Ես չեմ կարող ընդունել մի մարդու որպես իմ նախագահ, երբ այսքան զոհեր են եղել, օրինակ՝ մարտի 1–ը։ Ես չեմ կարող ընդունել մի մարդու, ով միայն տանջում է այս ժողովրդին։

Քաղաքացիական պայքարը անհնար է առանց քաղաքական պայքարի, քանի որ այն բոլոր բացասական կողմերը, որի դեմ պայքարում է քաղաքացիական հասարակությունը, գալիս է հասարակության շահերը ոտնահարող քաղաքական կուրսից:

Անհրաժեշտ է միասնական ուժերով վերսկսել ու լայնորեն ծավալել այդ լոզունգների շուրջ աշխատավոր խավերի համախմբման գործընթացը:

Իշխանության ցանկացած հատվածի որոշում, գործողություն պետք է ընկալել, որպես Սերժ Սարգսյանի կողմից անմիջականորեն հրահանգավորված:

Եթե Սերժ Սարգսյանն առաջ վիրտուալ կյանքի մեջ էր, հիմա ոչ ադեկվատ կյանքի մեջ է։ Նա հենց հիմա ոչ մի հարցի ադեկվատ գնահատական չի կարողանում տալ։

Վլադիմիր Գասպարյանի անպատժելիության վերացման մասին արտահայտությունն իհարկե իրականությանը չի համապատասխանում։ Ես ճիշտ հակառակն եմ տեսնում։

Փորձ է արվում կեղծ օրակարգեր ձևավորել՝ հանրության ուշադրությունը երկրի առջև ծառացած իրապես լրջագույն խնդիրներից շեղելու համար, իսկ ԲՀԿ-ն երբեք չի ներքաշվելու մի պրոցեսի մեջ, ուր բացարձակապես այլ ներքին հոսանքներ և շահեր կան։

Ես չեմ կարծում, թե Լիսկան ստում է, և հավատում եմ, որ նա մնում է Հայաստանի օրինազանց իշխանության հենասյուներից մեկը։ Բացառված չէ, որ իսկապես խորհրդակցած լինեն հետը:

Մենք կնախատեսենք ցանկացած քայլ, որը կտանի դեպի իշխանափոխության նպատակի իրագործումը, և ամենակարևորը՝ այդ ուղղությամբ կհասունացնենք քաղաքական գործընթացը:

Այս յուրացումները նորություն չեն, այս իշխանության կառավարման բոլոր տարիներին էլ նման յուրացումներ տեղ են գտել, և դա դարձել է այս իշխանությունների գործողությունների գլխավոր ոլորտը։

Բուրժուդեմոկրատական հեղափոխությունը ես հասկանում եմ որպես ազատ շուկայի, ազատ մրցակցության և ազատական արժեքների ռեաբիլիտացիա:

Ցավով եմ նկատում, որ պատերազմին պատրաստ լինելը լուրջ չի ընկալվում մեզ մոտ: Բացի ռազմական բաղադրիչից, դա վերաբերում է նաև քաղաքացիական պաշտպանության ուժեղ համակարգի ստեղծմանը

Ես համոզված եմ, որ այդ մարդկանց, նրանց թվում նաև Տիգրան Սարգսյանի, «ծերությունը» հաստատ ոչ միայն ապահով չի լինելու, այլև Հայաստանում չի լինելու։

Բռնապետական իշխանությունը շատ լավ գիտակցում է՝ իր համար ամենավտանգավորն այն է, որ այս խավը կարող է դառնալ իր դեմ հեղափոխության կարեւոր բաղադրիչը։

Այն, որ վարչապետը հրաժարական չի տալիս, պայմանավորված է նրանով, որ մենք գործ ունենք ոչ թե Տիգրան Սարգսյանի հետ, այլ մի քաղաքական արատավոր համակարգի, որի ընդամենը մի փոքր մասն է նա կազմում:

Եթե վերևում հոգևորականի համար Աստված չկա, ներքևում էլ նախագահ չկա, ապա նման դեպքերը (օֆշորային մեքենայությունները–խմբ.) հնարավոր են

Հայաստանյան այսօրվա պայմաններում եթե մեկից 10 դրամ ես ուզում, չեն տալիս, 10 մլն էդ ո՞վ հենց այնպես կտա վարչապետին, որ նա վերցնի, ծախսի։

Որևէ պետական պաշտոնյայի, այդ թվում և Տիգրան Սարգսյանի նկատմամաբ նման կասկածը այդպես էլ կմնա կասկած, քանի ապացուցողական բազային թույլ չեն տա կուտակել կրիտիկական մասսա։