Վազգեն Մանուկյանին պաշտոնանկ անելու «փայլուն» միտքը «նոր Հայաստանի» թիվ 1 գործ տվողի ուղեղում երեկ չի ծնվել։

Վազգեն Մանուկյանն այն ֆիգուրն է, որ կարող է կոնսոլիդացիոն կենտրոններից մեկը դառնալ։

Եթե մենք նորմալ իշխանություն ունենայինք, ապա Արմանի տեղը կլիներ Նաիրիի խուցը, քանզի երկուսն էլ թուրքական շահերն են սպասարկում։

Արտաքին ո՞ր ուժերին էր պետք, որ Հայաստանը դառնա քաղաքական ցնցումների, փոխադարձ կասկածների, մեղադրանքների, թշնամանքի և ատելության պատանդ, ինչպես այսօր` «թավշյա հեղափոխությունից» մեկուկես տարի անց։

«Հոկտեմբերի 27»–ի ու «մարտի 1»–ի հիմքերը պետք է փնտրել 1995–ի խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ հիմնադրված ընտրակեղծիքների համակարգի ու նույն թվականին պարտադրված Սահմանադրության մեջ։

Հոկտեմբերի 27–ին սպանվեց ոչ միայն Վազգեն Սարգսյանը, այլ նրա իրական կերպարը՝ մարդկայինը։

ԱԱԾ-ին «առընթեր» մասնավոր խուզարկու աշխատող Արման Բաբաջանյանը նոր «գործ» է սկսել։

Արման Բաբաջանյանը բազում տերեր է փոխել, բայց հավատարիմ է մեկ տիրոջ՝ դրսի շրջանակներին։

Ապրիլյան «տեղափոխությունից» ավելի քան մեկուկես տարի անց ովքե՞ր են մնացել Նիկոլի կողքին, Նիկոլի թիմում։

«Թավշյա» իշխանության վերջին հանգրվանը դարձել է Նաիրի Հունանյանի բանտախուցը։

Դատական համակարգի անկախության վրա վերջնականապես կարելի է մի մե՜ծ խաչ քաշել։

Բլթոցների առատության մեջ` ակամա «բացահայտում» են սեփական վախերը և «թաքուն ցանկությունները»։

Երբ խոսքը վերաբերում է իրեն ու իր շրջապատին, թալանին ու կայֆերին, իներցիայի և մյուս օրենքները գործում են։

Ձեռքը գցել են Նիկոլի անձնական օգտագործման «ստուկաչ» Բաբաջանյան Արմանի հայտնաբերած «իշխանության յուրացման» փրփուրներին։

Ավելի մեծ կեղծիք ու սուտ չկա, քան թալանով զբաղվողներից համեստ կյանքով ապրողների ու կոռուպցիայի դեմ պայքարողների իմիջ ստանալը։

Նիկոլ Փաշինյանին Ժիրար դը Վիլֆորի կամ Վիշինսկու պես դատախազ էր պետք, և նա գտել է Արթուր Դավթյանին։

Միակ «քաղաքական» ուժը, որի հետ Փաշինյան Նիկոլը պարբերաբար հանդիպում է և ինչ-որ հարցեր քննարկում, Սորոսի «ծռերն» են։

Երեկ համացանցը քննարկում էր Նիկոլ Փաշինյանի՝ «Խմուկ–քնուկ» լուսանկարը։