Զինվորի մահվան մեղքը պետք է փնտրել ոչ թե ազգային բանակում, այլ Սերժ Սարգսյանի հանձնողական ու նյութապաշտ էության մեջ։

«Մենք ներսից պետք է զարգանանք, մեր երկիրը հզորացնենք, մրցակցային տնտեսություն ստեղծենք, ազատ մրցակցային մթնոլորտ ձևավորենք բոլոր ոլորտներում»։

Սերժ Սարգսյանը աճուրդի է հանել Ղարաբաղը, հիմա խաղադրույք է կատարել Հայաստանով:

«Ակնհայտ է, որ երկիրն այս ճգնաժամային իրավիճակից դուրս բերելու համար անհրաժեշտ է լինելու անձերի համագործակցությունը»։

«Մեզ պետք է նոր որակի իշխանություն, ոչ թե նոր Սահմանադրություն»:

«Հնարավո՞ր չէր մեր ունեցածը վերականգնել ու վերանորոգել, թե մենք պետք է Ռոդնինային էլ հաճոյանանք»։

«Դա նույնն է, որ դուք մեկին սիրեք, բայց հենց ամուսնանալու ժամանակը գա, առաջարկեք, որ ուրիշը ձեր փոխարեն ամուսնանա, չնայած ձեզնից ո՞վ ա գլուխ հանում, մեկ էլ տեսար առաջարկեցիք»։

Լավ, ինչպե՞ս բացատրենք տարիքն առած ու կյանքի երկար ճանապարհ անցած մեր ՍԴ նախագահին։

Գործող նախագահը վերարտադրվելու շանս չունի:

Սահմանադրական արկածախնդրությունը կարող է ճակատագրական լինել Հայաստանի համար։

Երկրի գերագույն օրենքը չի կարող ի սպաս դրվել մեկի նեղ անձնական շահերին, չի կարող ապահովել մեկ անձի ու նրա նեղ շրջապատի իրավունքները...

«Նա իրեն գենսեկի դերում է արդեն պատկերացնում, ինչը ենթադրում է բացարձակ իշխանություն և 0 պատասխանատվություն»։

«Փորձելու են ոչնչից փող «կպցնել». կսնանկացնեն էլեկրացանցերը, կգնեն այն ու էլեկտրաէներգիայի գինը կբարձրացնեն»:

«Նախ և առաջ անհրաժեշտ է, որ մարդիկ սիրեն այդ իշխանությանը և նույնիսկ փորձությունների ժամանակ, հանուն իրենց սիրո կանգնեն տվյալ իշխանությունների կողքին»։

Պետություն, որը չնշեց իր ռազմական հաղթանակի 20-ամյակը, բայց ազգովի քննարկում է այլ պետության գործչի արձանի տեղադրման հարցը:

«Կարծում եմ, որ քանի դեռ մենք նման երիտասարդներ ունենք, դեռ զարգանալու հույս ունենք»։

Խոսքս իշխանական բուրգի ներսում մնացած առողջ կամ կիսաառողջ հատվածին է ուղղված։

Դժվար թե ինչ-որ մի արտասահմանյան կազմակերպություն ցանկանա ներդրում անել մի երկրում, որի ղեկավարը հակված է գիշերային որոշումներ կայացնելուն...