Շքախմբի առաջնորդը, գավազանը թափահարելով, գոռաց դերվիշի վրա. «Չե՞ս տեսնում՝ ո՛վ է գալիս. վե՛ր կաց, անպատկա՛ռ»․․․

Երբ եռագույն դրոշը խորհրդանշող գուլպաներ էր հագնում, չէր մտածո՞ւմ, որ ՀՀ դրոշն անարգում է։

1996–ից սկսած՝ եղել է ընդվզում, բայց միայն 2008–ին եղան զոհեր։ Փաշինյանը 2008–ին օգտագործվեց Տեր–Պետրոսյանի կողմից։

Փաշինյանի երազած կերպարում մի քիչ Վանո Սիրադեղյան կա, մի քիչ՝ Լևոն Տեր–Պետրոսյան, մի քիչ՝ Սահակաշվիլի։ Այսօր նա Սահակաշվիլի էր փորձում խաղալ։

Քանի՞ մարդ դուրս կգա փողոց և իր աջակցությունը կհայտնի «հայկական Կոնչիտաների» ճանապարհին կանաչ լույս վառած քայլարածականներին։

Լևոն Տեր–Պետրոսյանն ու Նիկոլ Փաշինյանը 2008–ին ինքնամոռաց վանկարկում էին Մանվել Գրիգորյանի անունը։

Նիկոլ Փաշինյանը գնում է այն ճանապարհով, որը գցել էր Լևոն Տեր–Պետրոսյանը։

Փաշինյանի վարչապետությամբ «քֆուրը» և «քուչի կռիվը» մուտք գործեցին պետական կառավարման ոլորտ:

Հաշվի կնստի՞ պետական բուրդն անձնական բրդի հետ չխառնելու, պետությունը ծաղրուծանակի առարկա չդարձնելու անհրաժեշտության հետ։

Մի բացահայտված ֆեյք ԱԱԾ–ն արդեն ունի՝ Նիկոլի աշխատակազմի ղեկավար Էդուարդ Աղաջանյանը։

Երեկ պոեզիայի օր էր հայտարարված։ Իսկ այսօր «էքշըն» ոճի մեջ էր մտել Նիկոլ Փաշինյանը։

«Պոլիփետիզմի» շրջանակներում են կադրերը հեռացվում պետական պաշտոններից կամ համալրում պետական պաշտոնյաների ցանկը։

Սա ի հայտ կբերի թավշյահեղափոխական վարչախմբի ողջ «պերճանքն ու թշվառությունը»։

Լևոնական իշխանության տարիներին յուրացվել է 10 միլիարդ դոլարից ոչ պակաս գումար։

Նիկոլի խնդիրը Հայաստանում «դուխով» երևալն է, որպեսզի դեռևս իրեն հավատացողների մոտ պահպանի իր մասին միֆը։

Փաշինյանը կա՛մ ծանոթ չէ փաստերին, կա՛մ միտումնավոր խեղաթյուրում է դրանք։

Փաշինյանի համար Արցախը գլխացավանք է։ Նա անկեղծորեն խոստովանում է, որ չի տիրապետում խնդրին։

ԵԱՏՄ-ից դուրս գալու նախաձեռնությունից մինչև Պուտինին «դակլադ» տալը մեկ «թավշյա» քայլ է: