Եթե ՀՀԿ-ի տատիին հարցնեն՝ ի՞նչ կասեք ԵՄ-ի հետ ասոցացման համաձայնագրի մասին, այն մեզ համար լա՞վ է, թե՞ ոչ, անմիջապես կպատասխանի՝ «Մեր թագավորը ինչ ասում ա, ըտենց էլ պտի ըլնի, վսյո՛»: ՀՀԿ տատիի նման են իրենց պահում նաև պալատական փորձագետները։

Սերժ Սարգսյանն այնքան արևմտամետ է, որ Սաշիկին ստիպել է Մաքս Վեբեր կարդալ, իսկ ինքն էլ սերտում է Ադամ Սմիթին։

«Նախաձեռնող» Միխայիլ Գորբաչովին էլ Արևմուտքը փողեր խոստացավ, բայց չտվեց, մինչդեռ ՍՍՀՄ առաջին ու վերջին նախագահը վճարել էր Արևմուտքի սիրելին դառնալու գինը և դեռ մի բան էլ ավելին։

Բնականաբար՝ հայ ժողովրդի գլխին:

«Նախաձեռնողականությունը», որն իբր խաղաղասիրական բնույթ և ՌԴ–ի ազդեցությունը Հայաստանում թուլացնելու նպատակ ուներ, կարող է հանգեցնել պատերազմի և Ռուսատանից Հայաստանի է՛լ ավելի մեծ կախվածության։

Սերժ Սարգսյանն արդեն այնքան հեռու է գնացել իր նախաձեռնություններում, որ այլևս չի կարող լուծել Հայաստանի անվտանգության խնդիրը։ Հետևաբար՝ իշխանափոխությունն ազգային անվտանգության ապահովման միակ տարբերակն է մնացել։

Տիգրան Սարգսյանը գնաց արձակուրդ եւ շատերն անմիջապես կատակեցին՝ «Լավ է, ՀՀ տնտեսությունը մի 10 օր կհանգստանա»:

Հիշո՞ւմ եք Բրեժնեւի լուսանկարը՝ տկլոր, միայն վարտիկով, երեւի ֆիննական բաղնիքում նկարված:

Մենք գործ ունենք թրքաբոլշևիկյան կոդերով առաջնորդվող պետրոսգետադարձների հետ։ Հետևաբար՝ իշխանափոխության հասնելու բոլոր մեթոդները դառնում են լեգիտիմ։ Խոսքս, իհարկե, քաղաքական մեթոդների մասին է։

Քերիր արևմտամետ ներկայացողին, և տակից դուրս կգա մեր ժամանակների Ղուկաս Ղուկասյանը, այսինքն՝ բոլշևիկյան մտածողությամբ օժտված դուրսպրծուկը։ Գարեգին Նժդեհը սրանց նմաններին ավելի դիպուկ բնորոշում էր տալիս՝ թրքաբոլշևիկներ։

Փողոցներում պայքարող ակտիվիստների և Բաքվում գերության մեջ հայտնված հայ զինվորի ֆոնին «Բազե»-ի շռնդալից մեկնարկը ցուցանում է իրար հակասող իրողություններ:

Հայաստանը ևս 5 տարի Սերժ Սարգսյանին դիմանալու ու հանդուրժելու որևէ ռեսուրս չունի: Ազատության հրապարակը սպասում է մեզ։

Մնում է պարզել, թե ինչ անձնական խնդիրներ ունի (Աստված չանի. թու՛, թու՛, թու՛) տոկոս «խփելու» մեծ սիրահարը և արդյոք այդ անձնական խնդիրներն այնքան են գլուխ բարձրացրել, որ հեռու տնից տեղից...

Սերժ Սարգսյանը շատ լավ է հասկանում, որ ճակատագրական «կամ–կամ»–ի առաջ է կանգնելու, բայց «ամեն օրը փող է» թեմայով շարունակում են «ապահով Հայաստան» կառուցել. ինչքան ձգեն ձգեն։

Մեծ եղբայների եւ քեռիների հետ հույսեր է կապել Սարգսյանը, ով դեգերելով «Կամ կամ»-ի, հետո՝ «Եւ եւ»-ի քաղաքականության քառուղիներում, ջանացել է լուծել սեփական վերարտադրության խնդիրը եւ հաջողությամբ տոկոսներ է «խփել»:

Բարիկադի մի կողմում Սերժ Սարգսյանն ու իր նեղ շրջապատն են, իսկ մյուս կողմում բովանդակ հայ ժողովուրդը։

Քաղաքականությունը, վարչապետությունը քո ոլոլորտը չեն, եղբայր, երգել ես ուզո՞ւմ, գնա երգիր քեզ համար, բայց՝ պետական պաշտոններից հեռու:

Դե կորել կորել է, շատ դարդ պետք չէ անել։ Պետք է համարել անվավեր և անցնել առաջ։ Սա այն դեպքերից չէ, որ գտնողին դրամական պարգև խոստանաս։