Սարգսյանին հիմա այլ բան չի էլ մնացել անելու։ Նա կա՛մ պետք է ցավակցական (երբեմն՝ նաև շնորհավորական) հեռագրեր ուղարկի, կա՛մ այդ թեմայով հեռախոսազրույցներ ունենա, կա՛մ երկրի ներսում մասնակցի հարսանիքի, ծնունդի, կնուքի կամ քելեխի։

Ղումարբազի հոգեբանությամբ հնարավոր չէ երկիր կառավարել, որքան էլ որ դա դուր գա Սերժ Սարգսյանին։

«Վերջի բոլշեւիկի» եւ ՀՀԿ-ի կոմիսարը:

Սերժ Սարգսյանը ճար ունենար՝ «Խորհրդարանական ժամ» հաղորդմանը զուգահեռ՝ կհրահանգեր նաեւ «Հայրենասիրության ժամ» հաղորդում էլ ստեղծել ու եթեր տալ:

Այն, որ Արամ Զ. Սարգսյանը Սերժ Սարգսյանի հաճախորդներից է, գիտեն նույնիսկ Դավալու գյուղում։ Դավալուի բնակիչները գիտեն նաև, որ Արամն աշխատանքային օրերին ընդդիմություն է աշխատում, իսկ հանգստյան օրերին իր տանն են հյուրընկալվում բարձրաստիճան իշխանավորները։

Սերժն ինքն իրեն ուզում է ներկայացնել որպես օլիգարխիայի ձեռքը կրակն ընկած ու զոհի կարգավիճակում հայտնված մեկը։ Ա՛յ, ա՛յ, ա՛յ...

Ճակատագրի ու վատ դասավորված հանգամանքների բերումով իշխանության եկածները բոլորիս ուսերին բարդեցին ագահության, ապաշնորհության, անսկզբունքայնության ու մնացած բոլոր հնարավոր «ան»-երի ու «ապ»-երի հետևանքների բեռը։

Ո՞րն է Սերժ Սարգսյանի «պարիտիզանական» լռության պատճառը, որ արդեն նմանվում է դավադիր լռության:

Տարոն Մարգարյանին թախանձագին խնդրում ենք մեր իշոտնուկները արագ հետ վերադարձնել՝ քանի դեռ ցրտերը չեն ընկել: Միեւնույն է, էս տեմպերով «բարեկարգումն» աշնանն էլ չի ավարտվի:

Իրականությունը Սերժ Սարգսյանի պատվին հնչող կենացների մյուս կողմում է։ Եթե նա միայն լսե՜ր, թե ինչ «կենացներ» է խմում երկրի առնվազն 80%-ը։

ՀՀԿ–ում միակ կայուն հայացքներ ունեցողը, թերևս, ՀՀԿ–ի տատիկն է։ Նրա մոտ «և,և» չկա։ Նա կայուն ձևով համակրում է Սերժ Սարգսյանին։ Ա՛յ, սկզբունքայնությունն այդպիսին պետք է լինի։

Սարգսյանն, Արևմուտքի զայրացած և Ռուսաստանի զարմացած հայացքի ներքո, մեկ գիշերվա մեջ եվրագերազանցիկությունից «մաքսազերծվեց» ու դարձավ երդվյալ ռուսամոլ։

Բացառիկ երևույթ է, երբ խնդիրներից կքած երկրի ներսում պահանջում են Պուտինի կամ Օբամայի հրաժարականը։ Քիչ չեն նմանները։ Ու տպավորությունն այնպիսին է, որ դա կոմերցիա է, ավելի ճիշտ՝ «գռդոնչիություն»։

Առաջիկայում սպասվում է նեոբոլշևիկյան ու բուրժուադեմոկրատական կոդերով առաջնորդվողների շահերի անխուսափելի բախում, ինչի արդյունքում էլ կլուծվի իշխանության հարցը։

Ուղղակի բարեբախտություն է, որ նշանակումից մեկ ամիս անց դեռ Վարդանյանը Թբիլիսի չի հասել եւ իր հավատարմագրերը չի հանձնել Վրաստանի նախագահին (Տիգրան Սարգսյանն այստեղից Վաշինգտոն, փաստորեն, ավելի շուտ հասավ, քան Յուրի Վարդանյանը՝ Թբիլիսի):

Հայաստանին օդ ու ջրի պես անհրաժեշտ փոփոխություններից ամենաշատը սարսափում են նրանք, ովքեր խոսում են սահմանադրական փոփոխությունների անհրաժեշտության մասին։ «Փոփոխություններ»՝ հանուն գաղջ մթնոլորտի։

Առաջիկա քաղաքական զարգացումները սահմանադրական փոփոխություններին «այո» կամ «ոչ» ասողների միջև է լինելու։

Սերժ Սարգսյանը 2008–ից սկսած հրաժարվեց կոմպլեմենտարիզմից և դարձավ «Պատերազմի» կուսակցության, ինչպես նաև ստատուս քվոն փոխելու կողմնակից։