Սա ՀԱԹ Բ1 և Բ2 թաղամասերի հարակից Անդրանիկի փողոցի վերջնամասն է։

Նախ դա նրա ստանձնած պարտավորությունն է։

Հայաստանի և Արցախի նկատմամբ արհամարհական վերաբերմունքը և ատելությունը կարծես թե ընդունված է այդ ընտանիքում։

ԼՂ-ի հայության բռնի տեղահանության և Լեռնային Ղարաբաղի լուծարման վերաբերյալ հրամանագրի հրապարակումից հետո խնդիրը դուրս է եկել Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև միջպետական հարաբերությունների կարգավորման օրակարգից։

Բա ձեր ու ձեր մեքենաների մասին էլ չե՞ք մտածու՞մ։ Բա ափսոս չե՞ն ձեր սեփական ու ծառայողական ավտոմեքենաները։

Նիկոլիզմը և նրա արբանյակներն այլևս պարտված են ժողովրդի կամաարտահայտմամբ։

Ժողովուրդը Գյումրիում առավելապես քվեարկել էր ընդդիմադիր ուժերի կամ անհատների օգտին՝ դրանով իսկ բոլորին պատվիրելով միավորվել և իշխանազրկել «Քաղաքացիական պայմանագրին»:

«Մայր Հայաստան» դաշինքը Գյումրու ավագանու արտահերթ ընտրություններին մասնակցում էր՝ նվազագույն քաղաքական նպատակ ունենալով «Քաղաքացիական պայմանագրի» իշխանազրկումը, իսկ առավելագույնը՝ քաղաքի կառավարման ղեկը ստանձնելը:

Արձանագրում ենք սակայն, որ խնդիրը մնում է չլուծված։

Մանկապարտեզների դիմացը այսպիսին պետք է լինի, հա՞։

Քաղաքում ի սպառ վերանում է թթվածինն ու վերածվում անապատի։

Այս դեպքը մեկ անգամ եւս ցույց տվեց, որ մեր գլխավոր խնդիրը՝ մեր միասնության ու իսկական հայկական եղբայրության պակասի մեջ է:

Ստիպել սեփական ժողովրդին հարգել քեզ, ասֆալտին փռելով։

Երևանում Հանրապետությունը «անցկացվել» է ավագանի, այլ ոչ թե ինքնուրույն է մտել:

ՀՀ ՊԵԿ փոխնախագահը առերևույթ պաշտոնեական դիրքի չարաշահումով փորձում է զրկել քաղաքացուն իր սեփականության իրավունքից (ըստ քաղաքացու ասածի):

Թուլանում է հավատն ապագա համախմբված պայքարի, զարգացումների հետ կապված, ինչն առնվազն անազնիվ է ընդդիմադիր հայացքներ ունեցող տասնյակ հազարավոր մեր հայրենակիցների նկատմամբ:

Այն, ինչ արդեն քանի օր է տեղի է ունենում ներքաղաքական դաշտում՝ քաղաքական դրամայի ժանրից է։

Հիշեցման կարգով ասեմ, որ դեռևս 1918 թվականին խոստանում էին այդ գյուղերի սահմանագիծը՝ փշալարերը տեղափոխել, որպեսզի մարդիկ իրենց դաշտերն ու արոտները ազատ մուտք ու ելք ունենան, բայց ինչպես միշտ՝ սուտ։