Գևորգ Լալայան. «Միգուցե իսկապես կոռուպցիան արմատախիլ անելու մեծ ցանկությունն է գերատեսչություն բերել ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանի Տիգրան որդուն' որպես փոխնախարար, եւ մյուս հեռացվածներին փոխարինող երկու նորերին, սակայն ցանկությունը կոռուպցիայի պես չարիքի դեմ պայքարում ամենազորեղ միջոցը չէ»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի լեզվագրական բաժանմունքի 50-ական թվականների մի խումբ շրջանավարտներ, պարզվում է, «Հրապարակ» թերթում տեսել են Լևոն Անանյանի նկարն ու ցանկացել են իմանալ, թե ինչ ներբող է գրված նրա մասին այդ հոդվածում: Ու, այ քեզ բան, հայտնաբերել են, որ ոմն Էդիկ Անդրեասյան հանդգնել է իրենց կուռքին բան ասել»։

Արա Պապյան. «Իննսուն տարի առաջ այս օրերին տարաբախտ Ալեքսանդրապոլ (Գյումրի) քաղաքում հայերի ու թուրքերի միջև բանակցություններ էին ընթանում, մեր կարճատև քաղաքական պատմության թերևս դժվարագույն բանակցությունները: Այդ բանակցությունները 1920թ. դեկտեմբերի 3-ին ավարտվեցին Ալեքսանդրապոլի ծանրագույն պայմանագրի ստորագրումով»։

Հարութ Սասունյան. «Մի քանի օր առաջ ավարտվեց Արցախի Հանրապետության նախագահ Բակո Սահակյանի երրորդ այցը Լոս Անջելես: Ի տարբերություն նախորդ երկու այցերի, անցյալ շաբաթ նա' որպես պետության ղեկավար ընդունելության արժանացավ հայտնի քաղաքական գործիչների կողմից»։

«Գյուլը, մեր կարծիքով, գտել է հարցից խուսափելու իր համար լավագույն տարբերակը' մեղքը պաշտոնական Երևանի, որ նույնն է' ՀՀ նախագահի վրա բարդելը: Եվ մենք դարձյալ խնդիրներ ունենք»։

Էմիլ Աբրահամյան. «Դուք' սկսած առաջին դեմքից մինչև իր մերձավորները, նախարարները, պատգամավորները, գեներալները և իրենց բոլոր ազգականներն ու մերձավորները' ձեզնից սերվածներին ազատում եք բանակային ծառայությունից կամ տեղավորում հարմարավետ և տաքուկ տեղեր' դրանով իսկ դրսևորում եք և սերմանում «կաստայական-ընտրախավային» թշնամանք հասարակության նկատմամբ»։

Վարդան Օսկանյան. «Այս տարի Ադրբեջանի ռազմական բյուջեն գերազանցում է Հայաստանի և Ղարաբաղի ընդհանուր բյուջեի ծախսային մասը: Այս հանգամանքը, ինչպես նաև օրական ավելի քան 30 միջադեպերը շփման գծում, խաղաղության հույսեր չեն ներշնչում' հատկապես հաշվի առնելով որևէ փաստաթղթի շուրջ որևէ համաձայնության ակնարկի իսկ բացակայությունը»։

Վահե Սարգսյան. «Իր տարածքային ստորաբաժանումից բնավ ետ չի մնում նաև մայր կառույցը' ՀՀ Ոստիկանության Անձնագրային և վիզաների վարչությունը: Անվերջանալի ու նյարդային հերթերի պայմաններում մահկանացուն ստիպված է հաշվառման ձևաթուղթը լրացնելուց հետո դուրս գալ մասնաշենքից, դիմել դիմացի շենքում գտնվող ծառայություններ, որպիսի ինչ անի՞...։

Հարութ Սասունյան. «Մեծ ակնկալիքներից և երկարատև նախապատրաստություններից հետո, նոյեմբերի 20-ին Հայկական ուսումնասիրությունների ինստիտուտը Հարավային Կալիֆորնիայի համալսարանում հաջողությամբ անցկացրեց' «Հայկական սփյուռք. ընտրովի ղեկավարություն և համաշխարհային կառույց» խորագիրը կրող միջազգային գիտաժողովը»։

Թաթուլ Հակոբյան. «Նախագահ Սերժ Սարգսյանի Լիսաբոն չմեկնելը նրա նախագահության երկուսուկես տարիների արտաքին քաղաքական սխալներից էր և Հայաստանի դիվանագիտության պարտության ընդունումը: Նեղացածի կեցվածք ընդունելը և ՆԱՏՕ-ի գագաթաժողովը բոյկոտելը Հայաստանին դիվանագիտական որևէ շահ չի բերելու»։

Արա Պապյան. «Այսօր պայքարի վճռորոշ փուլի մեջ ենք, քանզի արձանագրություններն անընդունելի են, անընդունելի են մեր ժողովրդի գերագույն և մնայուն շահերի տեսանկյունից: Չի կարելի ժամանակավոր ու խմբակային շահերի համար զոհաբերել ժողովրդի անցյալը, ազգի անվտանգությունը և պետության ապագան»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Հավանաբար, կարիք չկար ծակ պրոֆեսորի հավակնությամբ ՀՀ նախագահին կոնկրետ հանձնարարականներ տալ, թե ինչպես վարվի ՆԱՏՕ-ի հետ: Սրանից մեկ տարի առաջ, ՀՀ նախագահին, չի բացառվում նաև որպես ՆԱՏՕ-ի ու ՆԱՏՕ-ամետ կառույցների ճնշումներն իրականացնող գործիք, Լևոն Տեր-Պետրոսյանն էր դրդում անպայման գնալ Թուրքիա»:

«Երբ հայկական մամուլում ի հայտ եկավ Գեորգի Վանյան անուն ազգանունը, ոչ ոք չէր կարող պատկերացնել, թե ինչպես ու ինչ թփի (ծառի) վրա կարող է աճած լինել այդ ոչ այն է' հատապտուղը, ոչ այն է' ֆրուկտը»։

Հարութ Սասունյան. «Թուրքական խաղը հաջողվեց: Դրժելով հայկական համայնքին տված իր խոստումը, 1990 թվականին նախագահ Բուշը կարողացավ Սենատում կանխել Հայոց ցեղասպանության բանաձևի անցկացումը»։

Շահան Գանտահարեան. «Շրջանային-միջազգային շահագրգռվածությունների ներկա այս փուլում, Լիբանանը նախապատրաստվում է շուտով ընդունելու Թուրքիայի վարչապետի ուշացած, հետաձգված և քաշքշված այցելությունը»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Ո՞վ է ձեզ նման տափակ միտք հուշել, պարոն Անանյան, ազնվորեն խոստովանեք, և ձեզ հետ ոչինչ չի պատահի, հավատացնում եմ: Ոչինչ չի փոխվի ձեր շուրջը, քանզի դուք նույնիսկ ընդունակ չեք գիտակցելու, որ ձեզ դրդել են, ներողություն, հիմարության»:

Հարություն Մեսրոբյան. «Վերջին տաս տարում ընդդիմության կողմից հնչել են բազում կոչեր և հայտարարություններ առ այն, որ շուտով կլինեն արտահերթ նախագահական կամ խորհրդարանական ընտրություններ և այդ ընտրությունների միջոցով մենք կհասնենք հաջողության և հաղթանակի»։

Արամայիս Միրզախանյան. «Չարագործների ընչաքաղցության տենդը այն աստիճանի է հասել, որ իրենց գերշահույթների համար անխղճորեն կտրում են գյուղացու ոռոգման ու անգամ խմելու ջուրը, որն էլ պատճառ է դառնում, որ ժողովուրդը վհատվում է ու հեռանում երկրից: Քարավանները շարունակում են քայլել, իսկ սփյուռքի հարգելի նախարարուհին «արի տուն» է կանչում»։