Փաշինյանը գործարքի է գնացել սորոսականների հետ՝ «Դուք ինձ աջակցում եք Ամուլսարի ու իշխանական աթոռը պահելու հարցերում, իսկ ես ձեզ հնարավորություն եմ տալիս գործել Արցախում» տարբերակով։

Այս ամենը կշարունակվի այնքան, մինչև որ սպառվեն շոուների բոլոր ռեսուրսները և պողոսները հասկանան, որ իրենց պարզապես խաբել են:

Նիկոլի ավագ դուստրը փորձեց Ամուլսարի պատմությունից հետո իր վրա վերցնել կրակը, բայց, ցավոք, կրակն ընկավ հոր պատճառով։

Նիկոլ Փաշինյանը որոշել է «Հայկական ժամանակ» թերթի գլխավոր խմբագրի իր երբեմնի կարգավիճակը փոխարինել նորանկախ Հայաստանի գլխավոր խմբագրի ու սրբագրիչի կարգավիճակով։

Երբ նախագահին վերջնագիր էին ներկայացնում`սպանված պետական այրերի դիակները դեռ չսառած, էլի՛ առաջնորդվում էին Սահմանադրության տառով  եւ ոգով։

Առաջին անգամ պողոսները սկսել են հավատալ այլ դեմագոգների ու հայհոյել Նիկոլին: Դա է պատճառը, որ «ժողովրդի» վարչապետը չի կարողանում որոշում կայացնել:

Փաշինյանը մենակ է մնացել (չհաշված տնեցիներին), բայց պետք է ինքն իրեն մեղադրի, քանզի ագահություն արեց։

Թող պողոսները և հատկապես նրանց սիրելի Նիկոլ Փաշինյանը մտածեն։ Պողոսներին վաղը չի հետաքրքրելու, որ իրենք սովից զկռտում են «բնապահպանների» արածների պատճառով։

Այնքան շատ է խոսում, այնքան հաճախ` լեզվին զոռ տալու որեւէ առիթ բաց չթողնելով, որ երեւի ինքն էլ չի հիշում` ինչ է ասել նախորդ ու նախորդի նախորդ ելույթներում։

Աթոռի հետ համեմատում են Արցախն ու կշեռքի նժարի վրա ավելի ծանր կողմ տեսնում աթոռին։

Փաշինյանը հիմա սարսափով է պարզել, թե ինչ բեջուռա կենդանիներ են իր հենարանը հանդիսացող անգրագետ պողոսները։

Եթե Թունյանն ու իր նմանները ժամանակին «չէ» ասեին Նիկոլի գըմփ-գըմփ-հու ընտրություններին, ո՛չ իրենք այսօր կհայտնվեին անհարմար վիճակում, ո՛չ Նիկոլին մերժած մեծամասնությունը։

Թիվ մեկ «Պողոսին» չարժե նախանձել: Ալիքի գագաթին հայտնվելուց հետո գահավիժելը սարսափելի ցավոտ է լինում:

Մինչեւ հիմա Սորոսն էր դրամաշնորհներ տալիս, հիմա կառավարությունն է սպոնսորություն անում սորոսական ծրագրերին:

Արա Պապյանի նմանները որսացել են, որ Ամուլսարի հարցը շահարկելով կարող են գալ իշխանության: Դրա համար էլ Ամուլսարի դարդն են լացում՝ կոկորդիլոսի արցունքներ թափելով:

Թունյանը, կամա թե ակամա, «փչացրել» է Նիկոլ Փաշինյանին և նրա կառավարման ձևը: «Փչացրել» է երկու «հոդվածով»:

Թավշյա կառավարությունը վաղ թե ուշ պատասխան է տալու իր հանցավոր անփութության կամ միտումնավոր անգործության համար։ Առնվազն միջազգային արբիտրաժային դատարանում։

Եթե Փաշինյանը լեգիտիմության խնդիր չզգար, ապա չէր վախենա սեփական խմբակցությունից, որը, ինչպես պարզվում է, ականապատված է եղել իր համար։