ԲՀԿ–ն իր գործընկերների հետ այժմ ունի և՛ ուժ, և՛ ուժի կիրառման հնարավորություն ու Սերժ Սարգսյանի հետ հրապարակային երկխոսության մեջ կմտնի միայն սեփական օրակարգով (անցնցում իշխանափոխություն)։

Մեր ուղղաթիռի անձնակազմի ճակատագիրը թողած՝ «բիսսեր» են գոռում այնտեղ հասած Սարգսյանի քայլի կապակցությամբ:

Ժամանակն աշխատում է Սերժ Սարգսյանի դեմ, քանի որ նա իր պաշտոնավարման երկրորդ և սահմանադրորեն ավարտական ժամկետին է մոտենում՝ չունենալով քաղաքական ժառանգորդ և առայժմ չկարողանալով կյանքի կոչել իր վերարտադրության ծրագիրը։

Եթե գալիք տարվա տնտեսական փաստաթղթի հարցում չստացվեց նվազագույն «կոնսոլիդացիա» ապահովել, ինչպե՞ս է դա հնարավոր անել պետության մայր օրենքում բացառապես իշխանության նեղ խմբի շահերից բխող փոփոխությունների պարագայում։

Ալիևի լկտիության պատճառը պաշտոնական Երևանի «նախաձեռնողական» արտաքին ու ներքին քաղաքականությունն է։

Հիմա արդեն զուտ սպորտային հետաքրքրություն է ներկայացնում այն հարցը, թե երբ Նիկոլը կհայտնվի ՀՀԿ–ի ցուցակում, այսինքն՝ երբ կհրապարակայնացվի Սերժի հաճախորդը լինելն, ու կֆորմալիզացվի գործարքը։

Սրանց համար կարեւորը այս կամ այն անձի պոպուլիստական հարցադրման «պասով» սեփական էջերը «շմոտկեքի» թեմայով ծանրաբեռնելն է:

Այս օրերին ընթանում են բյուջետային քննարկումները, բայց նախագահական ապարատին վերաբերող ֆինանսական հատկացումների բաժնում որևէ տող չկա Սերժ Սարգսյանի արտահաստիքային մամլո խոսնակների ստանալիքների մասով։

Սերժ Սարգսյանը հասցնում է միայն մասնակցել տարատեսակ խնջույքների և դառնալ քեֆերի առաջին մասնակիցը, իսկ ահա առաջին ուղևոր ոչ մի կերպ չի դառնում։

ԵԿՄ–ն Մանվելը վերածել է բիզնես կանտոռայի և վկայականներ է բաժանում Սուրիկ Խաչատրյանից մինչև պատերազմի տարիներին մանկապարտեզային տարիք ունեցող Տարոն Մարգարյան։

Անհասկանալի է դառնում, թե ինչու է Հովիկ Աբրահամյանը Մատրոսովի պես պաշտպանում Սերժ Սարգսյանի մասնավոր շահերն ու այդպիսով աշխատում ինքն իր դեմ։

Գրագետ և ճիշտ ժամանակին արվող քայլերի շնորհիիվ Սերժ Սարգսյանը ստիպված կլինի նստել երկխոսության, բայց արդեն ոչ թե իր ուզած, այլ շարժման պարտադրած օրակարգով։

Սերժ Սարգսյանի հետ երկխոսության գինն արդեն բոլորին է հայտնի։ Դա մարած հնարք է։

ՀՀԿ ղեկավարը պատրաստվում է փետրվարին կա՛մ հայտարարել, որ գնում է սահմանադրական փոփոխություններով վերարտադրվելու ճանապարհով, կա՛մ հայտարարել, որ հրաժարվում է սահմանադրական փոփոխությունների գաղափարից։

Իշխանությունը դիրքերն ուժեղացնելու հնարավորություն չունի։ Հո հաճախորդներով չի՞ կոնսոլիդացվելու։ Մնում է, որ համաժողովրդական նոր շարժումը էլ ավելի մեծ թափով կոնսոլիդացնի հանրությանը և վիժեցնի վերարտադրման գործընթացը։

Իշխանությունն ուժեղանալու ռեսուրս գրեթե չունի և ժամանակն աշխատում է իր դեմ։ Փոխարենը հսկայական պոտենցիալ ունի «Եռյակը»։

Եթե իշխանությունները կկատարեն տասներկու կետերում նշված պահանջները կամ դրանց մի մասը, ապա ավելի լավ, թող կատարեն, բայց, միևնույն է, արմատական փոփոխությունների հարցը մնում է օրակարգում։

Եթե երիտասարդությանը երբեւէ ուշադրության են արժանացրել, ապա՝ փուչիկների «պաժառի» զոհ դարձնելու ձեւով: Հիմա էլ, պարզվում է, պետք է արյուն տան: