Փաշինյանի մոտ դիվանագիտական ու ռազմաքաղաքական գիտելիքների բացակայությունը, ծրագրի չգոյությունն ու որոշումներ կայացնելիս ոչ ռացիոնալությունն են հասցրել այսօրվան։

Հանուն սեփական կաշին փրկելու և նյութական շահ ստանալու՝ «ժողվարչապետը» Ալիևից ավելի ադրբեջանամետ է դարձել, Էրդողանից՝ ավելի թուրքամետ։

Ինչո՞ւ է Փաշինյանը կռվից հետո բռունցքները թափահարում, եթե ի սկզբանե ԼՂ ինքնորոշման վերաբերյալ դիրքորոշում չի ունեցել, չի պնդել, մի քանի տարբերակ չի առաջարկել։

Արցախի պաշարման հիմքը դրվեց 2022թ․ հոկտեմբերի 6-ին Պրահայում, որտեղ Նիկոլ Փաշինյանը ճանաչեց Արցախն Ադրբեջանի կազմում։

Տեսնում ենք ոչ թե բանակցություններին օգնելու, այլ տարածաշրջան ներթափանցելու, ՌԴ օրինական շահերի վրա ճնշում գործադրելու և որոշիչ դեր ունեցող ուժ հաստատվելու ցանկություն։

ՀՀ-ն ու Արցախը չդադարող ցնցումների մեջ են, քանզի մեր երկիրը դարձել է աշխարհաքաղաքական կռվախնձոր։ Օրվա իշխանությունն արտաքին քաղաքական վեկտոր է փոխում։

Հարավային Կովկասում ԵՄ քաղաքականության իրական պատճառը Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելն է, այն աշխարհաքաղաքական առճակատման թատերաբեմ դարձնելը։

Առաջին անգամն է, որ Հայաստանի ղեկավարը, տվյալ դեպքում՝ Փաշինյանը, ասում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը ճանաչելու և դրանում ԼՂ-ն ներառվելու մասին։

ՔՊ-ականների մոտ գլխապտույտ է անպատժելիությունից: Հեղափոխական էյֆորիան անցել է ժողովրդի մոտ, բայց այդ էյֆորիան գագաթնակետին է հասել «քայլիստների» մոտ:

Ունենք ոչ լեգիտիմ իշխանություն, որն ապօրինաբար հանդես է գալիս ժողովրդի ու պետության անունից: Սրա քաղաքական կապիտալիզացիան պետք է դրսևորվի իշխանափոխության ձևով:

Թուրքիայում Էրդողանի երդմնակալության միջոցառման ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանի պահվածքը և նրա նկատմամբ վերաբերմունքը հերթական ստորացումն էր:

Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև հակամարտության լուծման հարցում ԵՄ միջնորդությունն ուղղված է Ռուսաստանին բանակցային գործընթացից դուրս մղելուն, այլ ոչ թե իրավիճակի կայունացմանը:

Փաշինյանն ամբողջ իրավիճակը կհանգեցնի գլոբալ աղետի։ Եվ եթե մենք այդ տարածաշրջանից հեռանանք, շատ վատ հեռանկար է սպասվում հայկական պետականության համար ընդհանրապես։

Այն, ինչ այժմ կատարվում է մեզ հետ, խորը մշակված դավադրություն է՝ ուղղված մեր ժողովրդի դեմ։ «Խաղաղության» պայմանագիրն ամենակործանարար հարվածն է լինելու մեր ժողովրդին։

Արևմուտքը Հարավային Կովկասում ունի ծրագիր, որի գլխավոր նպատակը Ռուսաստանն է, Ռուսաստանին վարկաբեկելը, դուրս մղելը ռեգիոնից։

Եթե Փաշինյանը դիվանագիտական նվազագույն հմտություն ունենար, նախ կխուսափեինք պատերազմից և այսօր կունենայինք Արցախ՝ ԼՂԻՄ-ի տարածքով, 20 կմ Լաչինի միջանցքով։

Երբ Բաքուն կմարսի Արցախը, նույնը կսկսի խոսել Սյունիքի և միջանցքի մասին։ Հետո հերթը կհասնի Հայաստանի մնացած հատվածին։ Սա խաղաղություն չէ, այլ նվաստացում։ 

Փաշինյանն Արցախն Ադրբեջանին հանձնելու և պրոթուրքական գիծն առաջ տանելու միջոցով իրականացնում է դրսի իր կուրատորների թելադրանքը։