Երևանի զարգացման ամենամեծ խոչընդոտը քաղաքի բյուջեն մսխող, շինթույլտվություններով ասպատակող, անպատասխանատու ու կոռումպացված քաղաքային իշխանությունն է։

Ու այ այսպես արդեն 6 տարի է սրանք խաբում են ու համոզում մի ողջ ժողովրդի։

Դու տեսել ես քաղաքը սիրող ու քաղաքի համար կռիվ տվող ղեկավարներ։

Իսկ այս ընթացքում ովքեր և ինչքան հավելյալ գումար կդնեն իրենց գրպանները, թերևս կարելի է կռահել։

Երևանը միայն ստատուսներով չեն սիրում։

Քաղաքական գործերով իշխանություններին ծառայելու մոլուցքը նրանց իրավամտածողությունը փոխել է նաև «ստանդարտ» քրեական վարույթներով։

Բնակիչների խոսքով՝ այդ «բարեկարգմամբ» խաղահրապարակը փոքրացնում են, որպեսզի այլ մեկի «տարածքը» մեծացնեն։

Արևմուտքը համարում է, որ արևմտյան արժեքները կարող են գործել բացառապես իրենց երկրներում, իսկ մնացածում պիտի «մանրադրամի» դեր կատարեն իրենց՝ «սպիտակների», շահերի սպասարկման համար:

Եթե քաղաքային իշխանությունն է խնդրին այսպիսի «դարակազմիկ» լուծում տվել։

Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանի վերլուծությունը։

Փաշինյանի իշխանության օրոք մարդը կարող է մի օր առաջ լինել իշխանության աջակից կուսակցության անդամ, էդ կուսակցության առաջնորդի մտերիմ ընկեր։

ՄԱԿ-ի առջև ցույց կարող են անել այն ազգագրական ու ցեղային խմբերը, որոնք պետականություն չունեն ու ստիպված են նման եղանակով իրենց խնդիրները բարձրացնել:

Սա անակնկալ չէր, քանի որ տարիներով Ադրբեջանը թիրախավորում է Հայաստանը բնապահպանական թեմաներով:

Հայտարարեց, թե մենք պետք է ռուսներին բացատրենք, որ ԵՄ ենք ուզում գնալ, որպեսզի ինքնիշխան լինենք։

Մինչ «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության անդամներըներ տեսակային պայքարի մեջ են և չեն կարողանում ընտրել արդարադատության նոր նախարար, Ադրբեջանը «ընդլայնում է տեղեկատվական հարձակման ճակատն» ընդդեմ Հայաստանի։

Էներգիայի ապարդյուն մսխում` Ավան վարչական շրջանում։

Փաշինյանի շրջապատը Բագրատ սրբազանին կապում է Հայաստանի ներքին գործերին միջամտելու Ռուսաստանի փորձերի հետ՝ Հայ առաքելական եկեղեցու հոգևորականներին համարելով «ազդեցության գործակալներ»։

Պատասխանատուները Քաղաքապետարանի թարմացված ավտոպարկի մեքենաներն են փորձում բաժանել, փոխանակ գործ անեն։