Հայաստանը կործանման տանող այս սայլի անիվը կոտրել ու սայլը հակառակ ուղղությամբ շրջելու առնվազն մեկ հնարավորություն մենք դեռ ունենալու ենք։ Բայց այդ հնարավորությանը պատրաստվել է պետք։

Սրանք նախարարների ինքնուրույն որոշումները չեն, այլ կատարվել են վարչապետ-բռնապետիկի ցուցումումներով։

Ժողովուրդը դեռ լսում ու հավատում է պոպուլիզմի և ստերի մեծն վարպետ՝ Նիկոլին:

Երևանը մի մայրաքաղաք է, որի բնակիչները չեն ճանաչում քաղաքապետին, նույնիսկ անունը չեն հիշում:

Իրականում չեմ հասկանում այն ՀՀ քաղաքացիների ոգևորությունը, ովքեր «մատաղ հորթի խանդավառությամբ» են մոտենում Փաշինյանի «գարնանային սրացմանը»։

Գալիք ճգնաժամը ավելի լուրջ է լինելու, քան բոլոր նրանք, որոնք առ այսօր եղել են երրորդ հանրապետության պատմության մեջ:

Ուկրաինական կողմը ոչ միայն հրաժարվեց բանակցային սեղանի շուրջ նստել ԴԺՀ-ի և ԼԺՀ-ի ներկայացուցիչների հետ։

Գուցե իսկապես, այդ հոգեբանական ճնշումները անհաղթահարելի ուժ են, և կարիք կա պաշտպանել դատավոր Դանիբեկյանին։

Արևմուտքը պատրաստ է կռվել Ռուսաստանի դեմ մինչև վերջին ... ուկրաինացին։

Այսօր ՀՀ-ում գոյություն ունեցող սոցիալական ճգնաժամն ու բարձր իշխանությունները խնամքով թաքցնում էին ու կեղծ մարդասիրություն խաղում՝ ժողովուրդն էլ հավատում էր ու ծափահարում։

Զելենսկի-Ուկրաինան պետք է դառնա ՆԱՏՕ-ի անդամ։

Զուտ ֆիքսենք։

Ռուսները բազմից են զգուշացրել, մինչդեռ լսողն ով էր։

Որն է մեր անելիքը. մենք պետք է ունենանք ի շահ Հայստանի Հանրապետությանը գործող իշխանություն։

Հայաստանը չի անում ոչինչ, Հայաստանը հերթական անգամ ամրագրեց իր սուվերենության անկման նոր աստիճանը։

Վաղն Արցախում կարող է նոր պատերազմ բռնկվել, իսկ հայ հասարակությունն այլ պատերազմով է տարված։

Իսկ վերջում էլի մեղավոր կլինեն ռուսները, ամերիկացիները, թուրքերը կամ չինացիները, նախկինները կամ ապագաները։ Այսինքն բոլորը, բացի այն հորթուկներից։

Փոխանակ կպած աշխատեին, որպեսզի խնդիրը կարգավորեին, հանգստացնում էին, թե. «Ոչինչ, խնդիր չկա, այլ երկրների ավիաուղիներից կօգտվենք»։