«Արտաշես Գեղամյանի արտահայտած մտքերից մեկը ուղղում եմ հենց իրեն. «Ну ка на себя в зеркало посмотри»»...

Հարութ Սասունյան. ««Ազատ Եվրոպա/Ազատություն» ռադիոկայանի ադրբեջանական ծառայության թղթակից Սաադաթ Ակիֆկիզին իր «Ներմուծված խոշոր եղջերավոր անասունները բարիք չեն Ադրբեջանի համար» վերնագրով հոդվածում տեղեկացնում է, որ Ադրբեջանի կառավարությունը 23 միլիոն դոլար է ծախսել «Գերմանիայից և Ավստրիայից 4500 գլուխ տոհմային կովեր ներմուծելու համար»։

Արեգ Գևորգյան. «Մի զարմացեք, երբ վարչախմբի որոշ մանր ներկայացուցիչներ (Աշոտյան, Ավագյան, Շարմազանով և այլն) ձեռնամուխ են լինում գործող իշխանությունների «անխնա» պաշտպանությանը, առանց կաշկանդվելու բացահայտ ստում են, փորձում են ծածկել ու արդարացնել բոլորին հայտնի հանցագործությունները՝ իրենց անխուսափելիորեն դարձնելով հասարակական քննադատության թիրախ»։

«Զրոյից որեւէ բան արտաքին ուժերը չեն կարող ստեղծել: Այստեղ էլ կան ինչ-որ ուժեր, որոնց թվում է, թե եթե լեզու գտնեն ինչ-որ արտաքին ուժերի հետ այստեղ լիդեր կդառնան: Ոչ, ախպեր ջան, նախ այստեղ լիդեր դարձիր, հետո արտաքին ուժերի հետ լեզու գտիր»։

«Հա՛մ նալին, հա՛մ մեխին խփելու փորձեր անելով մինչև ո՞ւր կարելի է հասնել: Հազիվ թե շատ երկար ստացվի գնալ:Ինչո՞ւ եմ հրապարակային գրում: Երևի, որովհետև այլևս չունեմ այն վստահությունը, որ «մեր Նիկոլի» հետ եմ խոսում»:

Կարեն Թովմասյան. «Բավարարվեք եղածով, հույսերդ կտրեք կոռուպցիայի դեմ պայքարից «Սա է Հայաստանը և վերջ»: Հույսներդ կտրեք անպատժելիության մթնոլորտի դեմ պայքարից` «Սա է Հայաստանը և վերջ»:Հույսներդ կտրեք ավելի բարեկեցիկ ու պաշտպանված ապրելու մտքից`«Սա է հայաստանը և վերջ»»:

«Դուք հոխորտում եք, որ «կարո՞ղ է ծեծել եմ էդ աղջկան», իսկ ես Ձեզ ասում եմ, որ մնում էր՝ մի հատ էլ ծեծեիք։ Դուք ասում եք «ձանձրալի բառը վիրավորական չէ ու ոչ էլ հայհոյանք», իսկ ես Ձեզ ասում եմ, որ դուք ինքներդ երևի վատ կզգաք, եթե ինչ-որ մի մրցույթի մասնակցեիք, ու Ձեր աշխատանքը կոչեին, ասենք, ցածրակարգ ու ձանձրալի (որպես օրինակ եմ ասում), առավել ևս, եթե Դուք լինեիք 17 տարեկան»։

Հարութ Սասունյան. «Այս ամսվա սկզբին, թուրքական «Gazete Kars» թերթը նման մի խմբագրական հրապարակեց՝ «Հայկական նախապատրաստական աշխատանքները 2015 թվականի համար» խորագրով, նախազգուշացնելով թուրքերին Հայոց ցեղասպանության մոտալուտ հարյուրամյակի մասին, խորհուրդ տալով նրանց ձեռնարկել հակազդեցության արդյունավետ միջոցներ»։

Անի Քոչար. «Արդեն կեսօրին մոտ է, բայց մեր քաղաքի ճանապարհներն այն վիճակում էին՝ կարծես դեռևս լուսաբաց է, և որևէ աշխատանք չի տարվել ու դեռ օրը նոր է բացվել, դեռևս կհասցնեն ճանապարհներն ու փողոցները բերել այն վիճակին, որ վարորդներն ու հետիոտնը կարողանան քայլ գցել»։

Լևոն Զուրաբյան. «Շնորհակալություն, սպանե՛ք էթիկայի հանձնաժողովը և մենք այլեւս չպիտի ապացուցենք ձեր սարսափը մեր խոսքերով, քանի որ դուք դա անում եք ձեր գործողություններով»։

Վահե Սարգսյան. «Արդեն մեկուկես տարի է անցել այն օրերից, երբ կաթողիկոս Գարեգին Բ-ն այցելեց Վրաստան, եղավ Հայրենի Ջավախքում: Այցը շատերը համարեցին պատմական` ելնելով այն հանգամանքից, որ տասնամյակներ շարունակ Հայոց կաթողիկոսներից և ոչ մեկը չէր այցելել Ջավախք...»։

«Շուրջ հինգ տարի առաջ մեր պետության, մեր ժողովրդի կյանքում նոր հնարավորություն ստեղծվեց»։

«Ստեղծված հանգամանքը ուղղակի նվեր էր ընդդիմությանը, որովհետև Ծառուկյանի չառաջադրվելով վերացավ ընդդիմադիր էլեկտորատի ձայները տրոհելու վտանգը»։

Վահան Բաբայան. «Տրամաբանական է, որ քաղաքականությունը «Ժառանգություն» խմբակցության ղեկավարի համար այն է, երբ գերադասելի է օրերն անցկացնել «լեժանկայի» հետ սերտ համագործակցությամբ իշխանական կուլիսներում ու միջանցքներում քնելով...»։

Թաթուլ Հակոբյան. «Փետրվարի 18-ին կայանալիք նախագահական ընտրությունների նախօրեին ստեղծվել է ներքաղաքական մի իրավիճակ, երբ իշխող վարչակարգի դեմ կարող է դուրս գալ միայն մեկ մարդ՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Սա է դաժան իրականությունը»։

Կարեն Թովմասյան. «Ուրախությամբ արձանագրում եմ, որ Գագիկ Ծառուկյանի գլխավորած ԲՀԿ-ն ընդունեց արժանապատիվ ու բարոյական որոշում՝ որոշելով չառաջադրվել ու չսատարել հանցավոր վարչախմբի պարագլուխ Սերժիկ Սարգսյանին»։

Արեգ Գևորգյան. «ԲՀԿ հայտարարությունը նշանակում էր մեկ բան. Ծառուկյանը չի սատարում Սարգսյանին, ինչը մեկ տարի առաջ պատկերացնելն անգամ անհնար էր»։

Լուսինե Հովհաննիսյան. «Ամեն անգամ, երբ մեկնարկում է նախընտրական տենդը, ու արենան տրամադրվում է ժամանակի հզորագույն ոչնչություններին, որոնք կարող են ասել ցանկացած բան, արտասանել ցանկացած տեքստ, զրպարտել ցանկացած մարդու, քծնել ցանկացած ոչնչության, խեղաթյուրել ցանկացած իրականություն ու սեփական տեսանելիությունը հասցնել զրոյի` հասկանալի է դառնում, որ ՎԱԽԸ նշում է իր հերթական հոբելյանը…»։