Սահմանադրական փոփոխությունները միայն «Վերջի բոլշևիկին» են անհրաժեշտ։ Սերժը հաղթել է ՀՀ քաղաքացինեերին, բայց պարտվում է ՀՀ սահմանադրությանը։

Եթե աշնանային գործընթացը ցանկալի մակարդակով կազմակերպվի, ապա ոչ միայն սահմանադրական փոփոխությունների հարցը դուրս կգա օրակարգից, այլ քաղաքական օրակարգի թիվ մեկ կետը կդառնա արդեն Սերժ Սարգսյանի հարցը։

Այնպես է ստացվել, որ Սերժ Սարգսյանին նախորդած ՀՀԿ երկու ղեկավարների մահը ձեռնտու է եղել նույն Սերժ Սարգսյանին և դրականորեն ազդել նրա քաղաքական ու պաշտոնական կարիերայի վրա։

Հայաստանի գործող իշխանությունն այնպես է ավիրել պետությունը, որ դա այսօր չեն հերքում միայն քաղաքական «դհոլներն» ու ՀՀԿ տատիկը։

Սերժը իշխանության եկավ մարտի 1-ով, բայց որոշել է մարտի 1–ի վրա հղում տալով՝ պահել իշխանությունը։

Սերժն «էս գլխից» հայտարարել է, որ կողմ կլինի ցանկացած պայմանավորվածության, որը կկայանա Մոսկվայի ու Բաքվի միջև։ Նա Ղարաբաղի մանդատը հանձնել է Պուտինին։

Ախր, շա՜տ մեղք է «Վերջի բոլշևիկը»։ Ինքն իր համար Բաղրամյան 26–ում հանգիստ նստած՝ փողոցներից ու այլ տեղերից փող է հավաքում, բայց չար Պուտինը, քառյակը, Ռոբերտ Քոչարյանը և մյուս «մութ» ուժերը չեն թողնում, որ մարդն աշխատի։

Ռուսաստանի մեծ ուշադրությունը ԵՏՄ-ին անդամակցության հարցով չդիմած Ադրբեջանի նկատմամբ ոչ մի տհաճություն չի պատճառում Սերժ Սարգսյանին:

Հիշո՞ւմ եք՝ «Была коптилка да свеча-теперь лампа Ильича»։ Հիմա ծա՛փ տվեք։

Սերժ Սարգսյանը պատվիրում է հայհոյել իրեն, որպեսզի կարողանա ժողովրդի վրա «տուլիտ» անել իր ժամկետանցներին ու հնարավորինս երկարաձգել գաղջ մթնոլորտը։

Սերժ Սարգսյանի սիրելի կադր դառնալու համար կարևոր նախապայման է ՀՀ նախկին նախագահների հետ կամուրջներն այրելն ու նրանց դեմ կռիվ տալը, ինչպես նաև Գագիկ Ծառուկյանի դեմ օգտագործվելու պատրաստակամություն հայտնելը։

«Վերջի բոլշևիկը» կարող է հետաձգել անհետաձգելին, բայց չի կարող կանխել այն։

«Բարո՜վ եկար, սիրո՛ւն կռունկ» երգելով եւ կիթառ նվագելով հազիվ թե կարողանա «աչքը մտնել» ամերիկահայերի այն հատվածի, որը հենց ի՛ր կամ նաեւ իր պատճառով է հայտնվել «Հայկական աշխարհում»:

Շատ խորհրդանշական է, որ Սերժի բիզնես գործընկերներից մեկը երկրի թիվ մեկ հարկադիր կատարողն է։ Սերժը հարկադիր տեռորով է զբաղված, և էլ ով, եթե ոչ հարկադիր կատարողը պետք է նրա գլխավոր հենարանը դառնար փող հավաքելու գործում։

Վախենալով իրական սեփական դեմքից՝ «պացիենտը» ձգտում է շրջապատված լինել իր նմաններով, որոշակի լծակների առկայության դեպքում ուրիշներին դարձնել իր տեսակը։ Հաճախորդացնել, մի խոսքով։

«Ահա՛ Հայաստանը ձեր ոտքի տակ, արե՛ք այդ երկրի հետ ինչ ուզում եք, իսկ ես էլ իմ հերթին ձեզ համար կանեմ ինչ ուզում եք ու դեռ մի բան էլ ավելին, միայն թե փող տվեք ու ինձ պահեք որպես ձեր գուբերնատոր»։

Օսիպյանի դեմ քրգործ հարուցելն ընդամենը ցույց է տալիս, որ իշխանական բուրգի ներսում հավասարների ու ավելի հավասարների միջև խոր անհավասարություն կա։

Սերժն այնքան է ընդունում Գեղամյանին, որ նրան ներքին կյանքում անողաքաբար օգտագործելուց հետո հանել է նաև արտաքին ասպարեզ։