2018, 2022, 2023 թվականների իրադարձությունները նույնպես քաղաքական գնահատականի կարիք ունեն։

Աստիճանաբար ջրերը պարզվում են նրանց համար, ովքեր մինչև հիմա փորձում էին հայ հասարակությանը համոզել, թե 44-օրյա պատերազմը Ադրբեջանն ինքնուրույն սկսեց Արցախի դեմ:

Հետո, արդեն, երբ այդ որոշումը պետք է սկսի աշխատել, մի երկու օր առաջ իրազեկում են հանրությանը, թե գիտե՞ք, արդեն այսինչ հարկը, տուրքը, տուգանքն ու եսիմինչը ավելանում են։

Հասկանում եմ, որ շրջագայելը շատ ավելի հաճելի զբաղմունք է, քան քաղաքի մաքրություն ապահովելը, բայց այս իրավիճակում պատասխանատուների գործուղում-շրջագայությունը, մեղմ ասած, անտարբեր վերաբերմունքի դրսևորում է մեր քաղաքի նկատմամբ։

Նորից տռապ` Երևանի սրտում:

Արդյունքում ավելի շատ հերթեր են գոյանում, քան լուծվում է քաղաքացիների խնդիրները։

Ընդդիմադիր դաշտում այս պահին միայն «Մայր Հայաստան» շարժումն է, որ ունի հստակ դիրքորոշում, այն է՝ ընդունել ռուսական առաջարկը, պահպանել եղածը և կառուցել անվտանգ ու մրցունակ պետություն՝ թույլ չտալով նոր պատերազմ։

Հայաստանի կարգավիճակը դրվե՞լ է աճուրդի։

Ահա այս Թուրքիայի հետ է «երկխոսում» Փաշինյանը՝ զուգահեռաբար հակառուսական ու հակաիրանական քաղաքականություն վարելով։

Դա քաղաքապետի մակարդակի խոսակցություն է, թաղապետի մակարդակի խոսակցություն է։

Ուրիշ ի՞նչ «անակնկալներ է» պատրաստում Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև «խաղաղության պայմանագիրը»։

Տեղի է ունեցել փոխշահավետ համաձայնություն՝ Նիկոլը հողերն է «ուտում», Մհերը՝ փողերը։

Կադրերը՝ Ավան վարչական շրջանից, Ավան-Առինջ թաղամասից, Պուշկին-Եկմալյան խաչմերուկից։

Ինչո՞ւ է սրիկա հանցախումբը համերգներով ու հեծանիվ քշելով զբաղեցնում մարդկանց։

Տարածքում կա ազատ գոտի, որը չի ծառայում բնակիչներին և ըստ բնակիչների՝ պատկանում է Ավինյանի ընտանիքի անդամներից մեկին։

Խաբեբայությունը, պարտությունները և հետընթացը բոլոր ոլորտներում են։ Սպորտը բացառություն չէ։

Իսկ Հայրենիքի փրկության և բարգավաճման գործում պետք է կանգնած լինենք առաջին գծում։

Աննա-Էրատոյի տեսանյութը դիտելուց հետո պարզվեց, որ կադրերում շատ են երևում նույն մարդիկ…։