Հարութ Սասունյան. «Նոյեմբերի 2-ի ընտրությունները մի հանրաքվե էին նախագահ Օբամայի վերաբերյալ: Ամերիկացիների մեծ մասին նա հուսախաբ էր արել ձախողված տնտեսական քաղաքականությամբ, իսկ ամերիկահայերին հիասթափեցրել' Հայոց ցեղասպանության մասին իր խոստման դրժմամբ»։

Շահան Գանտահարեան. «Թուրքիոյ նախագահին կատարած յայտարարութիւնը, թէ կը շարունակուին Երեւան-Անգարա անձայն յարաբերութիւնները հաւանաբար նուազ ուշադրութեան արժանանային, եթէ զուգահեռ՝ Զուիցերիոյ նախագահ Տորիս Լէոթարտը թրքական մամուլի ներկայացուցիչներուն այդ ուղղութեամբ յայտարարութիւն չընէր»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Ինչո՞ւ Գյուլը օդանավից Սերժ Սարգսյանին մի ուղերձ չհղեց, թե բարեկամս, այ ես գնում եմ մի մեդալ ստանալու, որի կեսը քոնն է: Ոմանք կարող են ասել' Գյուլը Հայաստանի վրայով չի թռել, դրա համար էլ չի պահպանել բարեկամ նախագահների միջև շփումների այդ սրտառուչ տարբերակը»։

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Իլհամ Ալիևը ամենուրեք փնտրում ու չի կարողանում գտնել A կետում կորցրածը։ Թեև շատ հնարավոր է՝ այդ խորհրդանշական մետաղադրամը գոյություն է ունեցել սոսկ հարբածի նրա երևակայության մեջ։ Ու հիմա նա այբուբենի մնացած տառերով նշվող կետերում փնտրում ու չի գտնում, սակայն կարողանում է այդ փնտրտուքով վարակել ոչ միայն իր ազգակիցներին...»։

Շահան Գանտահարեան. «Ադրբջանը քայլ մը առաջ անցնելով' իր արտաքին գործոց նախարարին բերնով կը յայտարարէ, թէ Ասթանան նոր շրջադարձ պիտի արձանագրէ բանակցային գործընթացին մէջ»։

Ժիրայր Սեֆիլյան. «Ես հայտարարում եմ, որ Հայաստանում նոր իշխանությունը պետք է ձևավորվի անպայման ընտրություններով։ Սակայն ամբողջ խնդիրն այն է, որ քանի դեռ չենք ձերբազատվել այս համակարգից, իշխող ռեժիմից, մենք արդար ընտրություններ չենք կարող իրականացնել»։

Թաթուլ Հակոբյան. «Եվ միայն հոկտեմբերի 26-ին, երբ ադրբեջանական լրատվամիջոցները լուր տարածեցին, որ հոկտեմբերի 27-ին Աստրախան քաղաքում նախագահներ Դմիտրի Մեդվեդևի ու Իլհամ Ալիևի մասնակցությամբ բացվելու է Հեյդար Ալիևի հուշարձանը, պարզ դարձավ, թե ինչու է նախագահների եռակողմ հանդիպումը տեղի ունենում հե՛նց Աստրախանում...»։

Հարութ Սասունյան. «Անցյալ շաբաթ ամբողջ աշխարհի հայությունը ցնցված էր փոխնախագահ Ջո Բայդենի բացահայտումից, որ նախագահ Սարգսյանն ասել էր նրան. «տեսեք, մի թեժացրեք այս խնդիրը [Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը] այժմ, քանի դեռ մենք բանակցությունների մեջ ենք [թուրքերի հետ]»»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության մեջ (հիմնական օրենքում) ոչ մի տեղ գրված չէ, որ ՀՀ քաղաքացին պարտավոր է հլու-հնազանդ ենթարկվել երկրի իշխանություններին: Երկրի օրենքներին' այո, բայց ոչ երկրի իշխանություններին»։

Արամայիս Միրզախանյան. «Հոկտեմբերի 23 -ին CZECH AIRLINES CSA - OK 931 երթուղով, ժամը 05:15 րոպեին, Երևանից - Փրահա- Սթոքհոլմ էի թռչում: Թույլատրվող կշիռով ճամպրուկս հանձնելուց հետո, նշված օդանավային ընկերության հերթապահ պարոն Արսեն Սարգսյանը դիմեց ինձ՝ ասելով...»։

Շահան Գանտահարեան. «Նախ, ամէն բանէ առաջ պէտք է հարց տալ, թէ ե՞րբ նկարահանուած է այս խօսակցութիւնը։ Թուականի նշումի բացակայութեան եւ բովանդակութենէն մեկնելով ապրիլ 24-ի կամ ճանապարհային քարտէսի հրապարակման նախօրեակին կամ մօտաւորապէս այդ օրերուն եղած ենթադրեալ այս խօսակցութիւնը ինչո՞ւ այսքան ժամանակ ետք է, որ կը հրամցուի հանրութեան»։

Էդիկ Անդրեասյան. «ՄԱԿ-ից մինչև Եվրախորհուրդ հենց միայն Ադրբեջանի ամբողջականությունից են խոսում, իսկ պարոն Շարմազանովը մեզ աչքալուսանք է տալիս, բա չեք ասի, Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունն այլևս առաջնային չէ, իսկ դա նշանակում է, որ բանակցությունները հաջող են ընթանում»։

Մարինե Պետրոսյան. «Խոսքն էն մասին ա, որ Հայաստանը վարի դրսում գտնվող հայերին դեպի իրան քաշելու քաղաքականություն: Իսկ դրա համար նախ պետք ա, որ էդ տեսակ քաղաքականություն վարելու ընդունակ մարդիկ գան իշխանության: Իսկ դրա համար, իրա հերթին, նախ պետք ա ձեւավորվի նման քաղաքականությունը կարևոր համարող քաղաքական ուժ: Հայաստանում էսօր չկա նման ուժ, իսկ դրա պահանջարկը կա»։

Հարութ Սասունյան. «Բարաք Օբամայի ժողովրդականությունը երկու կարճատև տարիների ընթացքում կտրուկ անկում է ապրել: Նախագահի վարչակազմի ձախողված աշխատանքից հիասթափված, ամերիկյան հասարակությունը շրջվել է դեմոկրատ պաշտոնատար անձանցից, որոնցից շատերն այժմ մտահոգված են Կոնգրեսում իրենց տեղերը կորցնելուց»։

Էդիկ Անդրեասյան. «ՀՀԿ-ն, հավանաբար, որոշել է մինչև 2012 թվականի խորհրդարանական ընտրությունները մեզ մի լավ զվարճացնել: Սակայն, ի արդարացումն ՀՀԿ-ի ասենք, որ այս կուսակցության գործիչները չեն էլ նկատում, թե ինչպես են անցնում զավեշտի սահմանագիծը»։

Շահան Գանտահարեան. «..Սակայն խնդիրը ժամանակէն առաջ հրապարակ գալով ակնկալե՛լն է, որ այդպիսի բան պատահի։ Որ խայտառակութիւնը չսահմանափակուի Քալիֆորնիոյ մէջ, հասնի Երեւան։ Հասնելով Երեւան առիթի վերածուի, որ արտաքին ճնշումները շատնան Հայաստանի պետութեան վրայ»։

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Ասում են՝ ուժն է ծնում իրավունք։ Իսկ ճշմարտությունը նույնպես ուժ է։ Հիմա մենք մեր ճշմարտության ուժն ինչպե՞ս ենք ծախսում. մեզ հետ ամենադաժան ու անթույլատրելի միջոցներով տեղեկատվական պատերազմ վարող թշնամիների ջրաղացի՞ն ենք ջուր ավելացնում, ի՞նչ է»։

Էդիկ Անդրեասյան. «-Սիրելի հայ գյուղացի, սերմացու ցորեն կուզե՞ս: - Լավ սերմացուն քոռը չի ուզի, մեծարգո վարչապետ ջան: - Բա չըլե~ր, որ տայի: - Բա էս ի՞նչ ա: - Սերմացու ցորեն: - Բա ասում ես չկա: - Քեզ համար չկա, սիրելի հայ գյուղացի: Սա էլիտար սերմացու է, հետևաբար էլիտար գյուղացու համար ենք բերել...»։