Սերժ Սարգսյանը լուռ է։ Նրա փոխարեն խոսում և ցուցադրում են «անկախ» լրատվամիջոցները։

Սերժ Սարգսյանը դրսում ասելիք չունի։ Նույնն էլ ներսում է։ Ի՞նչ ասի, երբ ամեն ինչ պարզից էլ պարզ է։

ՀՅԴ–ն վաղուց է կոալիցիա կազմել իշխանության, ավելի կոնկրետ՝ Սերժ Սարգսյանի հետ (հենց Սերժ Սարգսյանի, այլ ոչ թե ՀՀԿ–ի)՝ մանրամեծածախ տարբերակով առաջարկելով իր ծառայությունները։

Հավերժ երիտհանրապետական Ավագյանը նախագահականի գրանտները պետք է մսխի միայն անշառ և խիստ «հայրենասիրական» ակցիաների վրա:

Ասում են՝ ինչպես տարին դիմավորես, այնպես էլ այն կանցնի։

Իսկ ինչի՞ համար են պատասխանատու Սերժ Սարգսյանը եւ իշխող ուժը:

Միակ ռացիոնալ տարբերակը մնում է անվտանգ ու անցնցում իշխանափոխության պատրաստվելը։ Դա ձեռնտու է բոլորին, այդ թվում ու նախևառաջ Սերժ Սարգսյանին։

2008թ. նախագահական ընտրությունների ժամանակ գեներալ Մանվել Գրիգորյանը տվայտանքների մեջ էր։ Նա չէր կարողանում կողմնորոշվել, թե ում կողմն անցնի՝ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի՞, թե՞ Սերժ Սարգսյանի։

Ամենահետաքրքիրն այն է, որ Հայաստանի բնակչության բացարձակ մեծամասնությունը գիտի իրավիճակը շտկելու միակ ելքը։

Սեյրանն ԱԺ–ի իր ելույթում ներկայացրեց բանդայի մանիֆեստը։

Տնաբույծ «արևմտամետները» մի հետաքրքիր հատկություն ունեն։ Սրանք ապրում են Պուտինի ինադու։ Ավելի ճիշտ, ցույց են տալիս, որ ապրում են Պուտինի ինադու։

Բուլիմիա: Հիվանդություն է: Մարդը ուտում, ուտում, լափելու աստիճանի ուտում է, բայց չի կշտանում: Ուղեղը ստամոքսին չի ուղարկում ազդակը, որ կշտացել ես՝ հերի՛ք է: Ու շարունակում է բուլիմիկը ծամել:

Համաձայնեք՝ թիկունքից կամ շքամուտքում հանկարծակի հարվածելը բացարձակապես ուժի մասին չի խոսում. հակառակը...

Ժամանակն է գործող իշխանությանը ուղարկել «քաղաքացիական դաշտ»: Համ էլ դրանից հետո այլեւս չեն տանջվի՝ հետեւելով, թե ով որ հարցն ինչքան է քաղաքականացնում:

Մարդիկ դրամի ուշաթափության օրն անվանեցին «Սեւ չորեքշաբթի», իսկ գալիք Ամանորը՝ «Սեւ Նոր տարի»:

Հայաստանին որակապես նոր իշխանություն է պետք։ Հակառակ դեպքում բոլորս ենք ապրելու օրվա կուրսով՝ չիմանալով, թե վաղն ինչ է լինելու։

Մարդ ինչ աստիճանի մեգադհոլ պետք է լինի, որ տնտեսության մեջ արձանագրվող խայտառակ վիճակին անդրադառնա ու ծպտուն չհանի Սերժ Սարգսյանի մասին, այլ քննադատի Քոչարյանին ու ընդամենը ծղրտոցներ արձակի ԿԲ–ի գործունեության թեմայով։

ՀՀԿ ղեկավարի բարկանալը, ձեռքը սեղանին խփելն ու դոլարի գինն ընկնելը մեկ է եղել (տեսնես՝ այդ ո՞ր սրիկան էր որոշել դոլար–դրամ խաղերով փչացնել հոգատար ղեկավարության տրամադրությունն ու մարդկանց տրամադրել «ժողովուրդների» հոր դեմ)։