Մի ձայնի համար այդ ո՞ր մի «ախմախն» է հաշվիչ հանձնաժողով պահում:

ԱԺ–ում իշխանափոխություն անելու համար պակասում է 6 ձայն, որպեսզի ձայների հարաբերակցությունը դառնա 65/66՝ ի վնաս Սերժ Սարգսյանի հլու–հնազանդ կամակատարների։

Կալիգուլան մոլագար չէր. իր քայլով նա Սենատին հասկացնում էր, թե ինչ արժեք այն ունի երկրի կառավարման համակարգում՝ ձևական։

Այսօր Սերժ Սարգսյանը ՀՀԿ նիստերը վարում է Վազգեն Սարգսյանի սպանության թեմայով իր հրաժարականը պահանջող Անդրանիկ Մարգարյանի և Վազգեն Սարգսյանի նկարների տակ նստած։

Եվ թող աշոտյաններն ու մյուսները հանկարծ ձեւեր չթափեն, թե իրենք իրենց «մտավոր բագաժով» Գրիգորիչից մի քիչ ավելի բարձր են, քանի որ, նախկին վարչապետի հովանավորությամբ, «Չտո, Գդե, Կագդա» են խաղում:

Սերժ Սարգսյանը, Գալուստ Սահակյանը և Հովիկ Աբրահամյանը ինդիկատորի ֆունկցիա են կատարում։ Նրանք ցույց են տալիս մեր պետության դեգրադացման աստիճանը։

Եթե իր պաշտոնին մնում է «պարտադիր» բաղադրիչի ջերմեռանդ պաշտպանը, ապա դա հանրությանն ուղղված «մեսիջ» է Սերժ Սարգսյանի կողմից, որ իշխանությունը չի հրաժարվելու աշխատող քաղաքացիներին ռեկետի ենթարկելու ծրագրից։

Սերժ Սարգսյանը դեռ չէր հասցրել հրապարակել իր իմաստուն որոշումը, ԱԺ նախագահ Գալուստ Սահակյանն արդեն հրավերներ է ստացել ...

Տիգրանի հեռանալով բան չի փոխվել, պարզապես դեմագոգիան է շատացել։ Նոր վարչապետի խնդիրը դարձել է Սերժ Սարգսյանի համար ժամանակ շահելը։

Սերժ Սարգսյանը Տիգրան Սարգսյանին վարչապետ նշանակելիս խնդիր էր դրել փող հավաքել։ Շատ փող։ Տիգրանն էլ սկսեց հավաքել՝ գաղափարական հիմնավորում տալով հետադիմական այդ ծրագրին։

Որքան էլ հիմա որոշ ՀՀԿ–ականներ ասեն, թե ՕԵԿ–ի հեռացման հետ կապված խնդիր չեն տեսնում, միևնույն է դա այդպես չէ։ ՕԵԿ–ն ԱԺ–ում ունի վեց ձայն, և այդ ձայները հաճախ որոշիչ են եղել քվեարկությունների ժամանակ։

Պետք է զերծ մնալ Սերժ Սարգսյանի պարտադրած արհեստական ու կեղծ օրակարգերից և առաջնորդվել իրական օրակարգով։

Հետաքրքիր է՝ ո՞ւմ «մարդն» է Սերժ Սարգսյանը։ Ասում են՝ Կևորկովի։

Պետք է հեռանալ, որովհետև զոռով սիրելի չես լինի։ Եվ ամենակարևորը՝ պետք է հեռանալ, որովհետև մոտդ չի ստացվում։ Քոնը չի։

Եթե սրա կամ նրա «մարդու» տեսությամբ եք ուզում առաջնորդվել, ապա Քոչարյանի թիվ մեկ «մարդը» Սերժ Սարգսյանն էր։ Այլ հարց է, որ երկրորդ նախագահն այնքան էլ հաջողված կադր չի համարում նրան։

Թուրքական կողմն այսպիսի պահվածքի հնարավորություն է ստացել «Ֆուտբոլային» դիվանագիտության արդյունքում:

Սերժ Սարգսյանի համար հայ–թուրքական արձանագրությունների վավերացման հետ կապված «ողջամիտ ժամկետներն» ավարտվել են Բուրսայում Գյուլի կնոջ պատրաստած համեղ քյաբաբներն ուտելուց անմիջապես հետո։

Տարատեսակ բան են կատարվում իշխանական համակարգի ներսում։ Մեկը «ճաք տվածի» պես դուրս է տալիս ու փորձում վերանշանակվել, իսկ մյուսը՝ բաց տեքստով խոսում առկա խնդիրներից ու հրապարակավ մերժում պաշտոնը։