Սպասում ենք միայն ՀՀԿ-ի տատիի գնահատականին, որպեսզի իշխանական թևի տեսակետներն ամբողջանան:

Սերժ Սարգսյանին ուղղակիորեն պաշտպանում են ՀՀԿ–ականները, ավելի ճիշտ՝ իշխող կուսակցության «մահապարտների» թևի ներկայացուցիչներն ու օրթոդոքսները։ Ուրիշ մարդ չկա։

Իհարկե, տհաճ է այդ տեսակը, մի տեսակ զզվելի, բայց սա՛ է գաղջի իրականությունը: Իրականություն, որի փոփոխությանն են գնում ոչիշխանական ուժերը՝ առանց սակարկումների:

Սերժ Սարգսյանի ստեղծած տնտեսական մոդելը վտանգ է ներկայացնում կապիտալ ունեցող խավի համար։ Վերջնարդյունքում՝ նաև հանրության լայն շերտերի համար։

Հոկտեմբերի 10–ի հզոր հանրահավաքից հետո Բաղրամյան 26–ը մարտի նետեց ձեռքի տակ եղած ողջ «այրուձին»։ Քաղաքական թրաֆիքինգի զոհ դարձած հաճախորդներին այժմ օգտագործում են անխնա ձևով ու առանձնակի դաժանությամբ։

ԵՏՄ–ին անդամակցելն ազգակործան համարելով հանդերձ՝ «ջղաձգվածները» պահանջում են ոչ թե Ս. Սարգսյանի, այլ ... ոչիշխանական ուժերի հրաժարականը։ Այ սա, իրոք, արդեն զավեշտ է, հաճախորդների ջղաձգում։

Ականները, դհոլները, հաճախորդները շատ արագ բացահայտվում են։ Դրա համար էլ կառչած են տերերից՝ լավ իմանալով, որ նորին այլևս չեն գտնի։ Ու սկսում են լոցմանները բորենու նման ոռնալ՝ զգալով, որ մոտենում է «տիրոջ» հեռանալու ժամանակը։

Հոկտեմբերի 10–ի հանրահավաքի գլխավոր ասելիքն այն էր, որ «եռյակն» սկսում է իշխանափոխության գործընթաց։ Այո՛, հենց «եռյակը», այսինքն՝ նաև ու նախ և առաջ՝ ԲՀԿ–ն։

«Սալյուտից» բոցավառվեց շրջակայքը, ու համերգն ավարտվեց: Լավ է՝ ոչ ոք «պաժար» չընկավ: Տարոնն էլ «զաչյոտը» ստացավ:

Սերժ Սարգսյանը ոչ թե չի ուզում, այլ չի կարող կուլակաթափ անել Գագիկ Ծառուկյանին ու բուրժուազիայի այն շերտին, որն իր անհամաձայնությունն է հայտնում վարվող քաղաքականությանը։

Հայաստանում իշխող ռեժիմի կողմից նախաձեռնած սահմանադրական փոփոխությունների նպատակը տնտեսական և քաղաքական այլընտրանքի ոչնցացումն է:

Ժողովուրդը արթնանում է լեթարգիական քնից: Նրան արթնացնողը «եռյակն» է: Հանրահավաքից «հիասթափվածների» տրտունջներ էլ լսեցի, որոնք կտրուկ գործողությունների էին սպասում։

1995թ. խորհրդարանական և 1996թ. նախագահական ընտրություններից սկսած հանրային ու քաղաքական ակտիվությունը մշտապես կրել է նախընտրական կամ հետընտրական բնույթ։ Այժմ այդպիսի բան չկա։

Այսօր տեղի է ունենալու երկու հանրահավաք՝ իսկական ու վիրտուալ։ Մեկը տեղի է ունենալու Ազատության հրապարակում ժամը 18:00–ին։ Մյուսը սկսվել է օրեր առաջ համացանցում, առավելապես՝ «Ֆեյսբուքում»։

Նրանք, ովքեր ժպիտները դեմքներին հայտարարում են, թե Հայաստանում ոչինչ չպետք է փոխվի, ավելին դեռ մի բան էլ երկրի վիճակը պետք է վատանա (սահմանադրական փոփոխություններ)՝ առնվազն սադիստ են։

Մի իրավիճակ է ստեղծվել, երբ խոշոր բուրժուազիան, ինչպես նաև հանրության տարբեր շերտերը ներկայացնող ուժերը համախմբվել են և հանրության աջակցությամբ ցանկանում են փոփոխություններ, որոնք շահավետ են շատերի համար։

Սերժ Սարգսյանին մնում է միայն որոշում կայացնել, թե ինքն ի՞նչ տարբերակով է ուզում հեռանալ՝ ցնցումներո՞վ, որոնք որևէ մեկին ու նախ և առաջ մեր պետությանը և հանրությանը ձեռնտու չեն, թե՞ թավշյա տարբերակով, այն է՝ անձնական անվտանգության երաշխիքների դիմաց։

Սերժ Սարգսյանի նախագահության տարիներին մի քանի անգամ ավելացել է Հայաստանի արտաքին պարտքը, տնտեսությունն անկման ռեկորդներ է սահմանել, իսկ իշխանական վերնախավի ունեցվածքը՝ երկրաչափական պրոգրեսիայով աճել։