Քաղաքի բնակիչները կրկին մնում են անպաշտպան՝ բառիս բուն իմաստով շնչելով թույն։

Նուբարաշենը թույնի մեջ է, Երևանը՝ պատանդ։

Պայմանավորվածությունների պահպանման և ռեգիոնում իրական խաղաղության համար Հայաստանում պետք են նոր իշխանություններ։

Հիմա միայն ՀԱՅԱՍՏԱՆՅԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ մեզ կփրկի։ Հայաստանի օրակարգից դուրս այլ օրակարգ չի կարող լինել։

ՔՊ-ականները այս առումով ևս ամբողջությամբ տապալել են մայրաքաղաքի կառավարումը։

Խաղաղության մասին հայտարարություններ, առանց ակնհայտ երաշխիքների։

Դետալները շատ բան, երբեմն էլ՝ ամեն ինչ են կանխորոշում։

Փաստորեն Հայաստանում մարդ չկա, որոշում կայացնողից բացի։

Փաշինյան–Ալիև–Թրամփ հանդիպումը որոշ շրջանակներում կարող է ներկայացվել որպես դիվանագիտական նվաճում։

Ծառերը լրիվ չորացած են՝ տարածքը վերածվել է անշունչ ու անմխիթար տեսարանի։

Իր ստորագրությունը որևէ նշանակություն չունի, եթե հանրային ընդվզում լինի։

Հայաստանի առանձնահատկությունն այն է, որ «պետության թաղումը» տեղի կունենա ոչ թե սգո ռեքվիեմի, այլ տարբեր Լոպեսների և նրանց նմանների ուրախ երգերի ու համերգների ներքո։

Այդ հանդիպումը «պատմական նշանակություն կարող է ունենալ աշխարհի համար»:

Հրազդան գետի բնապահպանական պաշտպանում և մաքրում ծրագրով 2025 թ-ի բյուջեով տրամադրվել է 82 մլն դրամ։

Հերթական կոտրված դիտահորը դժգոհություն է առաջացրել քաղաքացու մոտ:

Ալիևը հայտ է փորձում ներկայացնել՝ դիրքավորվելու որպես մահմեդական երկրների ամենահավատարիմ երկիրը՝ ԱՄՆ-ի և Իսրայելի համար:

Գինու փառատոնի վայրը վերածվել է աղբի փառատոնի վայրի:

Նիկոլ Փաշինյանը ոչ թե «խաղաղության խաչմերուկ» է կառուցում, այլ թուրանական միջանցք։ Նրա կյանքի ու աթոռի գինը դա է։