Բայց չէ՞ որ այս իշխանությունները քրեական գործեր են հարուցել և մեղադրանքներ առաջադրել ձեր հոր, եղբոր նկատմամբ։

Մարդկանց հոսքն ու շարժը նույնիսկ չընդհատվող հրավառություններն էին խլացնում։

Եռաբլուրում մեր բոլոր նահատակների համար մոմեր վառելու ընթացքում մեկ էլ մոտեցա շիրիմներից մեկին։

Մարդիկ արձագանքել են Արթուր Եղիազարյանի մայրիկի խնդրանքին, եկել և ծաղիկներ են խոնարհել նրա շիրմաքարին։

Հրապարակում տոնում են 90%-ից ավելին այլազգիները: Չնայած նենց էլ չի, որ շատ շատ են հրապարակում մարդիկ:

2023 թվականին եթե չքշենք դավաճաններին, ապա մեզ սպասվում է ոչ միայն Արցախի, այլև Հայաստանի վերջնական կործանում։

Այդ ժամանակ իշխանությունները չքմեղանում էին, թե նախկինում իրենցն է եղել, ուղղակի ձնհալից հետո կրկին վերադարձել են։ Բայց բոլորն էլ պնդում էին, որ դա մեր հատվածն է, ու կարելի էր պահել։

Չարիքի, ստի, հայատյացության այս իշխանությունը պետք է հեռանա, ավելի ճիշտ՝ վռնդվի։ Հակառակ դեպքում ազգովի խայտառակվելու ենք, թեև արդեն խայտառակվել ենք, որ սրանք դեռ իշխում են։

Արցախցիների գլխավոր մտահոգությունն այդքան պարենի, վառելիքի ու դեղորայքի հետ կապված խնդիրները չի, որքան ապագայի նկատմամբ անորոշությունը։

Այս երկու տարիների ընթացքում մենք չկարողացանք նվաստացուցիչ պարտությունից հետո ոտքի կանգնել, ամրացնել զինված ուժերը, վերականգնել մեր ազգային արժանապատվությունը։

Հո կրեատիվ արցախցիներս նորաթուխ մայրիկին առանց ծաղկեփնջի չէին թողնի։

Այս պաշարով ենք մենք փակում օրացուցային տարին և սկսում նորը։

Հայաստանի իշխանությունն առկա հնարավորություններից, եղած գործիքներից, միջազգային համագործակցության լուրջ պոտենցյալից օգտվելու փոխարեն ընտրել է դրանք մինչև վերջ փոշիացնելու սկզբունքը։

Նիկոլը խոստանում էր երջանիկ անհատ․ արդյունքում մենք ստացանք սգի մեջ գտնվող անհատ, հղփացած ու երջանիկ իշխանավոր։

Ես պետքա այնքան ապրեմ, որ տեսնեմ հայրենակիցներիս էս օրը գցողների պատիժը, մեկ առ մեկ, ու հաստատ տեսնելու եմ։

Այն խորին համոզմունքն ունենք, որ Հայկական բանակը հայոց ավանդական մարտական ոգով, պայքարը շարունակելու անկոտրում վճռականությամբ դեռ նոր հաղթանակներ է կերտելու։

Արցախի պետականությունը ոչնչացրածները և Հայաստանի ինքնիշխանությունը գետնին հավասարեցրածները հանուն ինքնիշխանության՝ օրենսդրական նախաձեռնություն են անում։

Այդ տարի ամանորը շրջանցեց Հայաստան աշխարհը և հաջորդ առավոտ, օրացույցների վրա ոչ թե հաջորդ տարվա հունվարի 1-ն էր, այլ նախորդ տարվա դեկտեմբերի 32-ը։