Սերժ Սարգսյանը ոչ թե չի ուզում, այլ չի կարող կուլակաթափ անել Գագիկ Ծառուկյանին ու բուրժուազիայի այն շերտին, որն իր անհամաձայնությունն է հայտնում վարվող քաղաքականությանը։

Հայաստանում իշխող ռեժիմի կողմից նախաձեռնած սահմանադրական փոփոխությունների նպատակը տնտեսական և քաղաքական այլընտրանքի ոչնցացումն է:

Ժողովուրդը արթնանում է լեթարգիական քնից: Նրան արթնացնողը «եռյակն» է: Հանրահավաքից «հիասթափվածների» տրտունջներ էլ լսեցի, որոնք կտրուկ գործողությունների էին սպասում։

1995թ. խորհրդարանական և 1996թ. նախագահական ընտրություններից սկսած հանրային ու քաղաքական ակտիվությունը մշտապես կրել է նախընտրական կամ հետընտրական բնույթ։ Այժմ այդպիսի բան չկա։

Այսօր տեղի է ունենալու երկու հանրահավաք՝ իսկական ու վիրտուալ։ Մեկը տեղի է ունենալու Ազատության հրապարակում ժամը 18:00–ին։ Մյուսը սկսվել է օրեր առաջ համացանցում, առավելապես՝ «Ֆեյսբուքում»։

Նրանք, ովքեր ժպիտները դեմքներին հայտարարում են, թե Հայաստանում ոչինչ չպետք է փոխվի, ավելին դեռ մի բան էլ երկրի վիճակը պետք է վատանա (սահմանադրական փոփոխություններ)՝ առնվազն սադիստ են։

Մի իրավիճակ է ստեղծվել, երբ խոշոր բուրժուազիան, ինչպես նաև հանրության տարբեր շերտերը ներկայացնող ուժերը համախմբվել են և հանրության աջակցությամբ ցանկանում են փոփոխություններ, որոնք շահավետ են շատերի համար։

Սերժ Սարգսյանին մնում է միայն որոշում կայացնել, թե ինքն ի՞նչ տարբերակով է ուզում հեռանալ՝ ցնցումներո՞վ, որոնք որևէ մեկին ու նախ և առաջ մեր պետությանը և հանրությանը ձեռնտու չեն, թե՞ թավշյա տարբերակով, այն է՝ անձնական անվտանգության երաշխիքների դիմաց։

Սերժ Սարգսյանի նախագահության տարիներին մի քանի անգամ ավելացել է Հայաստանի արտաքին պարտքը, տնտեսությունն անկման ռեկորդներ է սահմանել, իսկ իշխանական վերնախավի ունեցվածքը՝ երկրաչափական պրոգրեսիայով աճել։

Որոշակի շրջանակների արձագանքները ցույց տվեցին, որ Ս. Սարգսյանի ասած «խրամատն» ու «զինվորները» միայն խորհրդարանն ու ՀՀԿ խմբակցության անդամները չեն:

Գիտեինք, որ այս կամ այն փառատոնը անցկացվում է Սերժ Սարգսյանի բարձր հովանու ներքո: Բայց չգիտեինք, որ բակ ու փողոց էլ է բարեկարգվում ՀՀԿ առաջնորդի բարձր հովանու ներքո:

«Եռյակի» հանրահավաքը բացառապես ներքին կյանքի օրակարգ ունի։ Ու ինչքան էլ տարատեսակ դհոլները փորձեն «գեոպոլիԾկ» տեսակետներ տարածել ու միանալ իշխանությունների մուտիլովկաներին, բան դուրս չի գա։

Զարուհու պես «գժական» պահեք ձեզ ու կապրիզներ արեք, որ համ շատ վերցնեք, համ էլ «կույս» մնաք։ Իշխանական բուրգում հիմա այնպիսի վիճակ է, որ գնի «բազառ» չեն անի։ Ստիպված կմուծվեն՝ ինչքան ուզեք։

Իշխանափոխությունը վաղուց դարձել է ազգային անվտանգության ապահովման կարևորագույն նախապայման։ ԵԽԽՎ–ում տեղի ունեցածը հերթական փաստարկն է այդ թեզի օգտին։

Չպետք է վստահել նրան, ով «արթնանում է «այո» ասելով, ճաշում է «այո»-ն «ոչ» դարձրած ու անկողին մտնում՝ այդպես էլ չպատկերացնելով, թե որն է ճիշտը»:

Ս. Սարգսյանը, մի շարք հանգամանքներից ելնելով, չունի քաղաքական ժառանգորդ ու, միևնույն ժամանակ, չի ուզում հեռանալ, քանզի այնպես է կառավարել, որ նախ և առաջ վախենում է իր իսկ այսօրվա շրջապատից։

Իշխանամետ լրատվամիջոցները ԲՀԿ–ին մեղադրում են այն բանի համար, որ այդ կառույցն ուղիղ ձևով չի պահանջում Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը։ ԲՀԿ–ից հասկացնում են, որ ուղիղ խոսքն էշին են ասում։

Երեք ուժերը հետամուտ են 12–կետանոց պահանջների կատարմանը և դեմ են սահմանադրական փոփոխություններին, ինչպես նաև ժողովրդի հետ միասին անհրաժեշտ ու կարեւոր են համարում գործող իշխանության հեռացումը: