Դավիթ Բաբայանին էլ մի քիչ խելք ու խիզախություն։

Հիմա աշխարհը կրկին դառնում է քաոտիկ ու խառնաշփոթ, որտեղ թուրքական ծրագրերի համար գալիս է առիթը օգտագործելու և նիկոլի օգնությամբ մեր ժողովրդին լրիվությամբ հայրենազրկելու պահը:

Սա ծաղր է միջազգային իրավունքի, հումանիտար նորմերի, առհասարակ արդարության նկատմամբ..

Եթե սահմանափակվում ես սրանով, ապա նմանվում ես բակում նեղացված լացկան երեխայի, որի հարցը որևէ մեկը չի լուծում, այլ միայն հանգստացնում են, որ չլացի:

Ինչո՞ւ ոչ ոք չի ասում, որ իրավիճակն իրոք ծայրահեղ վտանգավոր է։

Այս պահին մարտը՝ դրա ուղղակի կամ անուղղակի իմաստով, Արցախում է և մեր հնարավոր տապալումը ոչ միայն վտանգելու է մեր արյունակիցների անվտանգությունը, այլ նոր ճակատ է ձևավորելու ընդդեմ Հայաստանի։

Եթե ազգադավ իշխանությանը ժամանակին քշած լինեինք, հավատացած եղեք, որ ոչ միայն միջանցքը չէր փակվի, այլև փակվելու փորձը կտապալվեր։

Իրականում, այս խոսքերի տակ թաքնված շարունակվում է հայ ժողովրդի և Հայաստանի ու Արցախի դեմ շարունակվող դավադրությունը։

Նիկոլ Փաշինյանին հաջողվեց հայ ժողովրդին հաղթողից դարձնել խաղաղություն ու հիմա նաև ապաշրջափակում մուրացող ժողովուրդ։

Միջազգային կառույցներն ու դեսպանատները չեն մեղավորը և պատասխանատուն, որ թուրք-ադրբեջանական տանդեմը գլխատել է մեր զինվորներին ու Արցախի կարգավիճակը։

Քպ-ականներին և իրենց ստրկատեր-բռնապետիկին քշելուց հետո և՛ ինքներս կոգևորվեինք, և՛ նույն միջազգային հանրությունը հարգանքով կլցվեր մեր հանդեպ, և թշնամին կզգուշանար և կբացեր ճանապարհը։

Այսօր արդեն տեսնում ենք, որ մի շարք ժողովուրդներ, գիտակցելով իրենց ազգային ինքնության կորստի վտանգը, դիմադրում են արևմտյան նեոլիբերալիզմի էքսպանսիային։

ՀՀ իշխանության առկա քաղաքական գծի պայմաններում պետական կառավարման համակարգը մասնակի է արձագանքում Արցախում ստեղծված իրավիճակին, ինչն ակնհայտորեն անբավարար է դրսևորվող վտանգների չեզոքացման համար։

Ձեր պահանջատիրական հումանիզմա-ապաքաղաքականությունը սահուն վերածվում է իշխանական խաղաղության դարաշրջանի սպասարկման:

Հանկարծ գլխավոր մեղավոր-պատասխանատուներին չդիմեք։ Այ էդպես անշառ բաներ արեք։

Ձեր հարցերն ուղղեք բժիշկներին։ Շնորհակալություն, ես շտապում եմ, պետք է մեկնեմ Հունաստան՝ հանգստանալու։

Ի՞նչ էիր անում դու ու կողքինդ, երբ նրանց խեղդում էին ու ծեծում:

Այս ամենից հետո պետք է հարցնել Հայաստանի ներկայիս իշխանությանը` ձեր «արևմտամետությունը» ի՞նչ արժեք ունի Հայաստանի համար։