Դե, որովհետեւ հերթական գյալաջիին համաձայնելու դեպքում այդ գործընթացն իշխանություններն օգտագործելու էին իրենց չունեցած իմիջը նորոգելու և «եռյակին» հարվածելու համար։

Հանրապետականները շարունակում են հայտարարել, թե մնալու են իշխանության։

Փորձենք պատկերացնել, թե ինչով կզբաղվեին սերժամետները, եթե ծնված լինեին հին Հունաստանում և «առասպելական» կարգավիճակ ունենային:

Ընդունե՛ք, որ փոքր Հայաստանի համար այսքան ահասվերուսների լինելը ոնց որ թե չափից շատ է։ Ու այն աստիճանի են իրենք իրենց դատապարտել, որ Քրիստոսի երկրորդ գալուստն էլ չի փրկի։

Անիմաստ է գլխավոր հարցերում բանակցել իշխանության հետ: Միայն պետք է ուժեղացնել ճնշումը եւ հասնել իշխանափոխության:

Աշոտյանի ֆեյսբուքյան գրառումները լայքողները հանրապետության բուհերի ուսխորհուրդների նախագահներն ու ներկայացուցիչներն են, իր գերատեսչության ու բուհական համակարգի աշխատակիցները: Նաև՝ «սաքուլիկները»։

Սկիզբը դրվեց «Ֆուտբոլային» դիվանագիտությամբ, ապա շարունակվեց «արևմտամետ» խաղերով և ամփոփվեց Մաքսային միության նկուղում։

Ստեղծվել է մի իրավիճակ, երբ հանուն Սերժ Սարգսյանի ասված յուրքանչյուր բառ հարվածում ու հարվածելու է ՀՀԿ ղեկավարին։ Նաև՝ նրա հաճախորդներին։

Նրանց, ովքեր մակերեսորեն են հետևում քաղաքականությանը, խորհուրդ կտանք ուշադրություն դարձնել մի հետաքրքիր փաստի։

Սերժ Սարգսյանն արեց իր գործը: Մենք այլևս գիտենք, թե ինչպիսի երկրի ղեկավար չպետք է ունենանք:

Մեզանում աշոտյաններն են ֆլեշմոբի շրջանակներում զբոսնում ու հաճույք ստանում, իսկ սահմանից այն կողմ մեր թշնամիներն են նույնը անում, բայց՝ կոնկրետ գործողությամբ՝ մեր ուղղաթիռն են խոցում:

Ադրբեջանում էյֆորիայի մեջ են ընկել հայկական ուղղաթիռի խոցումից հետո։ Դա թույլի, «աբիժնիկի» ու պարտվածի էյֆորիա է։

Պարզվեց, որ Լևոն Տեր–Պետրոսյանը մի փոքր սխալվել է, քանզի երկու–երեք տասնյակ ջղաձգվող ու մարգինալ չկա. նրանք շատ ավելի քիչ են։

ԲՀԿ–ն իր գործընկերների հետ այժմ ունի և՛ ուժ, և՛ ուժի կիրառման հնարավորություն ու Սերժ Սարգսյանի հետ հրապարակային երկխոսության մեջ կմտնի միայն սեփական օրակարգով (անցնցում իշխանափոխություն)։

Մեր ուղղաթիռի անձնակազմի ճակատագիրը թողած՝ «բիսսեր» են գոռում այնտեղ հասած Սարգսյանի քայլի կապակցությամբ:

Ժամանակն աշխատում է Սերժ Սարգսյանի դեմ, քանի որ նա իր պաշտոնավարման երկրորդ և սահմանադրորեն ավարտական ժամկետին է մոտենում՝ չունենալով քաղաքական ժառանգորդ և առայժմ չկարողանալով կյանքի կոչել իր վերարտադրության ծրագիրը։

Եթե գալիք տարվա տնտեսական փաստաթղթի հարցում չստացվեց նվազագույն «կոնսոլիդացիա» ապահովել, ինչպե՞ս է դա հնարավոր անել պետության մայր օրենքում բացառապես իշխանության նեղ խմբի շահերից բխող փոփոխությունների պարագայում։

Ալիևի լկտիության պատճառը պաշտոնական Երևանի «նախաձեռնողական» արտաքին ու ներքին քաղաքականությունն է։