«Տեսնես՝ ձմեռը ցո՞ւրտ է լինելու» հարցը տվյալ դեպքում լրիվ հավասարվում է «Իշխանափոխությունը ե՞րբ է սկսվելու» բացարձակ մեծամասնության ցանկությանը։

Ռազմավարական, այն է՝ իշխանափոխության հասնելու հարցում, «եռյակում» միակարծիք են։ Այդ միակարծությանը պետք է տալ առարկայական տեսք ու հզորացնել շարժումն այնպես, որ այն մշտապես գործող գլխացավանքի աղբյուր դառնա իշխանությունների համար։

Փաստն այն է, որ «Հոկտեմբերի 27»–ից հետո կարիերային կտրուկ աճ ունեցավ և իր ազդեցությունն իշխանական բուրգում մեծացրեց Սերժ Սարգսյանը։

«Միացում» կարգախոսը պատահական չէ ընտրված։ Միայն միասնական ջանքերով է հնարավոր հասնել հաջողության, երբ բոլորը վարակված լինեն փոփոխությունների գաղափարով, և ակտիվորեն աջակցեն դրան։

ԲՀԿ առաջնորդը իշխանություններին կանգնեցրեց երկընտրանքի առջեւ՝ սպասել մինչեւ շարժումն իրենց հրաժարակա՞ն կպարտադրի, թե՞ սուսուփուս հեռանալ:

Եթե լսենք ՀՀԿ առաջնորդին, ապա կպարզվի, որ Հայաստանում ոչ մի խնդիր չկա:

Եթե հետադարձ հայացք նետենք ու փորձենք գնահատել ԲՀԿ–ի տրանսֆորմացիան, ապա կարելի է տեսնել, թե ինչպիսի հսկայական աշխատանք է կատարվել, ու ինչպիսի դժվար ճանապարհ է անցել այդ կառույցը՝ վերածվելով ՀՀ քաղաքական դաշտի ամենահզոր ուժի։

Ա՛յ, եթե սահմանադրական փոփոխություններն արված լինեին, Եվա Ռիվասը ոտքով չէր քվեարկի:

Կոնֆուցիոսի առաջարկով Չինաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյաների համար հատուկ կարգ էր սահմանվել։ Նրանք ամեն ամիս պետք է շարադրություն գրեին «Գեղեցիկ կամ լուսավոր կյանք» թեմայով։

Երբ «թարգմանում» ես իշխանավորների այդ մտավախությունը, ստացվում է, որ առաջինն իրենք են շահագրգռված իշխանափոխության հասնելու հարցում:

Երբ ԱԺ–ում մեղադրանք է ներկայացվում Սերժ Սարգսյանին, և հնչեցվում նրա դատավճիռը, ապա դահլիճում գտնվող ՀՀԿ–ականները չպետք է նյարդայնանան։ «Հաճախորդը» (տվյալ դեպքում՝ «հաճախորդուհին») միշտ «ճիշտ» է։

Հայաստանի գործող իշխանությունը հասավ այն բանին, որ նրա ցանկացած հայտարարություն դիտվում է որպես բոթի նախազգուշացում։

Ո՞վ գիտե. երեւի ուզում է «կանգնած մեռնել»: Հերոսաբար: Դե, որպես իսկական բոլշեւիկ, որը պարզապես անմտորեն համառում է՝ այդ կերպ ավելի ուժգնացնելով ժողովրդի ցասումը։

Քաղաքական դաշտը, մեծ հաշվով, այժմ բաժանված է երկու մասի։ Երրորդ կողմ տվյալ դեպքում չկա և չի կարող լինել։

Եթե այսպես շարունակվի չի բացառվում, որ նախագահականի դիմաց Գալուստ Սահակյանը նստացույց անի՝ պահանջելով իջեցնել երթուղային տրանսպորտի սակագինը:

Սերժ Սարգսյանի անհիմն ամբիցիաների և անձնական նպատակների բավարարման համար, որքան հասկանում ենք, հսկայական գումարներ են վատնվել, ինչին առայժմ լրջորեն անդրադարձ չի կատարվել:

ՀՀԿ ղեկավարի հույսն այն է, որ Ազատության հրապարակում սկիզբ դրված համաժողովրդական շարժումը կմարի, բայց դե, «եռյակն» այնպիսի նշաձող է սահմանել, որ հետդարձի ճանապարհ չկա։

Հայաստանի և Սփյուռքի միջև համագործակցության զարգացման գլխավոր խոչընդոտը մեր երկրի քաղաքական համակարգն է։