Րաֆֆի Հովհաննիսյանը պոպուլիստ է՝ նա պարզապես պետք է հեռանա ասպարեզից։

Իշխանությունների նկատմամբ ատելությունն այնքան մեծ է, որ անգամ համայն ազգի դրական կարծիքը վայելող մտավորականն էլ կանգնի ՀՀԿ–ի կողքին, ուղղակի կվարկաբեկվի։ Հետո, այս տարիներն ապացուցել են, որ այդ մտավորականները 99,9 տոկոսով վարժեցրած դելֆինների նման են, որոնց կերակրում են և վարժություններ են անել տալիս։

Արդեն ամեն ինչը ծիծաղելի հանգամանքների է տանում, ինչ–որ անբացատրելի գործունեություն է, փաստորեն, արդեն։ Ցինիզմը քաղաքական դաշտի համար ավելի վտանգավոր է, քան ցաք ու ցրիվ ընդդիմությունը։ Նման ցինիզմ Հայաստանի պատմության մեջ դեռևս չի եղել։

Րաֆֆի Հովհաննիսյանն այլևս իմ հայրը չէ։ Փետրվարի 18–ից նա պատկանում է ձեզ։

Իհարկե, ընտրակեղծիքներ լինելու են, բայց մեր խնդիրն է` չթողնել, որ ՀՀԿ-ն ընտրակեղծիքներով ապահովի 40 տոկոս քվե, և ասեմ, որ դա իրատեսական նպատակ է

Եթե հերթական անգամ փորձ արվի խեղաթյուրել ընտրողի քվեն` բնականաբար, ԲՀԿ-ն չի ընդունելու ընտրությունների արդյունքն ու ոչ օրինական ընտրված քաղաքային իշխանությունում մենք մանդատ չենք վերցնելու: Բայց ես վստահ եմ, որ մենք կոտրելու ենք քաղաքական մենաշնորհն ու հաղթելու ենք:

Եթե այս չորս քաղաքական ուժերը՝ ԲՀԿ-ն, ՀԱԿ-ը, Դաշնակցությունը, Ժառանգությունը նախընտրական փուլում չաշխատեն միմյանց դեմ, և ձևակերպեն միասնական խնդիր՝ պայքարել ընտրակեղծքիների դեմ, ապա վստահ եմ, որ դա համագործակցության լավագույն տարբերակն է: ԲՀԿ-ն իր մասով, այս երկու կետերը, վստահեցնում եմ, պահելու է:

Իշխանությունների հնարավորությունները՝ կեղծել ընտրությունները ՀՀ մասշտաբով մի քանի անգամ ավելի մեծ են, քան կեղծել ընտրությունները Երևանի մասշտաբով: Այն վիճակում որևէ շանս չկար, և դեպքերի զարգացումը ցույց տվեց դա:

ԱԳՆ–ի կամ Կառավարական 2-րդ շենքը վաճառքի հանելու փաստը արժևորում եմ որպես ազգային արժանապատվության գիտակցումից ու մտավոր կարողություններից զուրկ մի խումբ տգետ չինովնիկների նախաձեռնած օրինազանց կամայականության սանձարձակ փաստ, որով նսեմացվում են մեր ազգային մշակութային ժառանգությունն ու ընդհանրապես մեր պետականությունը:

ՀՀԿ-ական ուսխորհուրդները գաղափարապես նույնքան սնանկ են որքան իրենց հովանավորող ՀՀԿ կուսակցությունը: Իրանց պետք չէ վերաբերվել, իրենց պետք է անտեսել:

Սերժ Սարգսյանն է բանակի գերագույն գլխավոր հրամանատարը, և նա է անմիջական պատասխանատուն այն բանի, որ բանակում տիրում է որոշակի տեսակի «բեսպրեդելը», ինչը զինծառայողներին սպառնում է ամենօրյա նվաստացմամբ, հաճախակի բռնություններով և երբեմն՝ մահվամբ:

Տավուշի մարզի ուղղությամբ կրակոցները, հայ զինվորականի սպանությունը քայլեր են, որով Ադրբեջանի ղեկավարությունը փորձում է ցրել իր զինվորների կորստի հետ կապված տրամադրությունները:

Գործող նախագահն ի սկզբանե արդեն լեգիտիմ չէ՝ անկախ նրանից, թե քանի թեկնածու կմասնակցի։ Մնացածն ածանցյալ է։

Իմ շանսը ո՞րն ա։ Հարյուրից 90, 80, 70, 60 խփեմ։ Էտ ա։ Ինչքան ուզեք, էնքան խփեմ։

Ներկա վակուումը նոր գործընթացների սկիզբ կարող է հանդիսանալ, որում ավելի ներգրավված կլինեն մարդիկ, ովքեր ավելի հակված են հույսները դնել իրենց վրա:

Նախագահական ընտրությունները նման են լինելու Թուրքմենստանի ընտրություններին՝ մի միջոցառում, երբ բոլորի համար պարզ է, որ «սիրելի» առաջնորդն է ընտրվելու:

Մի կողմում իշխանությունն է, որ տապալել է այս հինգ տարին, մյուս կողմում՝ մնացածը, իսկ այդ մնացածի մեջ շատ կարևոր է կենսագրությունն ու անցած ճանապարհը։

Ցանկացած փոփոխություն նորություն է, հինն արդեն սովորական է. պարզ է, թե ինչ է պետք անել (ավելի ճիշտ՝ ինչ չանել), ով է մեղավոր, որ ամեն ինչ վատ է… Շատ բան է կախված հենց նրանից, թե որքանով են մարդիկ ներքուստ պատրաստ նորությունների, փոփոխությունների: