Հարութ Սասունյան. «Թուրքական թերթերը, հեռուստաընկերություններն ու կայքերը լայնածավալ լուսաբանություններ կատարեցին Դավութօղլուի՝ հայերի հետ կապեր հաստատելու փորձերի վերաբերյալ»։

Վարդան Մխիթարյան. «Այսքանից հետո ՀՀԿ–ին մնում է ապացուցել, որ իրենք ամեն ինչ արել են, որ ԲՀԿ-ն կոալիցիայում չհայտնվի: Որքան շատ են ապացուցում, այնքան ավելի շատ մարդ է հասկանում, թե ինչ է տեղի ունեցել իրականում և ակնհայտ է դառնում, որ Սերժ Սարգսյանը փորձել, բայց չի կարողացել ԲՀԿ–ի հետ կոալիցիա կազմել»։

Գեղամ Նազարյան. «Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի (ԵԽԽՎ) մշտական հանձնաժողովը մայիսի 25-ին Տիրանայում կայացած նիստում քննարկել է Հայաստանի խորհրդարանական ընտրությունների վերաբերյալ ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության զեկույցը»։

Երվանդ Բոզոյան. «Կա այսպիսի տեսակետ՝ ի՞նչ կարիք կա նորից ու նորից վերադառնալ մեր պատմության ողբերգական էջերին: Ինչո՞վ դա կարող է մեզ օգնել այսօրվա մեր խնդիրները լուծելու համար: Ասեմ, որ եթե մենք հին դասերից լուրջ հետևություններ չանենք, ապա 90 տարի առաջվա պատմությունը կարող է կրկնվել»։

Վարդան Մխիթարյան. «ՀՀԿ-ի հայտարարությունում շեշտվում է, թե ՀՀԿ-ն ստացել է հասարակության ճնշող մասի աջակցությունը: Դժվար է հավատալ, որ կգտնվի գոնե մեկ մարդ, որը կհավատա այս պնդմանը: Աշոտյանին, վարչապետին ու Շարմազանովին չենք հաշվում. նրանք ԿԸՀ–ի հայտարարած թվերին հավատում են, այսպես ասած, ի պաշտոնե։ Հարց է առաջանում, որ եթե իրոք ՀՀԿ-ն այդքան մեծ աջակցություն է ստացել, ապա ինչու էր գիշեր ու ցերեկ ԲՀԿ-ին համոզում մաս կազմել կոալիցիային»։

Վարդան Մխիթարյան. «Գագիկ Ծառուկյանի քայլը ցույց տվեց, որ Հայաստանը դեռ մեծ ներուժ ունի առկա վիճակը փոխելու և նորմալ երկիր դառնալու համար»։

Տիգրան Խզմալյան. «Արդյունքում ստացվեց սա` կրպակների ու շուկաների, հսկիչների ու տեսուչների ոստիականական ոչ պետություն, ոչ էլ հանրապետություն, այլ, ինչպես հուշեց «Թթենի» ֆիլմը չտեսած դատախազի ազգանունը` մանրապետություն: Ոստիկանական մանրապետություն»։

Հարութ Սասունյան. «Հավաստի աղբյուրներից տեղեկացել եմ, որ Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարար Ահմեդ Դավութօղլուն շարունակում է իր ջանքերը սփյուռքի հետ հայ–թուրքական խնդիրների շուրջ անձամբ «երկխոսություն» սկսելու ուղղությամբ»։

Վարդան Մխիթարյան. «Արվում է ամեն ինչ, որ ժողովրդի ուշադրությունը շեղվի ընտրությունների արդյունքներից ու խայտառակ ընտրակեղծիքներից»։

Արծրուն Պեպանյան. «Վհատվելու կարիք չկա. ո՛չ թե երկիրն է մեռնում, կամ ժողովուրդը, ա՛յլ ընդամենը քաղաքական պայքարի մեթոդիկան»։

Վարդան Մխիթարյան. «Բոլորից լավ ՀՀԿ առաջնորդները գիտեն, որ իրականությունն այն է, որ ժողովուրդը ճնշող մեծամասնությամբ դեմ է քվեարկել գործող իշխանություններին»։

Հարութ Սասունյան. « Վերջին տասնամյակներին հայերի մի հոծ զանգված լքեց Եգիպտոսը Միացյալ Նահանգների, Կանադայի և Ավստրալիայի ավելի հանգիստ ափերում բնակվելու համար»։

Վարդան Մխիթարյան. «Իրական քվեարկողների ճնշող մեծամասնությունը ՀՀԿ-ին դեմ է քվեարկել: Այս ամենից քաղաքական ուժերը պետք է համապատասխան հետեւություններ անեն»։

Հայկ Խանումյան. «Նախընտրական թոհուբոհի մեջ գրեթե անուշադրության մատնվեց Եվրախորհրդարանում ընդունված մի բանաձև, որն առնվազն տեղեկատվական լուրջ զենք կարող է դառնալ Ադրբեջանի ձեռքին, և որին ոչ մի կերպ չկարողացան հակազդել ՀՀ ԱԳՆ և Ազգային Ժողովն իր խմբակցություններով»։

Վարդան Մխիթարյան. «Մայիսի 6-ին իրականացված գործողության արդյունքում, որին պայմանականորեն կարելի է տալ “Կալցո” անվանումը, մենք կորցրեցինք Հայաստանը զարգացման եւ առաջընթացի ճանապարհի վրա դնելու հրաշալի հնարավորություն»։

Վահան Իշխանյան. «Հանրապետականի հաղթանակով աղքատության թագավորը, նախագահ Սերժ Սարգսյանը բացարձակ իշխանություն ձեռք բերեց, ուրեմն տնտեսությունը էլի անկում կունենա, աղքատությունը կխորանա, արտագաղթը կշարունակվի, ուրեմն, գուդ բայ ժողովրդավարություն ու բարև հեղափոխություն»:

Նարինե Մկրտչյան. «Հայաստանի պետության աղքատութան և հասարակության ունեզրկության հաշվին ՀՀ իշխանությունները ահռելի ֆինանսական միջոցներ են ստանում օտարերկյա պետություններից և միջազգային ֆինանսական կառույցներից: Այդ միջոցների մի մասի վատնումը տեղական և օտարերկյա չինովնիկների կողմից իրականում ոչ թե պարզապես օրինազանցություն է, այլ կողոպուտ է Հայաստանի ապագայից»։

Վահան Տեր-Ղազարյան. «Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության հիմնադիր անդամներից ոչ մեկն այսօր ներկա չէ այս զրույցին... Այդ ինչպե՞ս եղավ, ինչպե՞ս պատահեց…, որ վերոնշյալ մարդկանց ստեղծած կուսակցությունը խստորեն նմանվեց Անդրկովկասյան կոմսոմոլի համագումարի, նույն ոճով և, ամենազարմանալին, նույն հոգեբանությամբ»։