Փաշինյանը տանում է պարտության համար իրեն և իր կողմնակիցներին արդարացնելու գիծը։ Ռազմական ու քաղաքական պարտությանը Փաշինյանի խղճի վրա է։

Արևմուտքի ներկայիս թիրախը նաև Իրանն է, որին թիրախավորելու համար Արևմուտքն օգտագործելու է բազմաթիվ ուղիղ և անուղղակի միջոցներ։

Նիկոլ Փաշինյանը մեր պետական տոների օրերը վերածեց սգո օրերի: Հակառակ պատկերը ստանալու համար նախ պետք է փաշինյանական իշխանությանը հեռացնել:

Սեփական սխալներից, սխալ հաշվարկներից եզրակացություններ անելու փոխարեն, փորձ է արվում ամբողջ պատասխանատվությունը դնել Ռուսաստանի վրա։ 

Իշխանությունը չի սպասարկում ազգային շահերը: Մի շարք սկցբունքային հարցերում Եկեղեցին ռադիկալ հակասություններ ունի իշխանությունների հետ:

2022թ․ Պրահայում Փաշինյանը ճանաչել է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը 1991թ․ սահմաններում։ Սա անակնկալ էր ՌԴ-ի համար։

ՀՀ-ում անբարոյական քարոզչություն էին անում՝ «հանձնենք Արցախը և խաղաղ ապրենք Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ»․ նրանք խաղաղություն չեն ուզում, այլ պատրաստվում են պատերազմել։

Հայաստանի թուլացումը և Սյունիքի տարածքի կորուստը Ռուսաստանի համար անընդունելի է ռազմավարական անվտանգության տեսանկյունից։

Թուրքիայի և Ադրբեջանի իրական նպատակը ոչ թե ԼՂ-ն էր, այլ Սյունիքը։ Առաջին փուլում կցանկանան ՀՀ տարածք մտցնել զորքերը՝ «անկլավները» վերցնելու անվան տակ, հետո՝ Սյունիք։

Եթե հնարավոր արտահերթ ընտրություններում նախկին-ներկա կեղծ թեման դուրս մնա օրակարգից, ապա Նիկոլ Փաշինյանը կպարտվի։

Նիկոլ Փաշինյանն օրերս արձանագրեց իր վարած քաղաքականության տապալումը։ Նա այլևս զրոյական գործիչ է։ Բոլորի համար արձանագրվեց Փաշինյանի ֆիասկոն։ 

Ռազմական սպառնալիքները վերացնելու նպատակով դեռ 44-օրյա պատերազմից հետո ՀՀ-ն պետք է վերականգներ իր բոլոր ռազմական կորուստները, ինչը, սակայն, չի արվել։

Փլատակների տակ պետք է թողնել միայն Փաշինյանին, չէ՞ որ ինքը արյան գետեր առաջացնող, խժդժություններ հրահրող և դեպքի վայրից ծլկող մեկն է։

ՀՀ պետական ինքնիշխանությունն ու սուբյեկտայնությունը վտանգի տակ են։ Հույս դնելը քեռի Սեմի վրա հակաարդյունավետ է: Նա լքել է մեկից ավելի մարդկանց, Հայաստանն էլ կլքի։

Նիկոլ Փաշինյանը շատ բարդ խաղ է սկսել, որը, չգիտես ինչու, համարում է աշխարհաքաղաքական։ Բայց մինչ այժմ արդյունքներն աղետալի են և կվատթարանան:

Հայաստանի վրա ճնշումները կշարունակվեն, քանի որ զիջումներ կամ դավաճանություններ է անում այն մարդը, որն այսօր Հայաստանի վարչապետն է։ Դա սկսվեց Ղարաբաղում դավաճանությունից:

Ալիևը զգում է իր ուժը և համոզված է, որ Նիկոլ Փաշինյանը չի դիմադրելու։ Ուստի նա վերջնագիր է ներկայացնում։

«Զանգեզուրի միջանցքը» Հայաստանի ինքնիշխանության հանձնումն է։ Նման պայմանավորվածությունները կհանգեցնեն նրան, որ Հայաստանը կավարտի իր գոյությունը։