Եթե «խաղաղասիրության» 1-ին փուլի գինը դարձավ Արցախի պետականության ու դրա տարածքների զգալի մասի կորուստը, ապա 2-րդ փուլի գինը կարող է դառնալ Հայաստանի պետականությունը:

90–ականներն ունեին մի քանի խորհրդանիշ, որոնցից մեկը Խաչատուր Սուքիասյանն է, մյուսը՝ Գագիկ Ջհանգիրյանը։ Ջհանգիրյանն ու Սուքիասյանը Նիկոլի «նոր Հայաստանի» կարկառուն ներկայացուցիչներն են։

ՀՀ քաղաքացիները «թավշյա» թալանի են ենթարկվում։ Օրը ցերեկով։ Հեղափոխավարի։

Վահագնին հենց դրա համար էլ նշանակել են նախագահ, որ ոչ թե պետության, այլ մեխի գլխի ֆունկցիա կատարի, Ղարաբաղն Ադրբեջանին չհանձնելն էլ պոպուլիզմ համարի:

2018–ի իշխանափոխությունից հետո մեր հանրությունն ապրում է սկանդալից սկանդալ, շոկից շոկ, ցնցումից ցնցում գրաֆիկով։

Թեև Վահագն Խաչատրյան/Խաչատուրյանը քաղաքականապես տհաս է, բայց նույնիսկ նա է հասկանում, որ Նիկոլը քաղաքական լեշի է վերածվել ու շուտով թռնելու է աթոռից։

Նիկոլը կարող է անգամ սեփական ընտանիքի անդամների արյունը թափել, միայն թե աթոռից չզրկվի, որովհետև վախկոտ է ու ագահ։

Ֆուտբոլի ազգային հավաքականը խայտառակ պարտություններ է կրում։ Սակայն դա չի դառնում ֆուտբոլի ֆեդերացիայի ղեկավար կազմի ու հավաքականի գլխավոր մարզչի հրաժարականի պատճառ։

Նիկոլ Փաշինյանն ու Իլհամ Ալիևը «պասերով» են խաղում: Նիկոլը խոսում է զիջումներից՝ անունը դնելով խաղաղություն, իսկ Իլհամը խոսում է Հայաստանի տարածքներից ու Արցախն Ադրբեջանի կազմում տեսնելուց:

Նիկոլն ավելի մեծ չարիք է, քան մեր թշնամիները, քանզի վերջիններս գործում են անթաքույց ու դիմացից, իսկ Նիկոլը գործում է «խաղաղության» քողի տակ ու թիկունքից:

Կենտրոնական բանկի խնդիրն այս պայմաններում պետք է լինի արտարժույթային ներհոսքը կառավարելն ու դրամի «գերուժեղացումը» կանխելը։

Թիվ մեկ «Սաշիկն» ինքը՝ Նիկոլ Փաշինյանն է։ Նա մտել է պետական բյուջեի գրպանն ու դուրս չի գալիս։

Մեր բոլոր հիմնավոր փաստարկները թուրքական նախապայմանների մասին չլսելու էին տրվում նիկոլենց կողմից, թե բա՝ թողեք, թող բանակցենք, սահմանը բացենք ու լավ ապրենք։

Վիկտորինը իրեն պահում է ՔՊ–ականի պես, այսինքն՝ այնպես, ինչպես «ղուշբաս» Արփի Դավոյանը, «իրավաբան–գինեկոլոգ» Անահիտ Ավանեսյանը կամ ՔՊ–ից տարած ու հետ բերած Լուլուն կպահեին։

Ամբոխավար Նիկոլի համար փողոցից զրկվելը նույնն է, ինչ ձկան համար ջրից զրկվելը։ Դրա համար էլ հիմա նա փորձում է գոնե փողոցի իմիտացիաներ ստանալ, ֆոտոներ ստանալ, որպեսզի ինքն իրեն, թիմակիցներին ու քչացող կողմնակիցներին ցույց տա, որ «տանն» է ու վերահսկում է իրավիճակը։

2008–ին նա ուզում էր զավթել իշխանությունը։ Հիմա ուզում է զավթածը պահել։ Բայց միևնույն է թռնելու է։ Կամ՝ թռցվելու։

Նիկոլին թվում է, թե խմբագիր աշխատած տարիների իր մանր ժուլիկություններն անցնում են նաև միջպետական ու միջազգային հարաբերություններում։

Նիկոլ Փաշինյանի համար կա լակմուսի թուղթ։ Ով խոսում է թուրք–ադրբեջանական օրակարգով, նրան էլ համարում է իրական թիմակից։