Էդիկ Անդրեասյան. «Տիգրան Սարգսյանի շվաքի հետ ինձնից շատ կռված չլինի Բագրատյանը, բայց այսօր նա այնպես է խոսում գործող վարչապետի ու կառավարության մասին, ասես ինքը երկիրը դրախտի էր վերածել, իսկ մենք` անարժաններս, չենք գնահատել իր «ամակը»»:

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Վարդավառի էությունն ամեն տարի սիրո գերագույն խորհրդով հոգիներն օծելն է, որպեզի մեջները նորոգվի աստվածային սիրո զգացողությունը, սերը հաստատվի»։

Գեղամ Նազարյան. «Ավելի քան պարզ է, որ Սերժ Սարգսյանն ամեն ինչ անում է իր դաշնակից Տեր-Պետրոսյանին աջակցելու համար»։

Արա Պապյան. «Աշակերտի պարզ հարցին՝ Հայաստանի ապագա սահմանների վերաբերյալ, Սերժ Սարգսյանը տվել է բավականին մեղմ, խիստ ընդհանուր, ես կասեի՝ խուսափողական, պատասխան»:

Հարութ Սասունյան. «Ամենաարդյունավետ միջոցը Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան դիմելն է Թուրքիային ստիպելու վերադարձնել քրիստոնեական եկեղեցիների բռնագրավված գույքը»։

Վարդան Մխիթարյան. «Արդեն պարզ է, որ «երկխոսությունը» ոչ միայն չի հանգեցնելու Սերժ Սարգսյանի հրաժարականին, այլ նաև չի լինելու խորհրդարանական արտահերթ ընտրություն»

Թաթուլ Հակոբյան. «Հայաստանի գործող իշխանությունները հայտարարում են, որ հանրապետությունը վարում է արտաքին նախաձեռնողական քաղաքականություն: «Նախաձեռնողական» բառը շրջանառվում էր որպես մեծագույն ձեռքբերում Հայաստան-Թուրքիա «ֆուտբոլային դիվանագիտության» օրերին...»։

Վարդան Մխիթարյան. «Տիգրան Սարգսյանի անտրամաբանական որոշումների պատճառով ծանր վիճակում հայտնվեցին միջին եւ փոքր բիզնեսի ներկայացուցիչները, որոնց մեծ մասը ստիպված էր արտագաղթել»։

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Երկրի ընդդիմությունն օրգանիզմի այն ցավն է, որը մարդուն իմաց է տալիս հիվանդ օրգանի մասին, որպեսզի նա ուշադրություն դարձնի ու բուժի։ Բայց ասում են նաև, թե մարդու մարմնում ամենակուլ քաղցկեղն առաջանում է այն պատճառով, որ օրգանիզմը սխալ տեղեկատվություն է ստանում հիվանդ օրգանի մասին ու իր ամոքիչ ուժերն ուղղում ոչ այնտեղ, որտեղ հարկավոր է…»

Գեղամ Նազարյան. «Կոնգրեսը Սարգսյանի համար արդեն գտնվում է նույն հարթությունում, ինչ Արտաշես Գեղամյանը»

Սարո Սարոյան. «Վերջին օրերին Սիրիայում, Թուրքիայում, ինչպես նաև իրանաիրաքյան սահմանին ծավալվող իրադարձությունները վկայում են, որ քրդական և սիրիական ժամանակակից խնդիրները կարող են բերել զինված ինտենսիվ բախումների...»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Ազատիչն այս պահին կրակի հետ է խաղում: Նախ` կլոր սեղանի շուրջ անկապ մի գործով զբաղվելը ոչ թե մշակութային նորարարություն է, այլ տխուր նախադեպ` նպատակահարմարության տեսակետից խիստ կասկածելի այլ գործընթացների համար»։

Վարդան Մխիթարյան. «Երբ ընթերցեցի Հայ ազգային կոնգրեսի վերջին «ցնցող» եւ «երկխոսաշունչ» հայտարարությունը, հասկացա, որ գործ ունենք սովորական անեկդոտի հետ»։

Անահիտ Բախշյան. «Փաստորեն, իրավապահ մարմինն արձանագրել է պաշտոնական դիրքի չարաշահում, որի արդյունքում մանկատան երեխաներին հասցվել է 4.093.165 դրամ վնաս ու այն վերականգնելու ոչ մի պարտավորություն չի դրվել «պաշտոնական անփութություն» դրսեւորած տնօրենի վրա»։

Վարդան Մխիթարյան. «Ավելի լավ կլիներ, եթե լևոնենք «երկխոսեին» ոչ թե Հանրային խորհրդի տարածքում, այլ Սևանի անվճար հանրային լողափին կամ «Օջախ» ռեստորանային համալիրում»։

Գեղամ Նազարյան. «Հիմա վարչախմբի եւ Կոնգրեսի առաջնորդները հույս ունեն, որ իրենց «երկխոսություն» խաղով կկարողանան մոլորեցնել ժողովրդի մի զգալի հատվածի, ինչն էլ թույլ կտա ապահովել Սերժ Սարգսյանի իշխանության վերարտադրությունը»։

Հարութ Սասունյան. «Անցյալ ամիս Գլենդելի հանրային գրադարանում տեղի ունեցած դասախոսության ընթացքում պրոֆեսոր Թաներ Աքչամի հայտարարությունը նման էր ռումբի պայթյունի...»։

Վարդան Մխիթարյան. ««Երկխոսություն-երկխոսություն» խաղացողների տեղն այնտեղ է, որտեղ հիմա Արշակ Սադոյանն ու Արտաշես Գեղամյանն են»։