Թեև Թուրքիայում իշխող «Արդարություն և զարգացում» կուսակցությունը խորհրդարանական ընտրություններում զբաղեցրել է առաջին տեղը, այդուհանդերձ, դա պարտություն է Թուրքիայի նախագահ Էրդողանի համար։

Իշխանության ծրագրերը «գորտերի» մասով պարզ է՝ փորձել լցնել այն բացը, որն առաջացել է փետրվարյան գործընթացներից հետո, և խրախուսել նաև ներհաճախորդային գզվռտոցը։

Հիմա Ուկրաինայում սկսվել է կապիկության փուլը։ Օդեսսայի մարզային ղեկավար է նշանակվել տխրահռչակ Սահակաշվիլին։ Այս նշանակումը ցույց է տալիս, թե որքան սնանկ է Մայդանի զոհերի գնով իշխանության եկած մարդկանց խումբը։

Գաղափար, թիմ, առաջնորդ, փող և կազմակերպչական ունակություններ՝ սրանց համադրությունն է քաղաքական պայքարի հաջողության բանալին։ Նշված բաղադրիչներից որևէ մեկի բացակայությունը դեպի պարտություն տանող ճանապարհ է։ Մնացածը լոլոներ են։

Ամենաշինիչ առաջարկս հետևյալն է՝ եկեք մի երկու ժամով ՀՀ բոլոր քաղաքացիներս լքենք Հայաստանը։

«Գրագետներն» ուզում են խլել սեփականությունն «անգրագետներից»՝ նեոբոլշևիկյան այդ գործընթացը ներկայացնելով որպես բարեշրջում։

Հակահայաստանյան են «ռուսամետ» զորիգայկովիչները, որոնք Պուտինին են քծնում։ Հակահայաստանյան են նաև «արևմտամետները»։

«Տաքսիստը» տաքսիների հարցը չլուծեց, բայց իր օրինակով ցույց տվեց, թե ինչպես են «դհոլները» ձայներ և էմոցիա փախցնում բազմաչարչար հայ ժողովրդից։ Իսկ դա վատ արդյունք չէ։

Հաշվի առնելով Հայաստանում տիրող խաղի կանոններն ու իշխանական համակարգում տիրող «ատկատային» բարքերը՝ կարող ենք ենթադրություն–վերլուծություն անել, թե ինչպես է Շաբոյանի բաջանաղի գործը «կպել»։

Չեն ասել, թե ինչքանով է թանկանալու, բայց ասել են, որ այնպես կանեն, որ ո՛չ շիշը վառվի, ո՛չ քյաբաբը։ Սակայն շիշն ու քյաբաբը վաղուց են վառվել։

Երբ հայտարարվեց, որ քաղաքականությամբ պետք է զբաղվեն քաղաքական գործիչները, այդ պահից սկսած՝ պարզ էր, որ իրականում դրված է հետևյալ խնդիրը՝ Հայաստանում քաղաքականությամբ չպետք է զբաղվեն ՀՀ բոլոր քաղաքացիները՝ բացի մեկից։ Դա վտանգավոր ցանկություն է։

Շմայսը անբարոյականություն է համարում «Գեբելսյան» քարոզչամեքենայի պահվածքը և պատրաստվում է բռնաբարել այդ քարոզչամեքենայի կարկառուն ներկայացուցիչներին և նրանց պատվիրատուներին։

«Ծապլվարի ասպետի» կոչման թիվ մեկ հավակնորդ Ժիրայր Սեֆիլյանն իր գաղափարակիցների հետ հայտարարել էր «100–ամյակն առանց ռեժիմի» կարգախոսը և պատրաստվում էր փոթորիկ բարձրացնել ապրիլի 24–ին։

Կրկեսի վերածված քաղաքական դաշտում ծաղրածուների դերակատարում ունեն ինչպես պայմանական իշխանության, այնպես էլ պայմանական ընդդիմության շատ ու շատ ներկայացուցիչներ։

Էլեկտրաէներգիայի սակագնի բարձրացման ու էներգետիկ համակարգում տիրող թալանչիական վիճակի թիվ մեկ պատասխանատուն Բաղրամյան 26–ն է։

Վլադիմիր Գասպարյանի բարեփոխած ոստիկանության քայլող մարմնավորում հանդիսացող Սամվելն իրականում գերհոգնած վիճակում լուրջ բան է արել։

«Ժելեոտածները» հանրությանը փորձում են հրամցնել, թե, իբր, լիսկաներին պետք է փոխարինել տիգրանսարգսյաններով, ու դա համարել հաղթանակ։ Բայց սա կեղծ երկընտրանք է։

Սակագինը շոշափում է ՀՀ յուրաքանչյուր քաղաքացու շահը, և ուրեմն, սակագնի փոփոխության դեմ պայքարի սեփականաշնորհման ու չքաղաքականացման փորձն էժանագին վարքագծի դրսևորում է, որի վերջը կարող է լինել «Տարո՛ն ջան, գեղեցի՛կ չէ» տիպի շոու։