Հայաստանը նվաճված է անհասկանալի ազգությամբ բնակչության լուռ համաձայնությամբ իշխանության մնացող թրքահպատակ բոսյակների կողմից։

Դատավորները կանգնեցին պետության պաշտպանության խրամատում։ Նրանք չբավարարեցին Նիկոլի կապրիզներն ու ապօրինի ցանկությունները։ Առաջինը Ալեքսանդր Ազարյանն էր։

Դուք հանկարծ «սահմանադրական ճանապարհից» չշեղվեք, մինչև նիկոլ փաշինը Հայաստանը պաշտոնապես հռչակի թուրքական վիլայեթ:

Դաժան իրականությունն այն է, որ Հայաստանի նորագույն պատմության մեջ առաջին անգամ ընտրություններին մասնակցելու են Ադրբեջանն ու Թուրքիան։

Մի՞թե այդ գումարների հաշվին չէ այս թրքահպատակ կառավարությունն իրեն ու իր «քայլոներին» աշխատավարձ և օրինականացված կոռուպցիայի սխեմայով «պարգևավճարներ» դուրս գրել:

Ինչպես Նիկոլ Փաշինյանին, այնպես էլ թուրքական 5–րդ շարասյան առաջամարտիկ «ծռերին» նույն կենտրոնն է ղեկավարում։ Խոսքը Թուրքիայի մասին է։

Երևանի թրքահպատակ նիկոլը, ինչպես հայտնի է, միանգամայն հլու-հնազանդ կատարում է ալիևի և էրդողանի հրահանգները, սպասարկում է նրանց շահերը:

Թուրքիայի պաշտպանության հույսին մնացած Նիկոլն ազատ ընտրություննե՞ր է կազմակերպելու։

Արամը տարիներ շարունակ «արևմտամետի» անվան տակ թուրքամետ քարոզ է տարել ու գովերգել Արցախն Ադրբեջանի կազմում թողնելը՝ հանուն արևմտամետ, իրականում՝ թուրքական պայծառ ապագայի։

Ալիևը գերի է վերցրել հայ զինվորներին, որպեսզի ձեռքին գործիք ունենա Սյունիքը ստանալու համար։

Չկա մի բան, գործունեության մի ոլորտ, մի պետական կամ հավաքական կառույց, որը թրքահպատակ նիկոլներն ու նրանց պարագլուխ փաշինն այս կամ այն կերպ ապականած, իրենց թրքահոտ թաթերով կեղտոտած չլինեն:

Քայլելու միջոցով իշխանության եկած Նիկոլն այժմ չի կարող քայլել։ Վախենում է։ Նա մենակ է, մենակ է, մենակ է։

Հենց փողոցը տաքանում է, Նիկոլը միանգամից խոսում է արտահերթից։ Հենց փողոցը մի փոքր սառում է, ինքն արտահերթի հասարակական պահանջ չի տեսնում։

նիկոլ փաշինի թրքահպատակ ու հակահայ խմբոնում սաստիկ մրցակցություն է ծավալվել… «փաշինից ավելի նիկոլ» անփառունակ մրցանակի արժանանալու համար:

Թաքնվելով «ազգային ու պետական շահ» ձևակերպման տակ՝ Նիկոլի որոշումները դակող, նրա կապրիզները բավարարող և ազգային–պետական շահի դեմ պարբերաբար գործող Արմեն Սարգսյանը որոշել էր թամաշա կազմակերպել։

Արմեն Սարգսյանը հաջողացրել է վերածվել խամաճիկի խամաճիկի:

Նիկոլն Արցախ չի մեկնում Ալիևի պահանջով, այլապես պետք է մեկներ։ Ոչ թե որ սիրտը շատ է ցավում Արցախի համար, այլ այն պատճառով, որ հանցագործը միշտ էլ վերադառնում է հանցանքի վայր։

Նիկոլին բանակ պետք չէ, քանզի այն պետք չէ Էրդողանին։