Կորյուն Մանուկյան. ««7օր»–ին» հաջողվել է պարզել Կոնգրեսում Դավիթ Շահնազարյանի քաղաքական գործունեությունը կասեցնելու իրական պատճառները։ Դրանց մեջ ԲՀԿ-ի մասին որևէ խոսք չի եղել»։

Կորյուն Մանուկյան. «Ակնհայտ է, որ Սերժ Սարգսյանին սարսափեցնում են քաղաքացիական այն շարժումները, որոնք արդարացիորեն քաղաքականացման են գնում և խնդիր են դնում առկա համակարգի ապամոնտաժման ու իշխանափոխության։ Դա է պատճառը, որ նախագահականի տակ գործող լրատվամիջոցները «ռասկրուտկա» են անում միայն այն «շարժումները», որոնք կարող են ավարտվել «Տարո՛ն ջան, սիրու՛ն չի»–ով»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Իշխանությունը նախ դրսից փող է բերում ու դրանք «լվանում» օրենք գրելու և ընդունելու վրա, որից հետո կրկին փող է բերում, որպեսզի ընդունած օրենքները «գիլյոտինավորի»։ Սա, ըստ էության, օրինական կոռուպցիայի ձև է»։

Կարեն Հարությունյան. «Լինելով տնտեսական վերլուծաբան պետք է կարողանալ կիրառել տարրական մաթեմատիկական հաշվարկներ, համաձայն որոնց Գագիկ Ծառուկյանին պատկանող ընկերությունները 2012 թվականի առաջին կիսամյակում վճարել են ոչ թե 1,7 մլրդ. դրամ, ինչպես ցույց են տալիս տարրական թվաբանությանը չտիրապետողների հաշվարկները, այլ 3,7 մլրդ. դրամ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Մոսկովյան շրջանակները նշում են, որ Կրեմլում ուզում են վերջնականապես հասկանալ, թե ինչու է Սերժ Սարգսյանն աղքատ բարեկամի վերածվել ու արտաքին քաղաքականությունն իջեցրել ընդամենը սրանից–նրանից փող մուրալու մակարդակին»։

Կորյուն Մանուկյան. «Դատելով սերժական լրատվամիջոցների հրապարակումներից և քողարկված հրճվանքից՝ նախագահական նստավայրում ցնծություն են ապրում Լոնդոնում տեղի ունեցող օլիմպիական խաղերում Հայաստանի հավաքականի անդամների անհաջողություններից»։

Կորյուն Մանուկյան. «Եթե պետությունը որոշել է մեկ կենտրոնով սպասարկել քաղաքացիներին, ապա դա լավ գաղափար է, բայց եթե կենտրոնացված համակարգ է ներդրվում` առանց հաշվի առնելու դիմողների հոսքը և դրա հետ կապված կազմակերպչական խնդիրները, ապա բարեշրջում կոչվածը վերածվում է չարեշրջման»։

Կորյուն Մանուկյան. «Արթուր Բաղդասարյան դառնալու համար Շահնազարյանը նախ պետք է կարողանա նախագահական ընտրություններում ահագին ձայն հավաքել, երրորդ տեղը գրավել ու հետագայում Սերժի կողմն անցնելով՝ «քցել» ընտրողներին։ Համաձայնե՛ք, որ «երկխոսության» դադարեցման պատճառով ՀԱԿ–ից դուրս եկած մարդու համար դա անհնար է իրագործելը։ Ընտրողներն այն ժամանակ չգիտեին, որ Արթուրը «Նատաշա» է, ու դրա համար էլ ձայն էին տվել նրան, իսկ Դավիթի պարագայում ամեն ինչ «ափաշքարա» է «էս գլխից»»։

Կորյուն Մանուկյան. «Չնայած այն հանգամանքին, որ Երևան–Աբովյան ավտոբուսային երթուղու բիզնեսով զբաղվող Արթուր Հարությունյանը՝ «Պալաչը», օրերս ափսոսանք էր հայտնել առ այն, որ Գագիկ Ծառուկյանի հանդեպ թույլ էր տվել որոշ ձևակերպումներ և արտահայտություններ, ինչպես նաև կոչ էր արել լրատվամիջոցներին չշահարկել այդ թեման, այդուհանդերձ «անկախ» մամուլը շարունակում է «պալաչամանիայով» տառապել»։

Կորյուն Մանուկյան. «Մարդկային տեսակի առումով Վարդանիկը պատկանում է սերժատիգրանական թիմին, և մի փոքր զարմանալի է, որ նախագահականում հիմա նրանից երես են թեքել։ Չնայած մյուս կողմից էլ՝ ձեռքները ճար չկա, թե չէ «հայրաքաղաքը» ոտքի տակ առած քաղաքապետը լրիվ ձեռնտու կլիներ Բաղրամյան 26–ում բուն դրած «կղերականների» համար»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Երբ Սերժ Սարգսյանը նոր–նոր էր ՀՀԿ շարքերում հայտնվել՝ իր հետ որպես օժիտ տանելով «հայերեն վատ խոսողներին», մի հայտարարություն արեց, թե կուսակցությունը ոհմակ չէ։ Կուսակցությունը ոհմակի հետ համեմատելու կարիք առաջացել էր այն բանից հետո, երբ կարկառուն հանրապետական Գալուստ Սահակյանի ընտանիքը ցանկացել էր կյանքի կոչել վաղեմի երազանքն ու վերցնել Աջափնյակի թաղապետարանը, որի վրա աչք ուներ նաև ՀՀ գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանի եղբայրը»։

Կորյուն Մանուկյան. «Ա. Հարությունյանը ժամանակի ընթացքում հասկացավ, որ նախագահական նստավայրի կողմից ընդամենն օգտագործվում է Գագիկ Ծառուկյանի դեմ ու անձնապես «քաշվում»։ Հասկացավ ու ճիշտ եզրակացության եկավ՝ որոշակի մարդկանց «պասլատ» անելով»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Առաջին հայացքից կարող է տպավորություն ստեղծվել, թե Գյումրիի քաղաքապետը հրապարակային լեզվակռվի մեջ է մտել ՀՀԿ–ական Աշոտ Աղաբաբյանի հետ, սակայն դա այդքան էլ այդպես չէ։ Վարդան–Աշոտ տեղեկատվական փոխհրաձգությունը, որն ընթանում է «է՛լ գող փիսո, է՛լ քաչալ շուն» տարբերակով, իրականում այլ հասցեատեր ունի»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե ֆիլմում Սարոյան եղբայրները գաղափարական տարբեր դաշտերում էին ու ամենքն իր դիրքերից անկեղծորեն պայքարում էր, ապա այս դեպքում մենք գործ ունենք ոչ թե գաղափարական հակադրություններ ունեցող եղբայրների, այլ Սերժ Սարգսյանին ուղղակի՝ բաց ճակատով և անուղղակի՝ գեղամյանավարի պաշտպանող մարդկանց հետ։ Ասել է թե՝ Արմենը հասարակության առաջ ավելի ազնիվ է իր գործողություններում, քան Աստծո անունը հաճախ տվող Արամը»։

Ինչպես արդեն տեղեկացրել էինք, ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի համակուրսեցին՝ Ռուզան Ազիզյանը, «7 օրին» դատի է տվել։ Երբ տեղադրում էինք ներկայանալ չցանկացող քաղաքացիների ահազանգը, բացարձակապես տեղյակ չէինք, որ տիկին Ազիզյանը ընտրական գործընթացների ակտիվ մասնակից է։ Պարզվում է, որ «7 օրին» դատի տվողը բազմազբաղ անձնավորություն է և ներգրավված է եղել ընտրական հանձնաժողովում որպես նախագահ։ Իսկ թե ինչպիսի դերակատարում են ստանձնում հանձնաժողովների նախագահները, բոլորին է հայտնի։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյանն ու իր փեսան միակարծիք են երկրում թուրքմենբաշիզմ ստեղծելու հարցում, բայց տարաձայնություններ ունեն սեփականության վերաբաշխման ժամկետների առումով։ Սերժ Սարգսյանն ուզում է 2013թ. «օլիգարխների» միջոցով վերարտադրվել ու հետո նոր միայն «քցել» իր համար ձայներ ապահոված մարդկանց, այսինքն՝ կուլակաթափության գնալ և ինքնահռչակվել հայաստանյան Քադաֆի, Մուբարաք կամ Ալիև, իսկ նրա փեսան երիտասարդներին ներհատուկ անհամբերություն է ցուցաբերում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյանից արդարադատություն պահանջելն ու նրանից բարեփոխումներ ակնկալելը նման է Օսմանյան կայսրությունից հայերի վիճակի բարելավում կամ Գորբաչովից Ղարաբաղ պահանջելուն»։

Կորյուն Մանուկյան. «Քաղաքական դաշտն ամբողջությամբ վերահսկելու մտադրութամբ և ինքնուրույնություն ունեցող ուժերին անկյուն մղելու ցանկությամբ՝ նախագահական նստավայրն ամեն ինչ արեց, որպեսզի «Ժառանգություն»–«Ազատ դեմոկրատներ» միավորումը խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքում վերցնի «փողոցն» ու հռչակվի տիտղոսային ընդդիմություն, սակայն այդ ծրագիրը ձախողվեց. «Ժառանգության» ցուցակի առաջին հինգ հոգին մի կերպ հայտվեցին ԱԺ–ում»։