Ալիևն ու Էրդողանը շահագրգռված են, որ Նիկոլը մնա ՀՀ վարչապետի աթոռին։ Նիկոլի ուզածն էլ է դա։

Սա, մեծ հաշվով, արյունոտ առուտուր է, որը թուրքերի հետ շարունակում են նիկոլ-աննա զույգը, զանազան արմանների, պսևդոնախագահի ու այլևայլ գործակիցների ներգրավմամբ:

Նիկոլի կողքը մնացողներն ընդունում են, որ նիկոլի կողքին իրենք ոչինչ են, իսկ առանց Նիկոլ՝ ոչնչություն։

Հայաստանի քարոզչական տարածության համար որոշակի պայքար է ծավալվել կամ, ավելի ճիշտ՝ մշտական պայքարը նոր երանգներ է ստացել՝ մեր իսկ երկրում թշնամական պրոպագանդայի ծավալման ու արմատավորման նոր պլացդարմներ ձևավորելու ենթատեքստով:

Ակնհայտորեն հակառակորդի կողմից «խաղացողները» ստանում են լրացուցիչ քարոզչալծակ:

Ենթադրվում է, որ Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը և ադրբեջանական ղեկավար ալիևը ինչ-որ փաստաթուղթ են ստորագրելու, որի տակ, ամենայն հավանականությամբ կլինի նաև ազգադավ ու կապիտուլյանտ նիկոլի ճանկռտոցը ևս:

Թշնամու ախորժակը ավելի է գրգռվել, և թշնամին, լինի Թուրքիան, թե Ադրբեջանը, չեն թաքցնում այդ ախորժակը՝ Սյունիքի ամբողջական զավթում, ըստ հնարավորության՝ Հայաստանի ամբողջական վերացում:

Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է, որ Վաշինգտոնում առկա հակամարտությունը պետք է բավարարի Թրամփի ժողովրդին, Բայդենի ժողովրդին, Ադրբեջանի ժողովրդին։

Ինչպիսին «գերագույնն» է, այնպիսին էլ իր նշանակած անպաշտպանության նախարարներն են:

Այսօր նիկոլ փաշինյանը իր ֆիզիկական ներկայությամբ չհարամեց պատարագը:

Հայաստանում արդեն մի երեք ամիս է, ինչ պետություն չկա։ Արդեն վաղուց ժամանակն է ձևավորել իրական կառավարություն և անցնել կոնկրետ գործի, կոնկրետ խնդիրներ լուծելու:

Որքան երկարում է այս պարանոիդալ մղձավանջը, այնքան ավելի ու ավելի են ուժգնանում ցնցումները:

Ինքը՝ փաշինյանը, ի՞նչ հոդվածներով կարող է անցնել: Հասկանալի է, որ այս դեպքում խոսքը ոչ թե լրագրային, այլ ՀՀ քրեական օրենսգրքի հոդվածների և դրանցով նախատեսված արարքների մասին է:

Այդպես էլ վարչապետ չդարձավ, ոչ էլ, բնականաբար՝ ղեկավար:

Նիկոլ Փաշինյանն ինչպես որ մեր կանոնավոր բանակը պատերազմի ընթացքում վերածեց էրատոների ու թշնամուն հանձնեց մեր երկրի զգալի մասը, այնպես էլ հիմա պետությունն է վերածում առանձին համայնքների։

Եթե Նիկոլը նոյեմբերի 9–ից հետո դեռ մնում է վարչապետի աթոռին, ապա դա ցույց է տալիս, որ Հայաստանը ոչ թե պետություն է, այլ տարածք։

Հասկանալի է, որ փաշինյանի անհապաղ հեռացումն ինքնաբերաբար կնշանակի ինչպես թուրքական շահերի սպասարկմանը լծված «հայկական» կառավարության, այնպես էլ՝ թուրքական գործակալական ցանցի կամ «5-րդ շարասյան» չեզոքացում:

Բոլոր այդ ոլորտներն ու բնագավառները կարող են առաջխաղացում ունենալ միայն մեկ դեպքում. եթե նիկոլ փաշինյանը մեկուսացվի, իսկ նիկոլիզմն էլ բացառվի: