ չէր կարող. կենսաչափական անձնագիր չուներ։

Սերժ Սարգսյանը ՀՀԿ–ում բոլշևիկյան գաղջ մթնոլորտ է ձևավորել։ Գարշահոտությունը տարածվել է ամենուրեք։ Մելիք–Ադամյան փողոցը, հետևաբար, շտապ քիմմաքրման կարիք ունի։

«Նոր» կառավարության ձեւավորումից անմիջապես հետո ոմանք, ավելի կոնկրետ՝ ինքնահռչակ «քաղտեխնոլոգներ» ու նմանատիպ «գիտունիկներ» սկսել են շրջանառել մի հարցադրում, որ առավելապես զառանցանք է հիշեցնում: