Սերժ Սարգսյանը խորհրդային միության «КГБ»-ի աշխտակցի հոգեկերտվածքով նժդեհական է։

Պետք է պայքարի ճիշտ թիրախներ ընտրել ու այդ թիրախներին ճիշտ որակավորում տալ։

Բաղրամյան 26-ը պատրաստ է արքեպիսկոպոսին կապել գողական աշխարհի հետ՝ հանուն օֆշորային խմբի չբացահայտման:

«Միջին դասի» կոռումպացված շերտը՝ խմբագիրներ, վերլուծաբաններ, փորձագետներ, ակտիվիստներ, ... Բոլորն էլ պետք է կրեն իրենց արժանի պատիժը։

Ընտրություններում ձեր ձայնը չեն գնում, ձեր լռությունն են գնում։

Էս իշխանությունը կամ մեզ կտանի կործանման, կամ մենք նրան` դատախազություն։

Իշխանական՝ մասնագիտական շղարշի տակ թաքնվող վերլուծագանգությունը, իրեն կոտորելով՝ փորձում է համոզել, որ նախագահի աթոռը զավթած անձը չի կատարել պետական դավաճանություն։

Արտակ Բուդաղյանի ընկերները էսպես պիտի շարունակեն լռել, պիտի թողեն, որ այս երկրի «գերագույն արժեքի» համար հրամանատարին զոհաբերեն:

... կամ էլ հանկարծ նկատել ա որ իրա անունով էլ են օֆշոր գրանցել առանց իրա գիտության:

«Մի երկրում, որտեղ որ նախագահը դուրս է գալիս իր լիազորության շրջանակից, որտեղ լրագրողական հետաքննության հետևանքով պարզվում է, որ երկրի վարչապետը թալանել է սեփական ժողովրդին,հանրությունը լուռ նստած սպասում է իր վերջին...»:

Մի դերասան հավատքի մասին դատողություններ էր անում, ապա խոսքում մի այսպիսի միտք հնչեցրեց, թե «հեղափոխությունը վատ բան է...»:

Եթե մենք չլուծենք մեր անվտանգության խնդիրը, ապա մեր փոխարեն այն Բաքվից կլուծեն:

«Հայֆիլմը» ջախջախված է արդեն 20 տարի, ազգային կինո, ըստ էության, գոյություն չունի, երկրում գործում է մեկուկես կինոթատրոն:

Միակ փոփոխությունը, որ այժմ օդ ու ջրի պես հարկավոր է Հայաստանին` դա իշխանության փոփոխությունն է:

Իշխանությունները փորձում են ստեղծել ամեն երևույթի տոնականը՝ կեղծը, ծիսականը:

Վարչապետի շրջապատում իրո՞ք մտածում են, որ Տիգրան Սարգսյանի էդ օֆշորային հաշվի մասին ինքն իրականում չի իմացել։

Ըտենց չի, էլի, ժամանակից շուտ ձեզ մի խուրդեք։

Ձախողված արտաքին քաղաքականության գլխավոր պատասխանատուն Սերժ Սարգսյանն է։