Քաղաքական ու տնտեսական կյանքի ապամենաշնորհացումը քաղաքական օրակարգի թիվ մեկ խնդիրը պետք է լինի հայաստանակենտրոն բոլոր սուբյեկտների համար։

Հաղորդումը ձգվելու է մինչեւ 2017 թվականը՝ «Ապահով Հայաստանի» թշվառներին բայրացակամորեն տրամադրելով իշխանությունների հանդեպ:

Առաջիկայում պարզ կդառնա՝ կձևավորվի կոալիցիո՞ն կառավարություն, թե՞ կլինեն նոր ընտրություններ։ Հայաստանի համար ամենաձեռնտու տարբերակը «Արդարություն և զարգացում» կուսակցության կոալիցիան է քրդամետների հետ։

Թող ՀՀԿ–ականներն ու Նազարյան Ռոբերտը դեմագոգիայով չզբաղվեն։ Ամեն ինչ պարզ է ու հասկանալի։

Մի քանի հոգով ցուցարարի վրա հարձակվելու և քաշքշելու, կամ էլ քաղմասում մարդ ծեծելու գործում ոստիկանները լավ են, բայց վազել չգիտեն, քանի որ հաստափոր են։ Շահենը ստիպեց լեզուները կախ գցել։

Ալիևի ուզածը չստացվեց. Եվրոպայի առաջին օլիմպիական խաղերն Արևմուտքը քաղաքական առումով բոյկոտեց։

ՀԷՑ–ը ղեկավարող Բիբինը երեկ զրկեց ՀՀԿ–ական շոումեններին ինքնադրսևորվելու հնարավորությունից` արտոնված «հանրահավաքում» աքլորանալու շանսից։

Լուկաշենկոյի նման պահվածը, անշո՛ւշտ, չի պակասեցնի «արևմտամետների» սերն առ Եվրոպայի վերջին բռնապետ, քանզի հանուն էժանագին խաղերի՝ կարելի է «Լուկաշենկոյի վկա» դառնալ։

Ե՛վ «Նաիրիտի», և՛ «Որոտանի» հետ կապված՝ հոլովվում է նախկին վարչապետ և օֆշորային սկանդալի գլխավոր սուբյեկտներից մեկը հանդիսացող Տիգրան Սարգսյանի անունը։

Կարող են գնալ կիսանախագահական համակարգը պահպանելու ուղղությամբ (մեր ողջույնները ՀՅԴ վերնախավին)։ Խոսվում է նաև խորհրդարանական կառավարման համակարգին անցնելու մասին (մեր ողջույնները մյուս «խուրդվածներին»)։

Տիգրան Սարգսյանից տարբերվելու ձգտումն ու մոծակների հանդեպ ունեցած բարի վերաբերմունքն էր, թերևս, պատճառը, որ 2014թ. ընդամենը 4,5 միլիոն դրամի չափ էր գումար տրվել մոծակների դեմ հակաահաբեկչական գործողություններ իրականացնելու համար։

Սահմանադրական փոփոխությունների բուն նպատակը վերարտադրությունն է։ Կա նաև այլ կետ այդ նպատակում, այն է՝ իշխանությունը ժառանգական ու փոխանցովի դարձնելը։

Սերժ Սարգսյանին ռուսները թույլ չեն տալիս Իրան–Հայաստան երկաթգիծը կառուցել, թե չէ նա իր՝ 2008–ին տված խոստումը կկատարեր։ Այսպիսի «ատմազկա» է ներկայացվում հանրությանը։

Որոտանի համալիրը սեփականաշնորհում են, որպեսզի էլեկտրաէներգիայի թանկացումից գերշահույթներ ստանան տնաբույծ «ամերիկացիները», իսկ ահա թանկացման տհաճ լուրի հայտարարումը թողնում են Հովիկ Աբրահամյանին։

Հենց իշխանությունների համար իրական վտանգ ներկայացնող սուբյեկտ մտնի քաղաքական գործընթաց, բոլոր տիպի «դիշովկեքի» պահանջը կրկին կունենան նախագահական նստավայրում։

Կոստանյանին սիրում են «ընդդիմադիրները», քանզի նրա դեմ հնարավոր է «թունդ» ելույթներ ունենալ խորհրդարանում, «աչոկներ» հավաքել ու «դուխով տղու» կերպարի մեջ մտնել։

Ամերիկյան գործարարը, վաճառքի թղթերը ստորագրող Երվանդ Զախարյանը, Հովիկ Աբրահամյանը և մյուսները ձևականորեն են մասնակցել գործարքի շրջանակներում տեղի ունեցած ֆոտոսեսիային։

Որքան անկում է արձանագրվում տնտեսության մեջ, այնքան բարձրաստիճան պաշտոնյաներն ավելի շատ են մասնակցում եկեղեցիների բացմանը։