Ստեղծված «ոչ կոնվենցիոնալ» իրավիճակում Փաշինյանը դեմքը փրկելու մի՛ տարբերակ ունի ...

Սարգսյանն ընդառաջ չգնաց Փաշինյանի «կապրիզներին»: Ո՞վ կհաղթի նյարդերի այս պատերազմում:

Նիկոլականները ծանր են տարել, որ Քոչարյանը մենակ չէ`կան մարդիկ, որոնք գնահատում են 2-րդ նախագահի պաշտոնավարման տարիների արդյունքները և սատարում են նրան։

Դատավորը որքանո՞վ է պատրաստ «հերոս լինել», կարո՞ղ է վեր կանգնել հեղափոխական կոնյունկտուրայի «թելադրանքից» և քվեարկել «խղճի մտոք»։

Լևոնը մերժվել է 3 անգամ՝ 1996-ին, 1998-ին և 2008-ին: Կմերժվի նաև 4-րդ անգամ: Այս անգամ՝ Նիկոլ Փաշինյանի տեսքով:

Նիկոլենք ուղղորդում էին այգու շինարարության դեմ վանդալիզմը, քանզի թատրոնն իրենց աթոռային հաշվարկների մեջ էր մտնում։

Հետհեղափոխական «թավշյա» դատաիրավական համակարգի համար Սահմանադրությունը, ՍԴ որոշումները, օրենքները ոչինչ են, Նիկոլի ասածը և ուզածը`ամեն ինչ։

Սորոսականներին «ծռերի» հետ շատ բան է միավորում։

Ե՞րբ, ո՞ր պահին, ինչպե՞ս, ի՞նչ գործիքներով է վերականգնվել «չարամտորեն տապալված» այդ կարգը։

«Իզմեր», կայուն սկզբունքներ ու պատկերացումներ չունեցող Նիկոլ Փաշինյանը, կամա թե ակամա, ընկել է Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ստվերի տակ:

Ինչքան մեծանում է հեղափոխական թմբիրից դուրս եկող և իրականությանը բաց աչքերով նայող քաղաքացիների զանգվածը, այնքան ավելի ագրեսիվ է դառնում Փաշինյանի հռետորաբանությունը։

Կառավարությունը լավ բաներն իրեն է վերագրում, իսկ վատերը՝ դուրս գրում հակահեղափոխության վրա։ Իրականությունը, սակայն, լրիվ այլ է։

Ցիտատներ Նիկոլ-վարչապետի ուղիղ խոսքից` առանց մեկնաբանությունների:

Փաշինյանը պետք է զգույշ լինի իր ձևակերպումներում։ Բերանից արտանետած խոսքը հետ դառնալու և նետողին հարվածելու հատկություն ունի։

Նիկոլ Փաշինյանն ընտրվեց վարչապետ, բայց վարչապետ չդարձավ։

Փորձում է ցույց տալ, որ վերելակային դիվանագիտությունն արդյունավետ է, պարզապես կարող է Արցախի «հակահեղափոխական» իշխանությունը ձգտի քար նետել այդ վերելակի մեջ։

Փաշինյանն անձամբ է վերահսկում քաղաքական ու հանրային հնչեղություն ունեցող գործերը՝ սկսած Սաշիկից, վերջացրած Դավիթ Սանասարյանով։

Կա՛ խելագարության կանխավարկածից բխող այդ որոշումը կյանքի կոչելու «քաղաքական կամք»։